Ποιες είναι οι καθαρές αποδοχές ευρωβουλευτών, δημάρχων και συμβούλων: Τα «ρετιρέ» και τα «υπόγεια»

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την προσφυγή στις κάλπες απ’ όπου και θα αναδειχθούν 21 Ευρωβουλευτές, 13 Περιφερειάρχες, 332 Δήμαρχοι, περίπου 10.000 Δημοτικοί σύμβουλοι και άλλοι 703 Περιφερειακοί σύμβουλοι. Η λαϊκή ετυμηγορία θα εκφραστεί στις δύο προσεχείς Κυριακές (26 Μαΐου και 2 Ιουνίου) ενώ ο εκλογικός κύκλος θα κλείσει έως τον ερχόμενο Οκτώβριο, το αργότερο. Οπότε και θα καθοριστεί ο νέος πολιτικός χάρτης και η διακυβέρνηση της χώρας, με βάση την εκλογή των 300 βουλευτών στο εθνικό μας κοινοβούλιο.

Αν και αναμφίβολα οι οικονομικές αποδοχές των «εκλεκτών του λαού» δεν είναι το πρωτεύον ζήτημα για τις εν εξελίξει εκλογικές «μάχες», εν τούτοις κατέχουν το δικό τους «κομμάτι» μέσα στην πανσπερμία των… παραπολιτικών συζητήσεων.

Βοηθάει ίσως γι’ αυτό και ο τρόπος με τον οποίον οι «νικητές της κάλπης» διαχειρίζονται τα όσα αφορούν τα μισθολογικά τους δεδομένα. Κατά κανόνα με υπεκφυγές, μισόλογα και ελλειμματικές αναφορές, προκειμένου να αποφύγουν να προκαλέσουν το κακώς νοούμενο, δημόσιο αίσθημα.

Σαφώς και οι καιροί είναι πονηροί και δύσκολοι. Ειδικά μάλιστα όταν εξακολουθεί να σιγοβράζει ο «μέγας θυμός» της κοινωνίας, απόρροια της πολύχρονης, πολύπλευρης και εξοντωτικής κρίσης. Κύριο, συστατικό της οποίας είναι η καθετοποιημένη οικονομική δυσπραγία. Όπως άλλωστε δείχνουν τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για το φορολογικό έτος 2018, το μέσο δηλωθέν εισόδημα των Ελλήνων, διαμορφώνεται στα ταπεινωτικά επίπεδα των 11.556 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως όλων αυτών, οι αποδοχές των «εκλεκτών του λαού» δεν είναι, και δεν θα μπορούσαν να είναι, ίδιες για όλους. Διότι ανάμεσα και σε εκείνους, υπάρχουν τα τρόπος του λέγειν «ρετιρέ» και τα «υπόγεια». Στην τελευταία περίπτωση, τα λιγότερα λεφτά τα παίρνουν οι αυτοδιοικητικοί «άρχοντες» του τόπου. Στην κορυφαία μισθοδοτική βαθμίδα βρίσκονται οι Ευρωβουλευτές, οι οποίοι όμως μισθοδοτούνται από το Ευρωκοινοβούλιο, με βάση τις αρχές και τους όρους που εκείνο έχει θεσμοθετήσει. Το «παζλ» συμπληρώνεται από του βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, οι οποίοι και συνθέτουν τη «μεσαία» τάξη των αμοιβών.

Το μισθολογικό «παζλ» στην Αυτοδιοίκηση

Με βάση την τελευταία τροποποιημένη απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, Αλέξη Χαρίτση, και του αναπληρωτή υπουργού οικονομικών, Γιώργου Χουλιαράκη, από τις αρχές της εφετινής χρονιάς οι περιφερειάρχες έχουν μεικτό μισθό 4.275 ευρώ το μήνα.

Ακριβώς τον ίδιο μισθό έχουν και οι Δήμαρχοι των πόλεων με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων. Πρόκειται για τους δήμους Αθηναίων, Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Περιστερίου, Καλλιθέας, Νίκαιας-Ρέντη, Αχαρνών, Ιωαννίνων, Κορδελιού-Εύοσμου, Λαρίσης, Βόλου, Χαλκίδας, Πάτρας, Ηρακλείου Κρήτης, Χανίων και Ρόδου.

