Γράφει η Βαρβάρα Βλαχοπούλου
Το ασπρόμαυρο συνάδει με τον φωνόγραφο και τη συμπυκνωμένη μυστικοπάθεια της κατοχικής και μεταπολεμικής εποχης.
Πόσα μιχιαίτατα μυστικά κρύβει ο συνδυασμός των δυο χρωμάτων!!!Αυτη είναι και η μαγεία του ασπρόμαυρου.Η φαντασία πλαταίνει την εικόνα κατα πως το επιθυμεί η ψυχοσύνθεση του καθενός .Αυτη εγείρει την αινιγματική επιθυμία της ανακάλυψης του χρώματος και απελευθερώνει τη δύναμη του ονειρεύεσθαι.
Δίνω στα χέρια του Μιχαήλ Αγγελου το “βιογραφικό” της τότε Πρωτομαγιάς και σε λίγο απολαμβάνω ενα φρέσκο απο την Καπέλα Σιστίνα.
Ένας πανκυρίαρχος ερωτισμός αναβλύζει απο τις ματιές των νεαρών,συναισθήματα κρυμμένα κάτω απο το γκρι…που μόνο ένας μεγάλος ζωγράφος καταφέρνει να ανασύρει και να αποδώσει την αλήθεια των στιγμών,συνυπολογίζοντας και το περιεχόμενο της νταμιτζάνας που ρέει στο αίμα τους.Το θέμα είναι τι προτιμά κανείς.Το ασπρόμαυρο που κρύβει τη μαγεία …η τα χρώματα που την ξεσκεπάζουν και πολλές φορές την εκχυδαΐζουν.Ρεαλισμός η ρομαντισμός;
Κοιτώ τις φωτογραφίες της Πρωτομαγιάς .Ψάχνω το στεφάνι.Ασπρόμαυρο…ασπρόμαυρη κι η πανδαισία της φύσης Σκούρες οι φουντωμένες αμυγδαλιές ,η καρό φούστα της γλυκιάς μου Ασπασίας σκούρα κι αυτή ,πένθιμος και ο γραμμόφωνος με το χωνί .Να έπαιζε το “Αστα τα μαλλάκια σου ανακατεμένα;”Να έπαιζε το “Μάτια κάστανα” ; η το “Μάτια σαν και τα δικά σου δεν υπάρχουν στον ντουνιά;”
ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟΣ…Κι αν παρήλθαν οι χρόνοι εκείνοι…Συγκινούμαι…Εδω ο Μιχαήλ Άγγελος περισσεύει.Τα συναισθήματα με κατακλύζουν …
Ο ίδιος έλεγε.”Το χέρι που ακολουθεί το νου ,έχει τη δύναμη να εκτελεί”
Ναι ….το φρέσκο θα το μπογιαντίσω εγω…και είμαι σίγουρη πως δε θα το “εκτελέσω”
Το έχω!! Την εχω χιλιομπογιαντίσει την εικόνα απο παιδάκι και δεν έπαψα κάθε πρώτη του Μάη να τη ζωγραφίζω αφαιρετικά
Βγάζω τις βίλες-μπάζα.Ξαναφυτεύω τις αμέτρητες αμυγδαλιές,φιλοτεχνώ τα φιδωτά μονοπάτια του κάμπου και πιάνω τις μπογιές της εγγόνας μου.Τον κάμπο αυτο και τις πρωτομαγιές του τον εχω στον θρόνο των αναμνήσεών μου.Κατακόκκινες παπαρούνες και κιτρινόασπρες μαργαρίτες ξεπηδούν μέσα απο την κληματσίδα του στεφανιού.Σκορπω αγριολούλουδα παντού.Ρίχνω όλες τις αποχρώσεις του πράσινου πάνω στις φουντωμένες αμυγδαλιές,στους τράφους,τους αράμνους που δεν έχουν ακόμα βγάλει αγκάθια,τις αγριοσπαραγκιές..και φτάνω στον γραμμόφωνο.Καθόλου δε προβληματίστηκα τι χρώμα να του δώσω.Είχα την εικόνα του οικογενειακού μας καρφιτσωμένη στο πέτο της ψυχής μου χρόνια τώρα.Καφετιά η βάση …και το χωνί ξεθωριασμένο θαλασσί της οπαλίνας,με ενα ξαπλωμένο κλωνάρι αμυγδαλιάς πάνω του.Ροδόχροα τα άνθη του,κίτρινοι οι στήμονες κι ο ύπερος πορτοκαλόχρους σε πλήρη οργασμό.Μια βελόνα ασημιά ακολουθεί το χαρακωμένο μαύρο βινύλιο των 33στροφων και παράγει μελωδία.Διαβάζω τις νότες που τα χελιδονίσια ράμφη κλέβουν απο το χωνί και αρμολογούν την παρτιτούρα του αιθέρα
Λες και ήταν χθες
Λες και ηταν χθες
Που φιλάκια σου ´δινα
Στα χείλη τα βελούδινα
Κι άκουγ´ η μουριά
Κι η κληματαριά
Τις κουβέντες τις γλυκιές….
….γλυκιές σαν τα κωνοειδη βαθυκόκκινα γλειφιτζούρια με την ξύλινη αγκαθωτη λαβή…που μας πούλαγε ο Τσακατσούκας…
Καλή Πρωτομαγιά φιλαράκια μου
ΠΗΓΗ: Facebook Varvara Vlahopoulou
Ειδήσεις Σήμερα:
Ακολουθήστε το LimnosReport.gr - στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Λήμνο το Βόρειο Αιγαίο, όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
