Οι αδερφοί Νικ και Ζακ Αβδιμιώτη είναι καθηγητές αγγλικών, ιδιοκτήτες φροντιστηρίου στη Γιάννουλη Λάρισας. Πριν τρία περίπου χρόνια αποφάσισαν να πάρουν το ρίσκο, ανοίγοντας τη δική τους επιχείρηση, το SONS Language School (School of Native Speakers), ένα φροντιστήριο όπου η διδασκαλία της αγγλικής, ως ξένης γλώσσας, θα γίνεται αποκλειστικά από καθηγητές με μητρική γλώσσα την αγγλική.
Μεγαλωμένοι στην Αυστραλία με καταγωγή από την Ελλάδα, σπούδασαν στην Αγγλία, στο Πανεπιστήμιο του Brighton και του Sussex αντίστοιχα, ενώ η διδασκαλία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα σε Αγγλία και Ελλάδα και η περαιτέρω κατάρτισή τους, τους εφοδίασε με τα απαραίτητα προσόντα και την αναγκαία εμπειρία, ώστε να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο του εκπαιδευτικού.
Με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών, στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Νικ και ο Ζακ μοιράστηκαν μαζί μας την ενδιαφέρουσα ιστορία τους για το πώς από οικονομικοί μετανάστες στην Αυστραλία, έφτασαν σήμερα να ζουν στην Ελλάδα, ασκώντας το επάγγελμα που επέλεξαν από μια δική τους επιχείρηση, με μεράκι, δημιουργικότητα και διάθεση για δουλειά, ενώ μας μίλησαν και για το πώς βλέπουν την εκμάθηση της αγγλικής, ως ξένης γλώσσας, στην Ελλάδα.
Επιμέλεια συνέντευξης: Ολυμπία Γαϊτανίδου
Θα μπορούσατε να μου περιγράψετε, με λίγα λόγια, την ενδιαφέρουσα διαδρομή σας μέχρι σήμερα;
ΝΙΚ: Καταρχάς, γεννηθήκαμε στην Ελλάδα και φοιτήσαμε εδώ, σε ελληνικό σχολείο, εγώ μέχρι περίπου την Τρίτη δημοτικού, ενώ ο αδερφός μου μέχρι την πρώτη. Στη συνέχεια, αποδημήσαμε οικογενειακώς στην Αυστραλία, μία απόφαση στην οποία μας ώθησαν οικονομικοί λόγοι, όπου και παραμείναμε έως την ενηλικίωσή μας. Εκεί συνεχίσαμε τις σπουδές μας, μέχρι την αποφοίτησή μας από το Λύκειο, ενώ εγώ παρακολούθησα εκεί για ένα χρόνο την πρώτη μου σχολή, με αντικείμενο τα πολυμέσα, την οποία όμως στη συνέχεια εγκατέλειψα, φεύγοντας για σπουδές στην Αγγλία μαζί με τον αδερφό μου, για να κάνω αυτό που έχω επιλέξει σήμερα!
Ήταν για εσάς δύσκολη η μετάβαση από την Ελλάδα στην Αυστραλία;
ΖΑΚ: Ουσιαστικά είμαστε τρίτης γενιάς μετανάστες στην Αυστραλία, καθώς η μητέρα σε ηλικία δύο ετών είχε επίσης μεταναστεύσει εκεί με την οικογένειά της, υπήρχε συνεπώς ιστορικό στην οικογένεια και ανάλογες εμπειρίες, γεγονός που λειτούργησε θετικά. Εγώ προσωπικά, λόγω του νεαρού της ηλικίας μου τότε, δεν έχω πολλές αναμνήσεις από την Ελλάδα. Αισθάνομαι πως γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αυστραλία. Φθάνοντας εκεί, έχασα και την επαφή με την ελληνική γλώσσα, με αποτέλεσμα να θεωρώ ως μητρική μου την αγγλική. Επομένως, για εμένα ήταν πιο δύσκολη η επιστροφή αργότερα στην Ελλάδα σε σχέση με την μετάβαση, ως παιδί, στην Αυστραλία.
