Η επιστροφή του “True Detective” και ένα κορεάτικο “Game of Thrones”

Η επιστροφή του “True Detective” και ένα κορεάτικο “Game of Thrones”

Κάθε βδομάδα ρίχνουμε μια ματιά στη σημαντικότερη πρεμιέρα και σε ό,τι συμβαίνει στην τηλεοπτική επικαιρότητα. Σήμερα, η 3η σεζόν του “True Detective” που θυμίζει κάτι από παλιά.

Ποια θα είναι η θέση του “True Detective” στην τηλεοπτική ιστορία; Είναι δύσκολο να το εκτιμήσουμε επειδή η άνοδός του ήταν εξίσου ξαφνική με την πτώση του, και ίσως η αντίδρασή μας να ήταν υπερβολική και στις δύο περιπτώσεις. Η 1η σεζόν με τον Μάθιου Μακόναχι και τον Γούντι Χάρελσον βοήθησε να αλλάξουν τα δεδομένα στη σχέση της τηλεόρασης με τους μεγάλους σταρ και έπαιξε ρόλο και στην νέα αυτή χρυσή εποχή της πρεστίζ μίνι σειράς. (Και θα πιστεύω για πάντα πως ήταν ο μεγαλύτερος λόγος που κέρδισε εκείνη τη χρονιά Όσκαρ ο Μάθιου Μακόναχι.) Ήταν μια καλή σεζόν, σίγουρα όχι το καλύτερο πράγμα που έχουμε δει ποτέ μας, όμως η επίδραση ήταν τεράστια σε κάθε περίπτωση.

Η 2η σεζόν δεν άντεξε το hype και, υπό το βάρος ενός πολύ πιο περίπλοκου στόρι και ενός πολύ πιο απλώμένου (χαοτικού θα έλεγε κανείς) σύμπαντος, μοίρασε απογοήτευση και ακόμα και εκνευρισμό. Ήταν τέτοια η πτώση που, σε εκείνη τη φάση, το ΗΒΟ ουσιαστικά έκοψε τη σειρά! Προσωπικά τη θεωρώ αδικημένη- η 2η σεζόν ήταν σίγουρα περίπλοκη και παιγμένη σε πολλές περιπτώσεις με κωμικά πομπώδη τρόπο (Βινς Βον… τι κάνεις), όμως ήταν άξια προσθήκη στο είδος του L.A. noir, με διαδρομές να μπλέκονται ξανά και ξανά και έναν λαμπερό κόσμο να ξεφτίζει μες στη νύχτα αποκαλύπτοντας τη σαθρή, αρρωστημένη καρδιά του.

Η φετινή επιστροφή της σειράς για 3η σεζόν φαινομενικά επιστρέφει πολύ κοντά σε αυτά που έκανε η 1η. Λέει πάλι την ιστορία ενός αστυνομικού (εκεί ήταν δύο βέβαια, τώρα ένας, καλό αυτό για το focus της ιστορίας) διαμέσου τριών χρονικών στιγμών της καριέρας του, το σκηνικό είναι και πάλι η βαθιά, ιδρωμένη americana, ένας σχεδόν μεταφυσικός τρόμος ρίχνει το πέπλο του πάνω από εγκλήματα σκαρωμένα από ανθρώπινα χέρια. Ο Μαχερσάλα Άλι, ο σπουδαίος βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός του “Moonlight”, που φέτος ίσως να πάρει και το δεύτερο αγαλματίδιό του για το “Πράσινο Βιβλίο”, σηκώνει όλη τη σεζόν στις πλάτες του, παραδίδοντας μια καθηλωτικά υπνωτιστική ερμηνεία.

Βρισκόμαστε στα Όζαρκ κι ο Άλι είναι ο ντετέκτιβ Γουέιν Χέιζ, στο τότε και στο τώρα. Το 1980, αυτός μαζί με τον συνάδελφό του Ρόλαντ Γουέστ (Στίβεν Ντορφ, η χημεία τους είναι αναπάντεχα καλή και ταιριαστή με την ιδιαίτερη πρόζα του σεναριογράφου Νικ Πιζολάτο) ερευνούν ένα μακάβριο έγκλημα που σχετίζεται με την εξαφάνιση δύο παιδιών. Το 1990 ύστερα από μια σημαντική εξέλιξη στην έρευνα, οι δυο τους καλούνται να απαντήσουν σε σειρά ερωτήσεων. Και στο σήμερα, ο γερασμένος πια Χέιζ φέρνει ξανά στη μνήμη του την υπόθεση, για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ.

