Άρχισα να νιώθω σαν… Φαήλος

Και ξαφνικά, εκεί που οι πλατείες ήταν γεμάτες, εκεί που στήνονταν επιχειρήσεις έξω από σπίτια βουλευτών, εκεί που στους υπουργούς Εξωτερικών έστελναν ταχυδρομικά σφαίρες και χώμα, σιωπή. Τι κι αν η Μακεδονία …πουλήθηκε; Τι και αν οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι μας επιβάλλουν να μην ρίχνουμε στεφάνι στα Ίμια, στη μνήμη των νεκρών παλικαριών -και απειλούν να επιβάλλουν το ίδιο καθεστώς και σε άλλα ελληνικά νησιά;

Οι υπερπατριώτες και οι …μακεδονομάχοι χάθηκαν. Οι πανοπλίες και οι περικεφαλαίες, οι σάρισες, οι επιθέσεις στους …προδότες, έπαψαν εν μια νυκτί. Αμέσως μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Για να μην παρεξηγηθώ: Γι’ αυτούς, ήμουν και εγώ ένας από τους “μειοδότες”. Από το ‘91 είχα ταχθεί υπέρ της σύνθετης ονομασίας της FYROM με γεωγραφικό προσδιορισμό. Δεν υπηρέτησα στο Πεντάγωνο, αλλά στο Αμύνταιο, στο Ρωμανό της Λήμνου, την Αγία Παρασκευή της Λέσβου. Πίστεψα στον εκδημοκρατισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Υποστήριξα τη φιλία των λαών Ελλάδας και Τουρκίας και την προσέγγιση των δυο χωρών πάνω σε συγκεκριμένες αρχές. Πρόσφατα, επίσης, όταν κάποιοι πανηγύριζαν που μια ημέρα πριν τη συνάντηση του Κυριάκου με τον Ερντογάν το υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε τη διακοπή των ΜΟΕ, αντέδρασα μέσα από τις στήλες του news24/7, πριν καν το Μαξίμου πάρει πίσω την ανακοίνωση για τη διακοπή- με αποτέλεσμα εκείνοι που πανηγύριζαν γιατί διακόπηκαν τα ΜΟΕ, λίγες ώρες μετά να …πανηγυρίζουν για το αντίθετο!

Γιατί, όμως, ο προσωπικός τόνος στο άρθρο; Όχι λόγω …μωροφιλοδοξίας- άλλωστε όλοι γνωριζόμαστε- αλλά για τρεις κυρίως λόγους:

Πρώτον, για να πω ότι δεν μου λείπουν καθόλου όλοι αυτοί. Οι υπερπατριώτες και οι εθνικιστές, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, μόνο κακό κάνουν στη χώρα.

Δεύτερον, για να σημειώσω πως ο υπερπατριωτισμός και ο εθνικισμός, τουλάχιστον στην κορυφή του, είναι ένα από τα πλέον επικερδή επαγγέλματα στη χώρα, τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά. Σκεφτείτε απλώς και μόνο την εξαφάνιση των “μακεδονομάχων” μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου και το εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ μετά τα Ίμια το 1996, με δυο υπουργούς Άμυνας να είναι στη φυλακή και πολλούς άλλους να την έχουν γλυτώσει για τους λόγους που όλοι υποπτευόμαστε.

Και τρίτον, γιατί αρκεί και μόνο να σημειώνεις το ρεπορτάζ, να μην κρύβεις τα γεγονότα στην εξωτερική πολιτική, έστω και με πολύ προσοχή, όπως απαιτείται, μοιάζεις μπροστά στη γενικότερη σιωπή σαν να έχεις αντικαταστήσει στη δημόσια συζήτηση τον …Φαήλο! Και αναφέρω το συγκεκριμένο όνομα, ακριβώς γιατί ο Φαήλος Κρανιδιώτης μένει πιστός στις θέσεις του, με τις οποίες διαφωνώ 100% και τις παλεύει. Οι άλλοι, πού είναι;

Σε όποιον τους βρει, δίνουμε και …λύτρα να τους κρατήσει! Αρκετά τράβηξαν η πατρίδα και ο λαός της από τέτοιες πολιτικές συμπεριφορές και πρόσωπα!