Βρίσκεστε εδώ:Αρχική>>Λήμνος>>Τι κάνω στη Λήμνο;

banner roots

Τι κάνω στη Λήμνο;
03.04.2019 | 13:22

Τι κάνω στη Λήμνο;

Συντάκτης:  Παναγιώτης Σκαπέτης
Κατηγορία: Λήμνος

Ζώ και περνάω τη μισή μου ζωή στην Αθήνα . Έχω δε καταγωγή από το Ηρωικό Δοξάτο της Δράμας. Βρέθηκα στη Λήμνο το 2007 για δουλειά . Και από τότε περνάω τους άλλους 6 μήνες μου εκεί προσπαθώντας να τους κάνω περισσότερους ....

Η Λήμνος, είναι ένα νησί που βρίσκεται στο Βόρειο Αιγαίο. Με μια εξαιρετική γεωστρατηγική θέση στο κέντρο του Αιγαίου, είχε από τα πανάρχαια χρόνια, κομβικό ρόλο στην Ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία. Ποτέ δεν θεωρήθηκε όμως, σημαντικό μέρος (για διάφορους λόγους που θα αναπτύξουμε παρακάτω), κύριος τουριστικός προορισμός στον παγκόσμιο και τον Ελληνικό χώρο, και δεν αναπτύχθηκε ποτέ σ αυτό τον τόσο νευραλγικό τομέα της Ελληνικής οικονομίας, αν και βρίθει από πόρους. Έτσι, ένα από τα ζητούμενα που προέκυψαν σε μένα είναι να εξετάσουμε και να προτείνουμε, πως θα μπορούσαμε να συντελέσουμε στην αειφορική πλέον ανάπτυξη του νησιού, μέσα από το τουριστικό φαινόμενο. Αυτή κιόλας την εποχή, όπου η Ελλάδα σαν χώρα αναπτύσσει τον τουρισμό σε μεγάλο βαθμό, τοποθετώντας τον στην δέουσα θέση του, σαν μοχλός ανάπτυξης της χώρας, συνολικά.

H Λήμνος (αρχαίο όνομα της από τον Όμηρο, είναι το «Ανεμόεσσα» λόγω του διαρκούς δυνατού αέρα που έχει το νησί τις περισσότερες ημέρες του έτους) έχει εξαιρετικά ειδικά χαρακτηριστικά. Θα μπορούσαμε να τα περιγράψουμε σε bullets:

 Είναι νησί που βρίσκεται στο κέντρο του Αιγαίου πελάγους, με αγροτικό προσανατολισμό από τα Αρχαία χρόνια .

 Θεωρείται υπό ανάπτυξη τουριστικός προορισμός και έχει πανάρχαια ιστορία που φτάνει έως τις ημέρες μας

 Η ΒΑ πλευρά της ( σχεδόν ολόκληρη), έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή (Natura 2000)

 Ο πληθυσμός της είναι 17300 (απογραφή 2011), έκταση 467km2 , που εκτός από την αγροτική εργασία και την αλιεία, απασχολούνται κυρίως με τον δημόσιο τομέα. Περίπου το 16% απασχολείται με τον τουρισμό.

 Κατέχει εξαιρετικούς φυσικούς πόρους, τους περισσότερους αναξιοποίητους.

 Στο σύνολο του νησιού υπάρχουν δεκαοχτώ (18) χαρακτηρισμένοι παραδοσιακοί οικισμοί

 Κύριοι άξονες ανάπτυξης, ο αγροτουρισμός και η ταυτόχρονη αξιοποίηση της πανάρχαιας δεσπόζουσας θέσης του νησιού στον αγροκτηνοτροφικό τομέα πρωτογενούς παραγωγής, σ αυτόν.

 Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της γαστρονομίας και της ειδικής Μεσογειακής διατροφής (παραγωγή ζέας και μαυραγανίου, ειδικών ποιοτήτων σιταριού χωρίς γλουτένη ) χρησιμοποιούμε τα κρασιά ( Μοσχάτο Αλεξανδρείας και Λημνιό –μια από τις αρχαιότερες ποικιλίες στον κόσμο), όπως επίσης και τα τυριά (πχ Καλαθάκι Λήμνου-ΠΟΠ) σαν αιχμές ανάπτυξης.

