Με πρόσχημα το “τεστ γεύσης” του τυποποιημένου προϊόντος, ομάδα συμφερόντων στη χώρα μας, με τη συμμετοχή του ΕΦΕΤ, του ΣΕΒΙΤΕΛ και άλλων, έχουν ξεκινήσει πόλεμο συμφερόντων κατά του κρητικού τυποποιημένου ελαιολάδου.
Τη σοβαρή αυτή καταγγελία έκανε στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” χθες ο γνωστός έμπορος-τυποποιητής και ιδιοκτήτης της εταιρείας “Cretan Mill”, Μιχάλης Αλμπαντάκης, αποκαλύπτοντας ότι το ίδιο δείγμα έστειλε δύο φορές στο ίδιο εργαστήριο όπου γίνονται τα “τεστ” και η υποτιθέμενη επιτροπή των ειδικών έβγαλε το πρώτο πόρισμα σαν “παρθένο” και το δεύτερο πόρισμα σαν “εξαιρετικό-παρθένο ελαιόλαδο”... Ποια ήταν η διαφορά; Ότι το πρώτο δείγμα εστάλη σαν κρητικό και το δεύτερο δείγμα εστάλη σαν μη κρητικό ελαιόλαδο!
«Είναι μια στημένη επιχείρηση προκειμένου να χτυπήσουν το κρητικό λάδι. Αρκεί να του βρουν ένα μόνο “ελάττωμα” ως προς τη γεύση του», καταγγέλλει στην εφημερίδα μας ο Μιχάλης Αλμπαντάκης.
«Έχω στείλει δείγματα σαν Αλμπαντάκης σε ένα χημικό εργαστήριο. Και μου το έβγαλαν άχρηστο. Όταν όμως ξαναέστειλα το ίδιο λάδι και έγραψα ότι αφορά παραγωγό από την Καλαμάτα, μου το έβγαλαν σαν εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Και μιλάμε για το ίδιο ακριβώς λάδι. Δεν είναι δυνατόν όλοι οι Κρητικοί τυποποιητές να παίρνουν την ίδια απάντηση από τη συγκεκριμένη επιτροπή, ότι δηλαδή το λάδι τους είναι “παρθένο”. Πάνε να “χτυπήσουν” το κρητικό ελαιόλαδο και καλώ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να λάβουμε τα μέτρα μας και να είμαστε προσεκτικοί», επισημαίνει ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον κ. Αλμπαντάκη, αυτά τα “τεστ” είναι ένα... “καινούργιο φρούτο” μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σημερινής κυβέρνησης.
«Αυτός λοιπόν ο κανονισμός, εκτός από την οξύτητα, τα υπεροξείδια, τα “Κ” κ.λπ. που έχει το λάδι, προβλέπει και τη διαδικασία αυτή. Έτσι, βάσει του κανονισμού, συναντώνται σε ένα εργαστήριο πέντε άνθρωποι, οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι ειδικοί σε αυτό το κομμάτι. Χωρίς να έχουν πτυχίο, αλλά είναι “ειδικοί”... Και αυτοί οι άνθρωποι κάνουν γευστική δομική του ελαιολάδου. Όμως το αποτέλεσμα αυτής της γευσιγνωσίας έχει να κάνει με την ψυχολογία του ανθρώπου εκείνη τη στιγμή. Έχει να κάνει με τον ανθρώπινο παράγοντα, ο οποίος λειτουργεί καθαρά υποκειμενικά. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία ο στόχος είναι πρώτα το κρητικό λάδι και κατά δεύτερο λόγο το ελληνικό. Γιατί το ίδιο λάδι το οποίο στέλνουμε στην Ιταλία, που κι εκεί έχουμε ανάλογα τεστ, “περνάει” και στην Ελλάδα δεν “περνάει”!».
