Τη Κυριακή 27 Οκτωβρίου στις 7:30 στο Φουρναράκειο Πνευματικό Κέντρο, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «Ο ζωγράφος με τις τρεις πατρίδες», από τον Μορφωτικό Σύλλογο Φιλιατρών «Ο Πυρσός».
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο συγγραφέας, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσουν ο Χρήστος Χήναρης φιλόλογος εκπαιδευτικός και η Ματίνα Μιχαλακοπούλου φιλόλογος.
Θα συντονίσει η γενική γραμματέας του συλλόγου Δώρα Πανταζοπούλου. Το βιβλίο εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και είναι παραμύθι με βάση την πραγματική ιστορία για μικρούς και μεγάλους, εικονογραφημένο από τον διακεκριμένο καθηγητή Σκηνογραφίας στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών, Απόστολο Βέττα.
Η ιστορία του βιβλίου έχει ως εξής: Τρία παιδιά, ο Δημήτρης, η Αντριάνα και ο Λώρενς, παρακολουθούν την ιστορία του σπουδαίου ζωγράφου με τις τρεις πατρίδες, του Κωνσταντίνου Μπρουμίδη. Μαθαίνουμε πρώτα για την τύχη της οικογένειάς του την εποχή της Τουρκοκρατίας, από την Πελοπόννησο στη Ζάκυνθο και από εκεί στην Ιταλία. Ο Κωνσταντίνος, γιος του Έλληνα πρόσφυγα Σταύρου Μπρουμίδη, θα διακριθεί ως ζωγράφος στη Ρώμη. Και ο ίδιος όμως θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει στα μισά του 19ου αιώνα την επαναστατημένη Ιταλία και να φτάσει πρόσφυγας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εδώ θα ριζώσει, και με όπλο το ταλέντο, τη θέληση και τη μοναδική καλλιτεχνική θητεία του, θα λάμψει ως "ο ζωγράφος του Καπιτωλίου".
Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, έφτασε από τη Ρώμη στην Αμερική το 1852, ώριμος άντρας, πενήντα ετών σχεδόν. Καταξιωμένος καλλιτέχνης με πλούσιο δικό του έργο αλλά και δεινός συντηρητής αριστουργημάτων της Αναγέννησης, αναλαμβάνει στην Ουάσιγκτον τη ζωγραφική διακόσμηση του περίφημου Καπιτωλίου. Στην τρίτη του πατρίδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δεν θα ξεχάσει ποτέ την Ελλάδα, τη γη των παππούδων του, ούτε την Ιταλία, τη χώρα στην οποία γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε. Κι αν σκύψει κανείς προσεκτικά πάνω στα έργα του, θα αναγνωρίσει στη ζωγραφική του κάτι και από τις τρεις πατρίδες που τον σημάδεψαν.
Ο συγγραφέας ου βιβλίου Γρηγόρης Χαλιακόπουλος ο οποίος έχει επισκεφθεί πολλά σχολεία της χώρας δημόσια, ιδιωτικά, μεταναστών μειονοτικά, Ρομά, ειδικών αναγκών, κι έχει συνομιλήσει δια ζώσης με περισσότερους από 50.000 μαθητές, δήλωσε για την πρώτη παρουσίαση του «Ζωγράφου με τις τρεις πατρίδες» τα εξής:
«Ήμουν πιτσιρικάς όταν ο ιατρός και καλλιτέχνης Χαράλαμπος Φουρναράκης της ελληνικής Ομογένειας στην Αμερική, είχε επισκεφθεί την κοινή μας γενέτειρα, τα Φιλιατρά. Μου μίλησε τότε για ένα σπουδαίο ζωγράφο τον Κωνσταντίνο Μπρουμίδη που καταγόταν από τα Φιλιατρά και στις ΗΠΑ τον αποκαλούσαν “Ο Μιχαήλ Άγγελος του Καπιτωλίου”. Αργότερα μου δώρισε και ένα βιβλίο που ήταν μετάφραση στα ελληνικά από την αγγλική, το οποίο είχε συγγράψει η βιογράφος του, Μέρντοκ, στην Ουάσιγκτον.
Αυτό ήταν! Έκτοτε η μορφή του μπήκε στο μυαλό και την καρδιά μου και υποσχέθηκα να κάνω τα πάντα για να γίνει γνωστός στην πατρίδα μας. Έγραφα γι’ αυτόν σε όποιο έντυπο κι αν συνεργαζόμουν, μιλούσα και έκανα διαλέξεις, ημερίδες, συνεντεύξεις και γενικά τον αγκάλιασα σαν δικό μου πρόγονο. Πριν από δύο χρόνια γυρίστηκε κι ένα ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «Κωνσταντίνος Μπρουμίδης» από την Cosmote History με σκηνοθέτη τον Λευτέρη Ξανθόπουλο, στο οποίο συμμετείχα ως παρουσιαστής. Στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στην Παλαιά Βουλή, σε πανεπιστήμια, ινστιτούτα, πολιτιστικά ιδρύματα και όπου αλλού μπορούσα παρουσίαζα τον Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, επί είκοσι και πλέον χρόνια.
Σήμερα αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που στο “Φουρναράκειο Ίδρυμα”, ο “Μορφωτικός Σύλλογος Πυρσός”, παρουσιάζει το βιβλίο μου που είναι για μικρούς και μεγάλους, πριν παρουσιαστεί οπουδήποτε αλλού. Θεωρώ ότι παρουσιάζεται στον φυσικό του χώρο καθότι ο άνθρωπος που μας σύστησε τον Μπρουμίδη, είναι αυτός που δημιούργησε το Φουρναράκειο Ίδρυμα στην πατρίδα μου Φιλιατρά.
Το βιβλίο ανήκει στη σειρά του εκδοτικού οίκου “Καλειδοσκόπιο” “Σπουδαίοι μετανάστες” που λάμπρυναν τις νέες τους πατρίδες. Γιατί πρόσφυγες και μετανάστες υπήρξαν στο παρελθόν, υπάρχουν σήμερα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον. Λαοί που σήμερα αισθάνονται ασφάλεια, ενδεχομένως αύριο να γνωρίσουν τη βαρκάδα της προσφυγιάς. Και λαοί που είναι σήμερα κατατρεγμένοι στις πέντε ηπείρους, αύριο μπορεί να ξανασταθούν στα πόδια τους. Η ζωή δεν είναι ζαριά, είναι ανθρωπιά, αλληλεγγύη και αυτογνωσία».