Μέσα από τη σταδιακή ανάπτυξη της υπόθεσης μέσα από τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές και μέσα από τα μάτια διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων, ο Πιζολάτο επιστρέφει σε μια πιο καλά εστιασμένη εκδοχή του νουάρ που γράφει. Η σχέση του Χέιζ με την Αμίλια (της έξοχης Κάρμεν Ετζόγκο) δίνει στην υπόθεση και μια επιπλέον βαρύτητα, ένα είδος σχέσης και δράματος που έλειπε ακόμα κι από την 1η σεζόν, με την οποία αυτή η νέα μοιράζεται κατά τα άλλα πολλά κοινά. Όμως αυτό που τελικά διατρέχει όλες τις εκδοχές του “True Detective” είναι αυτή σκοτεινή απόγνωση του Πιζολάτο, αυτή του η ματιά σε μια Αμερική όπου τα συστήματα καταρρέουν, κι οι άνθρωποι βρίσκονται κυνηγημένοι για μια ζωή από ένα βαθύ, πηχτό σκοτάδι. Τώρα είμαστε πια προετοιμασμένοι, και ξέρουμε πως ο Πιζολάτο ποτέ δεν έκανε κι ούτε ποτέ θα κάνει τέλεια τηλεόραση, όμως αυτό μας επιτρέπει να απολαύσουμε με μεγαλύτερη ελευθερία αυτό που τελικά ξέρει να κάνει καλά. Ειδικά αν καταφέρνει να δώσει έναν τόσο ευρύ, καθηλωτικό ρόλο σε έναν ηθοποιό σαν τον Μαχερσάλα Άλι, ο οποίος μας τραβά σε αυτό το σκοτεινό ταξίδι μαζί του.

*To “True Detective” προβάλλεται κάθε Δευτέρα στις 22.00 στο Novacinema 4HD και κάθε Κυριακή στις 4.00 ταυτόχρονα με την Αμερική.

Δες κι αυτό

Άλλη μια πρόσφατη πρεμιέρα που αξίζει να αναφέρουμε.

“Kingdom”

Πόσο έτοιμοι είμαστε για μια κορεάτικη απάντηση στο “Game of Thrones”; Το Netflix συνεχίζει να φέρνει σειρές από όλο τον κόσμο και η πιο πρόσφατη κορεάτικη παραγωγή του είναι ένα ζόμπι δράμα εποχής, όπου η ματιά στην πολιτική είναι εξίσου σημαντική (αν όχι περισσότερο) με τη δράση των νεκροζώντανων.

Ταιριαστά, η ίντριγκα, το συμβάν που εκκινεί ουσιαστικά το δράμα δεν αφορά κάποιο ανεξήγητο μεγάλο μεταφυσικό φαινόμενο, αλλά μια κόντρα δυνάμεων και συμφερόντων στους διαδρόμους του παλατιού. Είμαστε στην Κορέα του 16ου αιώνα εν μέσω των Ιαπωνικών εισβολών, κι ο βασιλιάς έχει αρρωστήσει, δίνοντας στον Στρατηγό την ευκαιρία να κυνηγήσει το θρόνο με τα δικά του μέσα, διώχνοντας τον πρίγκιπα. Αντί να στείλει τις ύαινες να σκοτώσουν τον πρίγκιπα Λι Τσανγκ όπως έκανε ο Σκαρ στο “Lion King”, ο Στρατηγός χρησιμοποιεί τη γνωστή μέθοδο που μεταφυσικού πραξικοπήματος- δε θα πούμε πιο αναλυτικά τι σημαίνει αυτό στην πράξη γιατί είναι αρκετά απολαυστικό να παρακολουθήσει κανείς όλες τις ανατροπές που προσφέρονται σε αυτή την κόντρα. Θα πούμε απλώς πως ναι, συμπεριλαμβάνει μια επιδημία ζόμπι άμεσα συνδεδεμένη με αυτή την δίψα για εξουσία.