Οι 16 αυτοί Δήμαρχοι, όπως επίσης και οι 13 Περιφερειάρχες, λαμβάνουν ετησίως 12 μισθούς, το σύνολο των οποίων διαμορφώνεται σε 51.300 ευρώ. Με βάση την ισχύουσα φορολογική κλίμακα, οι μετά από φόρους αποδοχές ανέρχονται στα 35.215 ευρώ ετησίως. Ή στα 176.075 ευρώ σε ορίζοντα πενταετίας, που είναι και η διάρκεια της θητείας τους.

Σε όλα αυτά δεν περιλαμβάνονται, ενδεχόμενες άλλες κρατήσεις, που μπορεί να απομειώνουν κατά τι, τις υπολογιζόμενες καθαρές αποδοχές. Στις οποίες, πάντως, δεν καταγράφονται τα τυχόν άλλα οικονομικά οφέλη από ληφθέντα «έξοδα παραστάσεων» και συναφείς αποζημιώσεις. Παράμετροι που καλύπτουν όλο το εύρος της Αυτοδιοικητικής «παλέτας».

Για τους Αντιπεριφερειάρχες, ο μεικτός μισθός είναι 3.206 ευρώ το μήνα ή 38.472 ευρώ το χρόνο. Μετά τη φορολογία εισοδήματος απομένουν περί τα 28.000 ετησίως ή 140.000 ευρώ στην πενταετή θητεία.

Οι 162 δήμαρχοι των πόλεων με πληθυσμό από 20.000 έως 100.000 κατοίκους, λαμβάνουν 3.420 ευρώ το μήνα και συνακόλουθα 41.040 το χρόνο. Ποσό που μετά από την εφορία μένει στις 33.355 ευρώ ετησίως, ή στα 166.775 ευρώ σε πενταετή χρονικό ορίζοντα.

Μεικτό μηνιαίο μισθό 2.565 ευρώ το μήνα έχουν οι 154 Δήμαρχοι των πόλεων με πληθυσμό κάτω από 20.000 κατοίκους. Σε ετήσια βάση οι αποδοχές διαμορφώνονται στα 30.780 ευρώ και αφαιρούμενης της φορολογίας στα 23.191 ευρώ . Με συνέπεια στην πενταετία, οι μετά από φόρους αποδοχές να είναι 115.955 ευρώ.

Για τους Αντιδημάρχους οι μισθοί είναι στο 50% των αποδοχών των Δημάρχων, ενώ οι Πρόεδροι Κοινοτήτων παίρνουν του 21% της Δημαρχιακής μισθοδοσίας. Έτσι στους μεγάλους δήμους της χώρας ο Αντιδήμαρχος παίρνει 2.138 ευρώ τον μήνα μεικτά, ενώ 898 ευρώ το μήνα, επίσης μεικτά , λαμβάνει ο Πρόεδρος της Κοινότητας.

Οι μεγάλες παροχές στην Ευρωβουλή

Στην Ευρωβουλή τα δεδομένα είναι διαφορετικά σε όλα τα επίπεδα. Στην κυριολεξία …άλλος θεός και αναφορικά με τα σχετίζονται με τις συμβατικές μισθολογικές παροχές, αλλά και τις θεσμοθετημένες παράπλευρες, οικονομικές ενισχύσεις. Και οι 751 ευρωβουλευτές των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε έχουν κοινό μοντέλο αποδοχών, το καλύπτει φυσικά και τους 21 Έλληνες εκπροσώπους στις Βρυξέλλες.

Ο μισθός του Ευρωβουλευτή είναι 8.757,70 ευρώ και μετά από την παρακράτηση των φόρων μένουν 6.824,85 ευρώ το μήνα. Υπαγόμενα και σε περαιτέρω φορολόγηση από τις χώρες προέλευσης των βουλευτών, αν και επ’ αυτού το τοπίο παραμένει θολό.

Κατά κανόνα οι Ευρωβουλευτές κάνουν λόγο μόνο για τις καθαρές αυτές αποδοχές τους, αν και λαμβάνουν αρκετά επιπρόσθετα κονδύλια.

Κατ΄ αρχήν σε όλους τους Ευρωβουλευτές χορηγούνται 4.513 το μήνα για να καλύψουν τα έξοδα γραφείου.

Εισπράττουν επίσης 320 ευρώ για κάθε μέρα πιστοποιημένης παρουσίας τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο οποίο πηγαίνουν κάθε Δευτέρα και κατά κανόνα αποχωρούν για τις πατρίδες τους, μετά από τις συνεδριάσεις της Πέμπτης. Με άλλα λόγια, ένας συνεπής Ευρωβουλευτής με 18 παρουσίες το μήνα λαμβάνει 5.760 ευρώ.

Αν ληφθούν υπόψη ο καθαρός μισθός, το επίδομα γραφείου και η παρουσία στις εργασίες του Ευρωκοινοβουλίου, τότε το ποσό φτάνει στα 17.097 ευρώ το μήνα και ως εκ τούτου στα 205.164 ευρώ το χρόνο. Στα οποία θα πρέπει να προστεθούν και άλλα 4.454 ευρώ που τους χορηγούνται ετησίως για ανάγκες μετακινήσεων. Οπότε τα συνολικά έσοδα ανεβαίνουν στα 209.618 ευρώ το χρόνο. Που σημαίνει ότι μια πενταετία στην ευρωβουλή αποφέρει λίγο πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ.

Σε αυτά δεν υπολογίζονται τα 24.943 ευρώ το μήνα που τους χορηγεί (όχι απ’ ευθείας )το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για μισθούς συνεργατών και συμβούλων. Ούτε τα κόστη των αεροπορικών εισιτηρίων που είναι εξασφαλισμένα, τόσο για τις μετακινήσεις στις Βρυξέλλες όσο και για 24 διαδρομές το χρόνο, εντός της χώρας τους.

Η ελληνική βουλή αναλαμβάνει επίσης ένα αντίστοιχο κόστος για τη δραστηριότητα που αναπτύσσουν στη χώρα οι Έλληνες ευρωβουλευτές. Τα γραφεία των οποίων στελεχώνονται από 5 μετακλητούς και αποσπασμένους δημοσίους υπαλλήλους, με τη συνδρομή δύο αστυνομικών.

Σαφώς και η παραμονή στις Βρυξέλλες συνεπάγεται έξοδα για τους Ευρωβουλευτές, τα οποία είναι λογικό να απομειώνουν τα έσοδά τους. Τα οποία μειώνονται επίσης και από τις μηνιαίες εισφορές που δίνουν στα κόμματα, με τη «σημαία» των οποίων εξελέγησαν. Στην περίπτωση του ΚΚΕ μάλιστα οι Ευρωβουλευτές παίρνουν μόνο τα απολύτως χρειώδη…

Οι αποδοχές των 300 της Βουλής

Για τους 300 της Ελληνικής Βουλής η μηνιαία βουλευτική αποζημίωση είναι 5.135 ευρώ το μήνα. Σε αυτά προστίθενται τα έξοδα κίνησης που κυμαίνονται από 290 έως 390 ευρώ, τα περίπου 900 ευρώ για ταχυδρομικά τέλη και το επίδομα γραφείου υπολογίζεται από 660 έως 830 ευρώ. Αθροιζόμενα όλα αυτά στο άνω άκρο του εύρους εσόδων, βγάζουν ένα μεικτό, μηνιαίο εισόδημα 7.255 ευρώ. Χωρίς σε αυτά να περιλαμβάνονται οι συμμετοχές σε ειδικές επιτροπές, που είναι στα 75 ευρώ ανα συνεδρίαση.

Αφαιρουμένων πάντως των κρατήσεων, το καθαρό εισόδημα ενός βουλευτή μπορεί να φτάσει μέχρι την ανώτερη βαθμίδα των περίπου 5.200 ευρώ τον μήνα και συνακόλουθα στα 62.400 ευρώ το χρόνο.

Σε ορίζοντα τετραετούς κοινοβουλευτικής θητείας, που σπάνια ολοκληρώνεται, τα έσοδα μπορεί να φτάσουν στα 249.600 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση τα έσοδα των βουλευτών ποικίλουν, καθώς είναι διαφορετικές και οι εισφορές που δίνουν στα κόμματά τους. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι οι βουλευτές του ΚΚΕ κρατάνε περί τα 900 ευρώ το μήνα και τα υπόλοιπα πάνε στο κόμμα.

Κατά τα άλλα βεβαίως οι βουλευτές έχουν και άλλες σημαντικές παροχές, στις οποίες συγκαταλέγονται το επίδομα ενοικίου (για τους εξ επαρχίας), οι επιδοτούμενες μετακινήσεις και τα έξοδα τηλεφωνίας, αλλά και η στελέχωση των γραφείων τους με προσωπικό του Δημοσίου. Παροχές που σαφώς απομειώνουν τα λειτουργικά τους κόστη, τα οποία και διασυνδέονται με τις ιδιαίτερες απαιτήσει που έχει το βουλευτικό αξίωμα.