«Εξαιρετικά εξελίσσεται η χρονιά»
Σε ό,τι αφορά τις καιρικές συνθήκες, ο Μιχάλης Αλμπαντάκης, μέσα από τις γνώσεις που ο ίδιος έχει αλλά και μέσα από την ενημέρωση που έχει από τους γεωπόνους με τους οποίους συνεργάζεται, δηλώνει κατηγορητικά: «Φέτος είναι μια πολύ καλή χρονιά από τις βροχοπτώσεις. Και αν γίνει μια σωστή δακοπρόληψη στην ώρα του, θεωρώ ότι θα είναι η καλύτερη χρονιά για το κρητικό λάδι. Βέβαια, θα πρέπει οι παραγωγοί να βάλουν τα κατάλληλα λιπάσματα και παράλληλα να είναι σε ετοιμότητα, ώστε να κάνουν τη σωστή επέμβαση κατά του δάκου, με τα σωστά φάρμακα, σε συνεργασία με τους γεωπόνους. Να προσέξουν τι φάρμακα βάζουν και να μην περιμένουν την Περιφέρεια Κρήτης για να κάνει τον πρώτο ψεκασμό»...
«Η ελιά είναι σαν τη γυναίκα»
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση Αλμπαντάκη για τη συμπεριφορά της ελιάς.
«Έχει κύκλο εννιά μηνών. Σαν τη γυναίκα. Θέλει λοιπόν τώρα γρήγορα μες στον Ιανουάριο, αρχές Φεβρουαρίου, να κλαδευτεί. Μετά ή παράλληλα θα πρέπει να λιπανθεί. Και μετά, αρχές Μαρτίου, αν ο καιρός είναι ζεστός, πρέπει να αρχίσουν σιγά-σιγά τα ραντίσματα για τη δακοκτονία, ανεξάρτητα αν αρχίσει η Περιφέρεια Κρήτης ή όχι. Εμείς στις 31 Ιανουαρίου θα κάνουμε και ένα σεμινάριο στα Καλέσα, όπου κι εκεί θα πούμε τι θα πρέπει να κάνουν οι παραγωγοί για να έχουμε φέτος μια πολύ καλή χρονιά».
Κοντά στα 3 ευρώ οι 4 γραμμές - Οι τιμές παραγωγού και αγοράς
Στο μεταξύ, ο Μιχάλης Αλμπαντάκης περιγράφει στη “Νέα Κρήτη” την κατάσταση με τις τιμές και επισημαίνει ότι, λόγω της κακής δακοκτονίας της περασμένης χρονιάς, οι οξύτητες έχουν αυξηθεί και έχει αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού των τιμών παραγωγού. Έτσι, για τα λάδια που παρήχθησαν στην οξύτητα των τριών έως το πολύ τεσσάρων γραμμών, η τιμή παραγωγού είναι κοντά στα 3 ευρώ το κιλό. Αλλά στα περισσότερα λάδια που παρήχθησαν σε οξύτητες από 5-6 γραμμές και πάνω οι τιμές δεν υπερβαίνουν τα 2,50 με 2,65 ευρώ το κιλό.
Οι αντίστοιχες τιμές με τις οποίες διατίθενται στην Ιταλία τα λάδια αυτά είναι στην πρώτη περίπτωση το βυτίο παραδοτέο στα 3,20 ευρώ το κιλό και στη δεύτερη περίπτωση στα 2,70 ευρώ το κιλό.
«Αλλάζει η αγορά. Έχουμε την ποιότητα των τριών με τεσσάρων γραμμών, που πληρώνεται καλύτερα, και έχουμε και τη δεύτερη κατηγορία, που είναι σε οξύτητες 5, 6 ή και περισσότερων γραμμών. Το πρόβλημα λοιπόν είναι οι οξύτητες λόγω της κακής δακοκτονίας, αλλά έχουμε και κάποια προβλήματα υπολειμματικότητας σε κρητικά λάδια. Αυτά είναι τα προβλήματα, τα οποία και πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ φέτος, για να μην ξαναέχουμε ανάλογα προβλήματα από τη νέα χρονιά», καταλήγει ο Μιχάλης Αλμπαντάκης.