ΝΙΚ: Εγώ όντας μεγαλύτερος τότε, είχα περισσότερες μνήμες και διατήρησα μεγαλύτερη ευχέρεια στην ελληνική, συνεπώς για εμένα ήταν ευκολότερη η προσαρμογή πίσω στην Ελλάδα. Φυσικά, πλέον έχουμε και οι δύο εξοικειωθεί πλήρως με τα δεδομένα εδώ.
Πώς αποφασίσατε τελικά να ασχοληθείτε με τον χώρο της εκπαίδευσης;
ΝΙΚ: Κύριο κίνητρο για εμένα ήταν η επιθυμία μου να επιστρέψω στο περιβάλλον του σχολείου, το οποίο με ενθουσίαζε από παιδί. Δεν φανταζόμουν βέβαια τότε πως επρόκειτο ποτέ να διδάξω! Από πολύ νωρίς συνειδητοποίησα πως η διδασκαλία δε συνιστά απλώς ένα ακόμα επάγγελμα, αλλά ένα λειτούργημα. Και με συγκινεί ιδιαίτερα το γεγονός πως μέσα από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού δίνεται η ευκαιρία , πέρα από το να μεταλαμπαδεύσει κανείς γνώσεις, να πλάθει και συνειδήσεις. Τα ηθικά διδάγματα άλλωστε είναι και τα πλέον σημαντικά.
ΖΑΚ: Πέρα από όσα ανέφερε ο Νικ, έχοντας επίσης ολοκληρώσει τις σπουδές μας και με τον ερχομό μας στην Ελλάδα, αισθανθήκαμε πως με τις γνώσεις και την εμπειρία μας είχαμε κάτι να προσφέρουμε που δεν υπήρχε ήδη εδώ, και το οποίο η εγχώρια αγορά είχε ανάγκη. Αυτό μας προσέφερε άλλωστε και την καθοριστική ενθάρρυνση να ξεκινήσουμε ένα δικό μας εγχείρημα.
Αυτό το εγχείρημα αποτέλεσε για εσάς ρίσκο, δεδομένης και της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης της χώρας;
Σαφώς. Είναι μεγάλο ρίσκο για τον οποιοδήποτε να επιχειρεί κάτι δικό του μέσα στην οικονομική κρίση που όλοι βιώνουμε. Ωστόσο, αν δεν ρισκάρουμε, δεν θα προχωρήσουμε ποτέ. Πρέπει να έχουμε πίστη στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας, διότι μόνο κατά αυτόν τον τρόπο θα δούμε και αποτελέσματα. Άλλωστε, μια αρχή, όσο δύσκολη κι αν είναι, θα αποβεί επωφελής μακροπρόθεσμα.
Σε πολλά κέντρα ξένων γλωσσών διδάσκουν nativespeakers, σε ελάχιστα όμως η διδασκαλία γίνεται αποκλειστικά από καθηγητές με μητρική γλώσσα την αγγλική. Τι ανταπόκριση υπήρξε σε αυτή την πρωτότυπη προσπάθειά σας από την τοπική κοινωνία;
Πράγματι, αυτό που επιχειρήσαμε ήταν για την τοπική κοινωνία πρωτόγνωρο. Όμως ο κόσμος το υποδέχτηκε με ανοιχτή αγκαλιά. Στην αρχή, βέβαια, κάποιοι εξέφρασαν τους ενδοιασμούς τους, με κεντρικό προβληματισμό το κατά πόσο θα επηρέαζε την κατανόηση των παιδιών η διεξαγωγή του μαθήματος αποκλειστικά στα αγγλικά. Ωστόσο τελικά όλοι αναγνώρισαν τα πλεονεκτήματα του να διδάσκει κάποιος με μητρική του γλώσσα τα αγγλικά. Ο καθηγητής είναι πλήρως εξοικειωμένος με τη γλώσσα, έχει άρτια προφορά και η διδασκαλία είναι αυθόρμητη, γίνεται με τρόπο φυσικό, όχι μηχανικά. Επιπλέον, σε ένα περιβάλλον πλήρως κορεσμένο από αγγλικά, ο μαθητής είναι αφοσιωμένος στο μάθημα, ενώ εννοείται πως όταν παρουσιάζεται ανάγκη μιλάμε και ελληνικά.
Δεδομένης και της εμπειρίας σας στο εξωτερικό, θεωρείται πως στην Ελλάδα η εκμάθηση της αγγλικής ως ξένης γλώσσας, αντιμετωπίζεται περισσότερο χρησιμοθηρικά;
Δυστυχώς ναι. Αυτή η χρησιμοθηρία σε συνδυασμό με την πίεση χρόνου που υπάρχει να «ξεμπερδεύει» το παιδί με τα αγγλικά πριν μπει στο Λύκειο, λόγω των Πανελληνίων και του εκπαιδευτικού συστήματος, λειτουργεί ανασταλτικά. Έχουμε κι εμείς συναντήσει γονείς και μαθητές που επιθυμούν να λάβουν ένα πτυχίο, με τον πιο γρήγορο τρόπο, χωρίς να τους απασχολεί πως για να κατανοήσουν οι εκπαιδευόμενοι πραγματικά τη γλώσσα, χρειάζεται μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, επιμέλεια και αφοσίωση. Σίγουρα η απόκτηση ενός πτυχίου αποτελεί κεντρικό ζητούμενο και σαφώς εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, ωστόσο αν η διαδικασία αυτή προηγηθεί και είναι επιτυχής, το πτυχίο θα έρθει ως φυσικό παρεπόμενο.
Η αντιμετώπιση αυτή τι συνεπάγεται για τη στάση των μαθητών απέναντι στην ξένη γλώσσα και την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας;
Ασκεί αρνητική επίδραση. Ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τη δική μας «πολιτισμική» προσέγγιση, που αποβλέπει στο να εξοικειωθεί ο μαθητής και με τη νοοτροπία, την πολιτισμική ιδιαιτερότητα η οποία ούτως ή άλλως αποτυπώνεται στη γλώσσα, καταλαβαίνουμε πως το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν επέρχεται από τη μια μέρα στην άλλη. Η εκμάθηση της ξένης γλώσσας και η ευχέρεια στη χρήση της, προϋποθέτει και έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης και μια ουσιαστική κατανόηση της κουλτούρας του λαού που αντιστοιχεί σε αυτήν. Κουλτούρα και γλώσσα είναι άμεσα συνδεδεμένα και αλληλοκαλυπτόμενα, το ένα αποτυπώνεται στο άλλο.
Ποιες εκπαιδευτικές μέθοδοι ενδείκνυνται ώστε να επιτευχθεί ο μέγιστος βαθμός εξοικείωσης με τη γλώσσα και σε ποιο βαθμό είναι παρούσες στην Ελλάδα;
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι που προκρίνονται στη διδασκαλία. Για παράδειγμα, κεντρική θέση οφείλει να έχει η τεχνολογία και η διάδραση, τον οποία εμείς προσωπικά αξιοποιούμε σε μεγάλο βαθμό, με τη χρήση διαδραστικών πινάκων κλπ. Ωστόσο, αυτό που θεωρούμε ως σημαντικότερο, είναι η διδασκαλία να είναι ευέλικτη και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των μαθητών. Υπάρχουν μαθητές κιναισθητικοί, μου μαθαίνουν ευκολότερα με την κίνηση, άλλοι λειτουργούν οπτικά κοκ. Δίπλα λοιπόν στη θεωρία και τη συμβατική μελέτη, είναι θεμιτό να εφαρμόζονται οι ανάλογες μέθοδοι.
Σε όλα τα παραπάνω υπάρχει έλλειψη στην Ελλάδα, πρωτίστως σε επίπεδο δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά και σε ιδιωτικά ιδρύματα, χωρίς φυσικά να γενικεύουμε. Υπάρχει όμως η εικόνα πως εφαρμόζονται αναχρονιστικές μέθοδοι διδασκαλίας. Γι’ αυτό ακριβώς εμείς
προσπαθήσαμε να διαφοροποιηθούμε, με βάση και τις γνώσεις μας αλλά και την εμπειρία από ιδρύματα του εξωτερικού.