 Βασικό χαρακτηριστικό διαχρονικά του νησιού, είναι η σχετική κοινωνικο-οικονομική του αυτονομία η οποία για μακρές ιστορικές περιόδους λαμβάνει χαρακτηριστικά ουσιαστικής απομόνωσης, όντας ένα «περιφερειακό φαινόμενο της Ελληνικής επικράτειας». (Στοιχεία : Δήμος Λήμνου Επιχ. Σχέδιο 2015-2019: 1.1.2)

Κύριες αγορές τουρισμού στην Λήμνο τα τελευταία χρόνια είναι η Ελληνική, η βαλκανική (Βουλγαρία –Σερβία),η Αγγλική, και η Πολωνική. Τα τελευταία χρόνια με την γενικότερη ανάπτυξη του Ελληνικού τουρισμού, το νησί είχε αποκτήσει και ιδιαίτερες σχέσεις και προσβασιμότητα για τις αγορές της Φινλανδίας, της Ολλανδίας, της Τσεχίας, και της Ιταλίας. Από τις τελευταία αναφερόμενες αγορές, φάνηκε ότι η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και οράματος για την εξέλιξη του νησιού, δεν ευδοκίμησαν οι στρατηγικές συμμαχίες με Τour Οperators των χωρών αυτών, με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν από το νησί. Επίσης, μέσω της ιστορίας και των σχέσεων του νησιού στο διεθνές πολιτιστικό γίγνεσθαι, αναπτύχθηκε και σταθεροποιείται με σιγανούς δυστυχώς ρυθμούς, η Ρώσικη και η Αυστραλιανή αγορά . Επίσης σημαντική συνεισφορά στον τουρισμό του νησιού, έχουν οι Λημνιοί της ομογένειας σε όλο τον κόσμο.

Η Λήμνος, βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης με όλα τα προφανή χαρακτηριστικά του, όπως:

1) Ανακαλύπτεται από τουρίστες που την κάνουν μόνιμο τόπο τουρισμού για αυτούς και τις οικογένειές τους.

2) Με προοδευτικούς βαθμούς, στρέφεται στην διαφοροποίηση των προϊόντων παραγωγής της και βρίσκεται στο στάδιο δημιουργίας υπηρεσιών.

3) «Αστικοποιείται» ο πληθυσμός της γύρω από την πρωτεύουσα Μύρινα, και ιδιαίτερα η νεότερη γενιά.

4) Ο τουρισμός είναι ακόμα ένδειξη καθαρής φιλοξενίας. Οι ντόπιοι ανοίγουν τις αυλές τους στους τουρίστες, δείχνοντας τους το καλό πρόσωπο της Ελληνικής επαρχίας.

5) Οι αλλαγές στην τουριστική πραγματικότητα προέρχονται κυρίως από επιχειρηματίες από άλλες περιοχές.

6) Δημιουργούνται προγράμματα τουριστικής προβολής, πολύ μικρής εμβέλειας και αποσπασματικά.

7) Έχει υποτυπώδη υποδομή τουριστική (εκτός πολύ ελαχίστων εξαιρέσεων στον ξενοδοχειακό κλάδο της)

8) Η εικόνα της είναι εξαιρετικά μικρή στις οργανωμένες αγορές μαζικού τουρισμού ( Ένωση Ξενοδόχων Λήμνου)

9) Αναπτύσσει με πολύ αργούς ρυθμούς του τουριστικούς πόρους της και τα P.O.A.( Points of Attraction), που έχει το νησί, χωρίς να έχει συγκεκριμένη στόχευση και χρησιμοποιώντας κάποιον που να έχει μεγαλύτερη δημοσιότητα ( Πχ. Ανάπτυξη του project “ Gallipoli Campaign and ANZAC Day – the involvement of Lemnos in this great historical event of the WW1”) .

Έτσι απλά τεχνοκρατικά, περιγράψαμε μια σύγχρονη πραγματικότητα της πλειοψηφίας των προορισμών στην Ελλάδα. Όμως είναι μόνο αυτά που χαρακτηρίζουν την Λήμνο;

Εκπληκτική αρχαία κληρονομιά –Βόρεια –Ανατολικά –Νότια στο νησί.

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν την Λήμνο σαν το μέρος όπου ζούσαν πάρα πολύ καλά . Αρχής γενομένης από το μύθο που λέει ότι εδώ πέταξε ο Δίας τον Ήφαιστο από τα νεύρα του (Ηφαίστειο Μόσοιχλου –ανενεργό χιλιάδες χρόνια). Αυτός έμεινε λοιπόν στο νησί, έδειξε στους ντόπιους την τέχνη της σιδηρουργίας, αφού τους έδειξε πρώτα τη χρήση της φωτιάς...Από τότε το νησί έχει την ονομασία «το νησί της Τεχνολογίας».