Η σειρά, μέσα από τον 1ο κύκλο 6 χορταστικών επεισοδίων, ακολουθεί τον πρίγκιπα σε μια αποστολή τόσο επιβίωσης όσο και σωτηρίας, μια αποστολή στην καρδιά του κακού. Είναι ταυτόχρονα μια αγωνία εντελώς πολιτική, καθώς καμία κόντρα, καμία απόπειρα, καμία απειλή, δεν έρχεται δίχως βλέψεις εξουσίας. Η σειρά φροντίζει τόσο τα στοιχεία fantasy αγωνίας, αφήνοντας ήρωες αντιμέτωπους με το κακό μέσα από αργές, υποβλητικές σκηνές μέσα σε εντυπωσιακούς χώρους, όσο και την κοινωνική ματιά της, για καταστροφικές εξουσιαστικές ελίτ που αγνοούν την όποια κατάσταση του λαού έξω από τα τείχη του κάστρου, μέσα στα οποία γεννιέται και θρέφεται το κακό.

Είναι μια εντυπωσιακή απόπειρα fantasy ιστορικού έπους, που ούτε χρόνο μοιάζει να σπαταλά, αλλά και φαίνεται να ξέρει πού πηγαίνει. (Η 2η σεζόν θα ξεκινήσει παραγωγή αυτό το μήνα στοχεύοντας το 2020.) Αξίζει να βρει τους φανς του.

*Το “Kingdom” streamάρει στο Netflix.

Οι ειδήσεις σε τίτλους

> Τo 53o Super Bowl υπολογίζεται πως είχε 5% χαμηλότερη θεαματικότητα από το περσινό και τη χαμηλότερη από το 2009, την τελευταία φορά που ο τελικός είχε λιγότερους από 100 εκατομμύρια θεατές. Οπότε όταν μιλάμε για χαμηλή θεαματικότητα είναι πάντα κάτι το σχετικό. Το Super Bowl κέρδισαν για 6η φορά οι New England Patriots.

> “Wake up, America” λέει η Ελίζαμπεθ Μος στο teaser της 3ης σεζόν “The Handmaid’s Tale” που προβλήθηκε στο χθεσινό Super Bowl.

> Μια πρεμιέρα αυτή τη βδομάδα: Το υπέροχο σίτκομ του Netflix, “One Day at a Time” έχει την 3η σεζόν του αυτή την Παρασκευή και θα μιλήσουμε σύντομα για αυτό.

> Στα βραβεία του σωματείου σκηνοθετών DGA, οι σειρές που βραβεύτηκαν ήταν το φοβερό “Succession” του Άνταμ ΜακΚέι στην κατηγορία του δράματος και το “Barry” του Μπιλ Χέιντερ στην κατηγορία της κωμωδίας και ειλικρινά, θα ήταν πιο ακριβές αν η κάθε σειρά βραβευόταν στο αντίθετο πεδίο. Στις μίνι σειρές, ο Μπεν Στίλερ κέρδισε το βραβείο για το “Escape at Dannemora”.

> Το “Travelers” του Netflix ακυρώνεται, αλλά το “Sex Education”, για το οποίο μιλήσαμε την περασμένη βδομάδα, ανανεώθηκε για 2η σεζόν.

Οι Times του Westeros

Ό,τι χρειάζεται να ξέρεις για το “Game of Thrones” αυτή την εβδομάδα:

> Την προηγούμενη βδομάδα λέγαμε ότι η Σόφι Τέρνερ έχει πει στους φίλους της πώς τελειώνει η σειρά, τώρα ήρθε η σειρά άλλου Σταρκ να μπλέξει. Ο Κιτ Χάρινκτον (Τζον Σνόου) αποκάλυψε στη σύζυγό του, Ρόουζ Λέσλι (η Ύγκριτ της σειράς αλλά και πρωταγωνίστρια του φανταστικού “The Good Fight”) πώς τελειώνει η ιστορία κι εκείνη δεν του μίλησε για 3 μέρες. Μια απαραίτητη ηθική στάση εκ μέρους όλων των ανθρώπων ανάμεσά μας που μισούμε τα spoilers.

> Μια διαφήμιση της μπύρας Bud στο χθεσινό Super Bowl εξελίχθηκε από το πουθενά σε διαφήμιση για την τελευταία σεζόν “Game of Thrones”. Περίεργο, αλλά περίεργα αστείο κιόλας.

Σύντομα!

Στα επόμενα επεισόδια

Ένα τρέιλερ που ξεχωρίζει αυτή τη βδομάδα.

To “Russian Doll” έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες στο Netflix και είναι μια από τις καλύτερες σειρές της χρονιάς. Πάρτε μια πρώτη γεύση από το τρέιλερ, και θα τα πούμε σύντομα πιο αναλυτικά για αυτή την νέα προσέγγιση πάνω στην κεντρική ιδέα από την “Μέρα της Μαρμότας”.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα