default-image

Τα «άγνωστα» θύματα των τροχαίων

Απόψεις
Τα «άγνωστα» θύματα των τροχαίων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έζησαν μια περιπέτεια μετά από τροχαίο, αλλά "ξεχάστηκαν" από τα στατιστικά των αρχών

Ο Δημήτρης πέθανε μετά από πολύμηνη μάχη στην εντατική. Αφήνει πίσω του απαρηγόρητη την οικογένειά του, απεριόριστο πόνο, οδύνη και προβληματισμό για τα τροχαία που συνεχίζουν να σκορπούν τον θάνατο. Αν και ο σοβαρός τραυματισμός του προκλήθηκε μετά από τροχαίο, καθώς ήταν διανομέας γρήγορου φαγητού, δύσκολα ο νεαρός άντρας θα θεωρηθεί και θύμα τροχαίου, καθώς παρεμβάλλεται μια πολύπλοκη διαδικασία.

Κατ’ ακρίβεια είναι όλο και πιο δύσκολο να μάθουμε τον ακριβή αριθμό των θυμάτων από τροχαία στη χώρα μας. Κι αυτό γιατί, αν ο θάνατος δεν επέλθει άμεσα και ακολουθήσει πολύμηνη νοσηλεία σε εντατική ή κλινική νοσοκομείου, είναι δύσκολο να συνδεθεί με το τροχαίο. Μόνο που οι βαριά τραυματίες από τροχαία καθημερινά πολλαπλασιάζονται και οι εντατικές γεμίζουν από πολυτραυματίες, με έναν καταιγιστικό ρυθμό που κανείς πλέον δεν μπορεί να παρακολουθήσει. Γονείς νέων παιδιών ανθρώπινα ράκη και “διαλυμένες” οικογένειες μετά από τραγωδίες στην άσφαλτο αποτελούν τη νέα πραγματικότητα. Αυτό που περνάει στην... αφάνεια είναι το γεγονός ότι τα θύματα είναι τελικά πολύ περισσότερα απ’ ό,τι νομίζουμε και πολύ περισσότερα απ’ ό,τι μπορούμε να αποδείξουμε.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Ελλάδα κατέχει την τρίτη υψηλότερη θέση στους δείκτες θνησιμότητας από τροχαία ατυχήματα μεταξύ παιδιών, εφήβων και νέων έως 25 ετών στην Ε.Ε. Μόνο το Α’ εξάμηνο του 2019 σημειώθηκαν 298 θανατηφόρα και 261 σοβαρά ατυχήματα στη χώρα.

Όσο για τη σκληρή “γλώσσα” των αριθμών, εκτιμάται ότι, πέρα από τον πόνο και την οδύνη που συνοδεύει κάθε τροχαίο, κάθε βαριά τραυματισμένος “κοστίζει” περίπου 30.000 ευρώ και κάθε ελαφριά τραυματισμένος 3.000 ευρώ. Τα νοσήλια αποτελούν ίσως το λιγότερο σημαντικό ζήτημα για τις οικογένειες και τους τραυματίες, αφού πάνω απ’ όλα είναι η ανθρώπινη ζωή, αλλά καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.

Αν λοιπόν οι βαριά τραυματίες είναι τόσοι πολλοί και ελάχιστα γνωρίζουμε για τις πολύμηνες νοσηλείες που ακολουθούν στα νοσοκομεία και τη μετέπειτα κατάστασή τους, ίσως δε μάθουμε και την πραγματική διάσταση του προβλήματος.

Όπως σχολιάζει ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Αλληλεγγύης Οικογενειών Τροχαίων Δυστυχημάτων “Στηρίζω - Αγ. Χριστόφορος” Σταύρος Πολέντας, «τον ακριβή αριθμό των θυμάτων δε θα το μάθουμε ποτέ. Υπήρξε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τραυματία από τροχαίο στην Κρήτη που παρέμενε 2,5 χρόνια σε σοβαρή κατάσταση. Τελικά υπέκυψε από αναπνευστική ανεπάρκεια και όχι από τα τραύματα του τροχαίου. Είναι πολλά τα ανάλογα περιστατικά. Αν ο τραυματίας πεθάνει μετά από νοσηλεία, τότε μπορεί να ζητηθεί, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, γνωμάτευση από τον ιατροδικαστή για να διαπιστωθεί αν πέθανε συνεπεία τροχαίου».

Τώρα, θα μου πείτε, είναι τόσο σημαντική η αιτία θανάτου ενός θύματος, αν δηλαδή οφείλεται σε τροχαίο ή άλλα νοσήματα και παθήσεις που προέκυψαν κατά τη νοσηλεία του; Για την οικογένεια σίγουρα έχει βαρύνουσα σημασία, στις αγωγές που ακολουθούν στα δικαστήρια αποτελούν πολύτιμα στοιχεία, ενώ για τις Αρχές τα στατιστικά των τροχαίων αποτελούν βασικό γνώμονα για τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί ενάντια στον “πόλεμο” της ασφάλτου.

Αν λοιπόν δεν ξέρουμε τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων, τα στοιχεία πάντα θα “ευημερούν” και θα δείχνουν ακόμη και μείωση των τροχαίων. Η πραγματικότητα όμως ίσως είναι διαφορετική όταν υπάρχουν “άγνωστα” θύματα... ασθενείς για τους οποίους ξεκίνησε μια μεγάλη περιπέτεια μετά από τροχαίο που τους “στοίχισε” τη ζωή, “ξεχάστηκαν” όμως από τα επίσημα στατιστικά των Αρχών...

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News