Από εδώ πέρασαν οι Αρχαίοι πηγαίνοντας στην Τροία, έμειναν για ανασυγκρότηση και ξεχάστηκαν. Άφησαν δε ρέστα τον Φιλοκτήτη, εξ ου και η Σπηλιά του Φιλοκτήτη με τα ιριδίζοντα δροσερά νερά, όταν όλη η φύση φλέγεται .. (Must see)! Δύο κόλπους μετά την Σπηλιά του Φιλοκτήτη βρίσκεσαι κάτω από το Ιερό των Καβειρίων . Τα Καβείρια Μυστήρια , ακόμα και σήμερα μας εξάπτουν τη φαντασία! Ιέρειες στο σκοτάδια, η θεά της γονιμότητας ( Δήμητρα) και οι σχέσεις με τη Σαμοθράκη, δίναν πάντα τροφή στις διάφορες σκέψεις...

Σ αυτή την πλευρά του νησιού υπάρχει η αρχαία πόλη της Ηφαιστείας, η αποικία των Αρχαίων Αθηναίων. Οι αρχαιολόγοι έχουν αποκαλύψει πολύ λίγα πράγματα από την πόλη, όπως το αρχαίο θέατρο της Ηφαιστείας που μέχρι πριν λίγα χρόνια γίνονταν και παραστάσεις ,και τα λουτρά της Πόλης καμιά 600 μέτρα μακριά από τη συνοικία του Θεάτρου με τις υποδομές για ζεστο και κρύο νερό.

Ο Λημνιός αρχαιολόγος Κος Χρήστος Μπουλώτης ( ένας από τους σοφούς της Βουλής των Ελλήνων) και η σκαπάνη του, μαζί με την «τρέλα» του και την αγάπη του για το νησί, έσκαψε και έφερε στο φως τον προϊστορικό οικισμό στο Κουκονήσι που βρίσκεται μέσα στον κόλπο του Μούδρου, 3 χλμ από το ιστορικό και πολύ σημαντικό μέρος για όλη την Ελλάδα, το Μούδρο . (Ναυμαχία του Μούδρου, υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου και λήξη του Α Παγκόσμιου Πολέμου κλπ.) Σ αυτήν την πλευρά του νησιού, υπάρχει και ο Προϊστορικός Οικισμός της Πολιόχνης . Λέγεται ότι έχει χτιστεί 300 χρόνια πριν την Αρχαία Τροία, και λογίζεται ως ένα από τα πιο σημαντικά μέρη της Δημοκρατίας, λόγω του πρώτου Βουλευτηρίου που έχει βρεθεί εκεί ( περίπου το 18οο πΧ!).

Από κάτω από την πόλη υπάρχει η εκπληκτική παραλία Κοκκινόβραχος, ένα ονειρεμένο μέρος που πρέπει απαραίτητα να επισκεφτείς. Η Λήμνος είναι γεμάτη παραλίες, κυρίως με άμμο, με ρηχά και ζεστά νερά κατάλληλα για οικογένειες. Ένα μέρος που πλέον θεωρείται hot για το νησί και τη χώρα μας είναι το Κέρος. Θεωρείται εξαιρετικό μέρος για θαλάσσια sports ( kite surf , wind surf , sup) και προσελκύει όλο και περισσότερους λάτρεις σχετικούς από όλο τον κόσμο. Κοσμοπολίτικη παραλία στα Ανατολικά όπου ακούς όλες τις γλώσσες του κόσμου από νέους ανθρώπους που περνάνε πολύ καλά.