Τι θα πρέπει να προσέξουν οι γονείς και οι μαθητές κατά την επιλογή κέντρου ξένων γλωσσών, και αργότερα, επιλέγοντας το κατάλληλο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας;
Οι γονείς θα πρέπει να είναι πρωτίστως συνειδητοποιημένοι κατά την επιλογή κέντρου ξένων γλωσσών, και να έχουν διαπιστώσει πως το συγκεκριμένο φροντιστήριο έχει πράγματι ως επιδίωξη την ουσιαστική εκμάθηση της γλώσσας από τους μαθητές του. Πολλά κέντρα δυστυχώς λυγίζουν κάτω από τις απαιτήσεις των γονέων και δε παρέχουν στο παιδί τον απαραίτητο χρόνο για την αφομοίωση της γνώσης. Είναι βασικό να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται η ξένη γλώσσα και το κέντρο βάρους να μετατοπιστεί από το κυνήγι του πτυχίου στην ουσιαστική εκμάθηση.
Όσον αφορά τα πιστοποιητικά, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά πτυχία που αναγνωρίζονται, γεγονός που παρά τη σύγχυση που δημιουργεί, λειτουργεί εν τέλει υπέρ του μαθητή. Θα πρέπει γονείς και μαθητές να επιλέγουν το πτυχίο με βάση τις ικανότητες του μαθητή προς αντιστοιχία στη δομή της εξέτασης. Αν δηλαδή για την απόκτηση ενός συγκεκριμένου πτυχίου δίνεται βαρύτητα στη γραπτή δοκιμασία, όμως ο μαθητής δε συντάσσει εκθέσεις με ευχέρεια, το συγκεκριμένο πτυχίο δεν ενδείκνυται για αυτόν. Γνώμονα συνεπώς πρέπει να συνιστούν οι δυνατότητες του μαθητή, όχι το κύρος ενός πτυχίου, από τη στιγμή που τα περισσότερα είναι αναγνωρισμένα.
Τέλος, ποιες είναι οι προσωπικές σας φιλοδοξίες και τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Είμαστε εν γένει αρκετά φιλόδοξοι. Έχουμε ήδη εκπονήσει πληθώρα προγραμμάτων, στα τρία χρόνια που λειτουργεί το φροντιστήριο, και επιθυμούμε σαφώς να συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Για εμάς είναι ουσιώδες να διατηρούμε ισχυρούς δεσμούς τόσο με τους μαθητές μας όσο και με τους γονείς τους,ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή συνεργασία. Προσπαθούμε να ανακαλύπτουμε τρόπους ώστε να καθίσταται δυνατή η έγκαιρη ενημέρωση των γονέων,αλλά και να τους συνδράμουμε στο δύσκολο έργο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους, με projects όπως οι «Σχολές Γονεων», που ήδη έχουμε πραγματοποιήσει και σκοπεύουμε να επαναλάβουμε. Επίσης, έχουμε αναγνωριστεί ως κέντρο σπουδών UCAS, αναλαμβάνουμε δηλαδή να διεκπεραιώσουμε τις διαδικασίες για τις σπουδές μαθητών στο εξωτερικό. Μελλοντικά θα θέλαμε να επεκταθούμε και σε άλλους τομείς και βεβαίως ιδανικά, να ιδρύσουμε και ένα δεύτερο διδακτήριο! Σημαντικό είναι να μένουμε δημιουργικοί και να βρίσκουμε φυσικά και γόνιμο έδαφος για την υλοποίηση των σχεδίων μας.
Σας ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε πάντα επιτυχίες!
Εμείς ευχαριστούμε!
* SONS Language School, , Γιάννουλη Λάρισας (Ελευθερίου Βενιζέλου 13 & Κουλουψούζη γωνία). Τηλ. 2410 418085, email: sons.native@gmail.com
Ευχαριστούμε πολύ το SONS Language School για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
