ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...
η Πάρος συγκλονίστηκε από το έγκλημα στη Χρυσή Ακτή, με θύμα την 16χρονη ΜΥΡΤΩ και δράστη τον ΑΧΜΕΤ ΒΑΚΑΣ, έναν παράνομο μετανάστη από το Πακιστάν ("πρόσφυγα" σύμφωνα με την επιβαλλόμενη νέα ορολογία), ο οποίος, αν και παράνομος, είχε βρει δουλειά σε ένα ξενοδοχείο στην Πάρο.
Τα χαρακτηριστικά της κακοποίησης του κοριτσιού, που ήταν η αγριότητα και η βαρβαρότητα, ήταν δηλωτικά του προφίλ του δράστη και οδήγησαν την αστυνομία στο σωστό δρόμο.
Όταν ο δράστης συνελήφθη, ακούσαμε στις ειδήσεις από την ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου:
"Πολύ καλό παιδί ο Αχμέτ. Υπάκουο, εργατικό. Προσευχόταν όλη νύχτα μαζί με τους φίλους του (στον Αλλάχ)"...
Βέβαια, αυτοί οι καλοί και θρησκευόμενοι νέοι του Ισλάμ, σε χώρες όπως το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και πολλές άλλες, τις κοπέλες που εμφανίζονται δημοσίως όπως οι Ελληνίδες και γενικά οι Ευρωπαίες το καλοκαίρι (και όπως η Μυρτούλα στην παραλία), με σορτς ας πούμε, τις αποκεφαλίζουν. Δηλαδή, αυτό που έκανε ο Αχμέτ, για τις δικές του παραδόσεις δεν ήταν κάτι φοβερό. Δεν την αποκεφάλισε κιόλας...
Για την ακρίβεια, οι κοπέλες εκεί δεν διανοούνται να εμφανιστούν έτσι, όταν για πολύ πιο μικρό παράπτωμα τις μαστιγώνουν... Δημοσίως εννοείται. Διότι σε κάποιους πολιτισμούς, που μας έχουν έρθει τώρα και εδώ, το δημόσιο μαστίγωμα είναι θέαμα. Όπως εδώ το θέατρο ή το σινεμά, ας πούμε.
Η Μυρτώ δεν μιλάει, δεν περπατάει... ακόμα πονάει... Ο δρόμος που έχει να διανύσει είναι μακρύς και δύσκολος...
Φυσικά, κανένα ενδιαφέρον και καμία ευαισθητοποίηση για την Μυρτώ από τις λεγόμενες "αντιρατσιστικές" οργανώσεις, διότι είναι Ελληνίδα... Ούτε αλληλεγγύη στην οικογένειά της, ούτε συγκέντρωση χρημάτων για την πολυχρόνια και πολυδάπανη νοσηλεία της, ούτε συγκεντρώσεις και πορείες. Ούτε καν μνεία του γεγονότος.
Αυτά όλα θα γίνονταν μόνο αν η Μυρτώ ήταν Πακιστανή και ο δράστης Έλληνας. Σε τέτοια περίπτωση, θα είχαν κάνει τη Μυρτώ "σημαία" του αντιρατσιστικού αγώνα πανελληνίως, το όνομά της θα το βλέπαμε στους τοίχους και σε πανό διαδηλώσεων, θα είχαν οργανωθεί προς τιμήν της αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές συγκεντρώσεις, συναυλίες κ.λπ.
Και φυσικά εδώ και χρόνια θα είχε ανοιχθεί ταμείο στήριξης της οικογένειας της Μυρτώς από τους "αλληλέγγυους" της Πάρου (λέμε τώρα).
Τώρα όμως, σιγή ιχθύος...