Αν είσαι τυχερός όταν βρεθείς στο νησί, πρέπει να δείς τον φάρο της Πλάκας το κοντινότερο μέρος προς την γείτονα Τουρκία, με την εκπληκτική θέα των 360ο . Ο Υπεύθυνος του Φάρου, ο εξαιρετικός Κος Φάνης Πινάκος, διδάσκει φιλοξενία και ψάρεμα (αν τον βρεις στις καλές μέρες του το δεύτερο..). Επίσης η Κα Κωνσταντίνα Δεσποτέρη, μοιράζεται την τέχνη της αρχαίας κεραμοποιίας και φτιάχνει εδώλια των Αρχαίων και αναπαράγει τα ευρήματα της Πολιόχνης στο χωριό Κοντοπούλι, μέρος που έζησε ο ποιητής μας Ρίτσος, εξορισμένος . Στο δε ψαροχώρι του Κότσινα καταλαβαίνεις τι ομορφιά και γαλήνη έχει η Λήμνος, τρώγοντας φρέσκο ψάρι και πίνοντας Λημνιό κρασί. Η οινοποιεία είναι ο τρόπος ζωής των Λημνιών ,και είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι για το κρασί αλλά και για το τσίπουρο που παράγουν από σταφύλια της ποικιλίας μοσχάτο Αλεξανδρείας που σε συνδυασμό με το ηφαιστειακό χώμα, βγάζουν απίστευτα αποτελέσματα. Έχει δε αρκετά επισκέψιμά οινοποιεία, σε όλο το νησί.

Ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό. Πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης στον Μούδρο . Το μικρό αυτό, καινούργιο Μουσείο, (εγκαινιάστηκε το 2016) αναφέρεται σε πράγματα που έχουν σχέση με την σύγχρονη Ελλάδα και την σχέση του νησιού μέσα στη σφαίρα των παγκόσμιων σχέσεων της χώρας μας.. Μετά από εκεί, βουτιά κατευθείαν στο Μικρό και στο Μεγάλο Φαναράκι ή ακόμα καλύτερα στην παραλία της Χαβούλης( όνειρο...).

«Τράβα μαλλί-Άσε μαλλί» (Μια Ελληνίδα στο χαρέμι-Ρένα Βλαχοπούλου-Χρόνης Εξαρχάκος 1971)

Οι Αμμοθίνες στη Λήμνο είναι ένα από τα benchmarks του νησιού. Πολλά τετραγωνικά χιλιόμετρα άμμου ( γι αυτό και στην ντοπιολαλιά λέγονται «Παχές Άμδες») με κατάληξη στη παραλία Γομάτι. Πολύ ωραία και μοναδικά σαν τοπίο για μια καινούργια αναπαραγωγή της ταινίας που λέγαμε και που γυρίστηκε εδώ. Της ταινίας της ζωής του καθενός από εμάς...

Προς την άλλη πλευρά του νησιού-Νότια –Δυτικά

Γυρνώντας πίσω από το Μούδρο και πηγαίνοντας προς τη Μύρινα την πρωτεύουσα του νησιού, έχεις να διαλέξεις 2 δρόμους : είτε από τις νότιες παραλίες, με τα πολλά χωριά και τις ιστορικές μνήμες που μπλέκουν με τις απίθανες θάλασσες, είτε από το κέντρο και τα αμπέλια ,και τα Θέρμα ( spa , που όμως ανακαινίζεται για φέτος). Εγώ διαλέγω τα νότια .

Μόλις περάσεις από το αεροδρόμιο, στρίβεις νότια και ξαφνικά αισθάνεσαι τη νεότερη ιστορία να σε κυριεύει. Από την Καλλιθέα (που παλιά λεγόταν Σαρπί, έως το χωριό Πορτιανού) το 1915 υπήρχαν απλωμένοι πάνω από 160000 στρατιώτες της ENTENTE, στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που πολέμησαν στην Απόβαση της Καλλίπολης της Τουρκίας και που είχαν το μέρος σαν τον Παράδεισο σε σχέση με την κόλαση του μέρους που πολεμούσαν. ( Νοσοκομεία με τα τελειότερα μέσα της εποχής, νοσοκόμες Αυστραλές και Νεοζηλανδές για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία, σιδηροδρομικές γραμμές και τραίνο, αφαλατωτήρια κ.α.) Και μαζί με αυτά, πάνω από 200 πλοία την ημέρα μέσα στον κόλπο, μαζί με Zeppelin, υδροπλάνα και οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιούσε τότε η πολεμική μηχανή). Στο ακρωτήρι της Πούντας, υπάρχει πλέον στο σημείο που ήταν ένα από τα 3 Αυστραλιανά νοσοκομεία , αναμνηστική πλάκα από τους απογόνους του Διοικητή γιατρού του νοσοκομείου το 1915 που λέγεται “Memorial of the Unity of the world”. Εκεί και στο χωριό Πορτιανού, διάσημο στην Αυστραλία από τους στρατιώτες που πέρασαν από εκεί, γίνονται διάφορα δρώμενα σε ανάμνηση αυτής της παγκόσμιας ιστορίας για το νησί και την Ελλάδα. Και βέβαια εκεί κοντά και το πανέμορφο πετρόκτιστο χωριό Κοντιάς, με την «Βαλκανική Πινακοθήκη του Κοντιά», μέρος που γίνονται εκθέσεις ζωγραφικής με συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο.

