Με τον Αλέξη Σπυρόπουλο, μας συνδέουν πολλά σε καιρούς πραγματικά παραγωγικούς, όπου το ταλέντο δοκίμαζε την τόλμη και την γεννήτρα φαντασία του νου.
Πάνε αρκετά χρόνια από μια πολύ όμορφη συνεργασία. Θυμάμαι... εκείνο... το κοντάρι που υψώνονταν σαν σημαία και την εκπληκτική του συνέντευξη με τον τότε αρχηγό του ΟΦΗ Γιώργο Βλαστό στις "24 ωρες", εκείνα τα μπιφτεκάκια με ένα κρασί στη βεράντα, τόσα άλλα καλά. Όμως το διαρκές που που μένει, χτυπάει ψηλά σαν σε παλιό δυναμόμετρο του λούνα παρκ, όπου το ύψος της εκτίμησης δείχνει να αγγίζει το άπειρο, μαζί κι ο συναδελφικός θαυμασμός. Μπορεί να μην γίνονται όλα αυτά κατανοητά, όμως αυτά βγήκαν αυτόματα από τα δάχτυλα που τα πληκτρολόγησαν. Η γλώσσα του συναισθήματος είναι άλλωστε διαφορετική...
Γιατί, όλα αυτό; Από συγκίνηση σκέτη καθώς το βλέμμα μας έπεσε πάνω στο κείμενο του Αλέξη Σπυρόπουλου στο SDNA για το Παναθηναϊκός-ΟΦΗ, κόντρα σε όλο το ρεύμα με το χαοτικό βουητό που οργιάζει αυτές τις μέρες, ότι ο Παναθηναϊκός έκατσε να χάσει από τον ΟΦΗ και τις αηδιαστικές αντιδράσεις, ανακοινώσεις ή δηλώσεις παραγόντων που κρατάνε στον πάτο το ελληνικό ποδόσφαιρο... Το θάρρος της γνώμης, σημαία της προσωπικότητας.
«Το «αφύσικο» 3-1 ήταν τον Δεκέμβριο στην Κρήτη», είναι ο τίτλος του άρθρου του διακεκριμένου Αλέξη της αθλητικής δημοσιογραφίας.για το πολυσυζητημένο Παναθηναϊκός - ΟΦΗ τονίζοντας πως δεν ήταν αφύσικο αυτό το ματς. Γράφει, παρόμοια επιχειρήματα που είχαμε αναδείξει και εμείς από την αρχή της καραμέλας, που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν οι «γιωταχήδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου...
-Ιδού ένα απόσπασμα:
«….Εάν υπάρχει ένα «αφύσικο» (στα δύο) 3-1 των εφετινών συναντήσεων του Παναθηναϊκού με τον ΟΦΗ, το προφανώς αφύσικο ήταν στο Γεντί Κουλέ. Συνέβη, κόντρα στη ροή των δρώμενων. Συνέβη, όμως. Συνέβη, πρώτον επειδή «είναι ποδόσφαιρο». Και δεύτερον, σαν ένα αρχικό σημάδι των προβλημάτων που εν συνεχεία έμελλε καθ’ οδόν, στο καταχείμωνο, ν’ αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί ο Παναθηναϊκός. Το δεύτερο 3-1, ετούτο δω την Κυριακή στο Μαρούσι, είναι πολύ πιο φυσιολογικό. Συμβατό με τη ροή των δρώμενων. Αλλά τότε, και αυτή είναι η μόνη πραγματική διαφορά, στο 3-1 πριν τα Χριστούγεννα τα επιρρεπή μυαλά ήταν, ακόμη, κρύα. Δεν είχαν προλάβει ν’ αρρωστήσουν. Τώρα, στο 3-1 πριν το Πάσχα, τα μυαλά είναι βυθισμένα ως το τέρμα μες στο πρόβλημα.
»Ψάχνοντας για αφύσικα πράγματα, ένα αληθινό αφύσικο είναι ότι εφέτος ο ΟΦΗ πήρε μόλις δύο (στους έξι) πόντους από τους αγώνες του με τον ουραγό Απόλλωνα, 0-0 και 0-0. Ένα αληθινό αφύσικο εξίσου, είναι ότι φτάσαμε μέσα Απριλίου και πριν την Κυριακή η μοναδική ομάδα της Σούπερ Λιγκ δίχως εκτός έδρας νίκη ήταν ο ΟΦΗ. Είχε εκτός έδρας νίκη ο Λεβαδειακός (στην Ξάνθη), είχε εκτός έδρας νίκη ο Απόλλωνας (στη Νέα Σμύρνη), και δεν είχε εκτός έδρας νίκη ο ΟΦΗ που, ιδίως με τον Βέρα και με τον Ισις, βγαίνει «συστηματικά» στο γήπεδο (όπου/με όποιον να παίζει) για να παίξει. Κάποτε, έστω τόσο αργά, θα του έβγαινε το αποτέλεσμα. Ηλθε, του βγήκε, τελειώνει η συζήτηση εκεί….»
Διαβάστε όλο το άρθρο του Αλέξη Σπυρόπουλου «Το «αφύσικο» 3-1 ήταν τον Δεκέμβριο στην Κρήτη» και αφήστε το ρεύμα να καταπιεί τις παράγκες τους