Εδώ στα νότια υπάρχουν 3 ονειρεμένες παραλίες, ο Εβγάτης ,το παραδοσιακό Θάνος και το μέρος που έχει αναπτυχθεί τουριστικά περισσότερο, το Πλατύ. Παντού έχει beach bars, όμορφες ταβέρνες και κόσμος πολύς. Βαδίζουμε από εκεί για την Μύρινα με το πανέμορφο κάστρο, τους αρχαιολογικούς τόπους και την παραδοσιακή μορφή των τουριστικών περιοχών, που αναπτύσσονται. Με καλή νυχτερινή ζωή και πολλά πράγματα που πρέπει να δεις αν θες να λες ότι γνωρίζεις τη Λήμνο. Αξίζει το ηλιοβασίλεμα από το Ρωμαίικο Γιαλό όπου φαίνεται ο Άθως να καταπίνει τον ήλιο που δύει.

Πρέπει να πούμε όμως ότι εξίσου καλό ηλιοβασίλεμα έχει στο χωριό Αη Γιάννης συνέχεια του πετρόκτιστου επίσης χωριού Κάσπακα, γεμάτου παράδοση και γνήσια Λημνιακή ατμόσφαιρα.

Τips για το νησί:

H Παναγία η Κακαβιώτισσα ,η «άσκεπη εκκλησία» μέσα στον βράχο του βουνού Κάκκαβος. Τρομερό μονοπάτι για να περπατήσεις πηγαίνοντας προς τα εκεί, με εκπληκτική θέα.
Το Φαρακλό, όπως λένε οι ντόπιοι , με τα γεωλογικά πετρώματα και το απίστευτο χρώμα της θάλασσας που τα έχει δημιουργήσει σε συνδυασμό με τον αέρα.
Το εξαιρετικό φαγητό είναι σήμα κατατεθέν του νησιού.
Το Λαογραφικό Μουσείο στο Πορτιανού και το Μουσείο Σπογγαλιείας στην Ν. Κούταλη
Ξενάγηση στο χωριό Βάρος με το πολυβραβευμένο ξενοδοχείο Varos Village Traditional Hotel and Residences που έδωσε ζωή σε μια ολόκληρη περιοχή του νησιού, με απόλυτο σεβασμό στον πολιτισμό και στην Ιστορία του τόπου.
Επίσκεψη στο Κτήμα της Μητρόπολης για ξενάγηση και παρακολούθηση πολιτιστικών δρώμενων. Ζεις στο παρελθόν...
Να έρθεις αρχές χειμώνα, για να πάρεις μέρος στην ιεροτελεστία των «λακαριών» και της παραγωγής τσίπουρου, με μουσικές και ατελείωτους χορούς
Τα πανηγύρια είναι σήμα κατατεθέν στο νησί . «Όταν χαράζει στο Αιγαίο....»
Πνευματική αναζήτηση για τον Niyazi Misri, τον Αλεβίτη δάσκαλο που έχει θαφτεί στη Μύρινα.
Απορρόφηση ενέργειας βαδίζοντας μέσα στον κρατήρα του Μόσοιχλου
Nα κάνεις yoga στον Πουρνιά κάτω από το βλέμμα της πολεμίστριας Μαρούλας και να πλένεσαι από τα νερά της Λημνίας Γης.
Και άλλα πολλά.... Αυτά και άλλα που με έκαναν να αγαπήσω το νησί και να προσπαθώ όμορφα, ταπεινά και με μεγάλη θέρμη, να το δείξω στον κόσμο καλώντας τον να έρθει να ζήσει καλά. Και να ξανάρθει....Με καράβι από Καβάλα και Λαύριο, Πειραιά και με αεροπλάνο από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Στέλιος Α. Μάντζαρης

Πρόεδρος Ξενοδόχων Λήμνου – λάτρης του νησιού...

Πηγή: timelink.gr

Ακολουθήστε το limnosfm100.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Μοιραστείτε το