Με την επιλογή της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, την ανάδειξη νέας ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και την ολοκλήρωση των διοικητικών αλλαγών στη δημόσια τηλεόραση περαιώθηκε σχεδόν ο κύκλος της επιλογής προσώπων που στελεχώνουν τη νέα διακυβέρνηση, υπό την ευρεία έννοια.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Η Προεδρία καταχρηστικώς περιλαμβάνεται στον ορισμό μας. Θα μπορούσα να προκαταλάβω την άποψή σας με ενδιαφέροντα αναλυτικά στατιστικά στοιχεία (βενιζελικοί, παπανδρεϊκοί, σημιτικοί) που είχα την υπομονή να συλλέξω σχετικά με το ποσοστό των ανώτατων στελεχών, των κρατικών αξιωματούχων, των διορισμένων μανδαρίνων που προέρχονται από τις βαρονίες της Κεντροαριστεράς και φτάνει, πάντως, στο 30%. Δεν μου χρειάζεται.
Επειδή είχα ασκήσει κατά περιόδους σκληρή κριτική στον Κυριάκο κατά την περίοδο της αντιπολίτευσης, υποσχέθηκα στον εαυτό μου -για να μην τον αδικήσω- πως μέχρι να κάνει σημαντικό πολιτικό λάθος θα επιδείξω αυτοσυγκράτηση. Δημοσιογραφία με το γινάτι δεν γίνεται. Στο πρώτο αυτό επτάμηνο της πρωθυπουργίας του ο κύριος Μητσοτάκης όχι απλώς δεν έκανε λάθος, αλλά κέρδισε και τις εντυπώσεις με τη σκληρή δουλειά που επεδόθη από το Μέγαρο Μαξίμου. Μου έδωσε την ευκαιρία να του το πω ιδιωτικώς, το γράφω σήμερα και δημοσίως.
Ωστόσο, μετά και την επιλογή της κεντροαριστερής Προέδρου της Δημοκρατίας, την τοποθέτηση κεντροαριστερού διευθυντή στην ΕΡΤ3 και την τοποθέτηση επώνυμων συνεργατών του Κώστα Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου σε θέσεις «κλειδιά» του κρατικού μηχανισμού, πρώτη φορά από της αναλήψεως των καθηκόντων του κυρίου Μητσοτάκη μάς έρχεται βοή από τα κάτω και ειδικώς την περιφέρεια. Βοή, όχι μουρμούρα.
Οι συγκαταβατικοί ρωτούν με χιούμορ: «Μήπως ξέρετε πότε έρχεται η Ν.Δ. στην εξουσία; Γιατί μέχρι στιγμής δεν τη βλέπουμε». Οι πλέον ευέξαπτοι φωνάζουν: «Εγώ ψήφισα να έρθει η Ν.Δ. στην εξουσία, όχι το ΠΑΣΟΚ». Η μετεκλογική ευφορία και οι επιτυχίες του πρωθυπουργού ανέστειλαν τις διαμαρτυρίες για το γεγονός ότι το Μαξίμου και η «καγκελαρία» κατελήφθησαν από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΚΝΕ. Ο κόσμος στην αρχή έκανε υπομονή, θεωρώντας ότι οι επόμενες επιλογές θα είναι φιλελεύθερες και κεντροδεξιές. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Και η ατμόσφαιρα σταδιακά φορτίζεται.
Η κυρία Σακελλαροπούλου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Επικύρωσε τη γενική εντύπωση ότι η Ν.Δ. τελεί υπό διωγμόν στη νέα διακυβέρνηση. Ο κόσμος βεβαίως και αντιλαμβάνεται έως έναν βαθμό ότι πρόθεση του κυρίου πρωθυπουργού είναι να επιλέγονται οι καλύτεροι, ανεξαρτήτως κομματικής προτιμήσεως.
Όταν όμως διαπιστώνει κανείς ότι σε αρκετές περιπτώσεις προάγονται οι υποδεέστεροι, πλην πασόκοι, επαναστατεί. Είναι να μη σε πιάσουν στο στόμα τους οι Έλληνες. Να μη γίνεις θέμα σε καφενεία, ταξί και πρακτορεία Προ-Πο. Ο πρωθυπουργός σε αυτό το στάδιο βρίσκεται: Στο στάδιο του ψιθύρου, του ψου-ψου, που δεν έχει ξεσπάσει ακόμη. Ας μη νομίσει κανείς ότι το διακύβευμα για τους πολίτες είναι η νομή της εξουσίας.
Ότι ο Κυριάκος τούς στέρησε το παντεσπάνι. Οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι, αστοί και λαϊκοί, είναι αξιοπρεπείς άνθρωποι, αυτοδημιούργητοι, επιτυχημένοι στον ιδιωτικό τομέα. Δεν ζητάνε για τον εαυτό τους. Την κάπα τους την έχουν κρεμασμένη. Επαναστατούν όμως όταν διαπιστώνουν ότι αναλαμβάνουν ευθύνες διακυβέρνησης σε κρίσιμα πόστα άνθρωποι που πιστεύουν τα ακριβώς αντίθετα από τις αρχές και τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν μια ζωή στην Κεντροδεξιά. Ο διορισμός αθέων, παραγόντων που ασκούνται σε δημόσιες σχέσεις, δικαιωματιστών, ημι-διαπλεκομένων, πολιτικών οπορτουνιστών και λοιπών εξοργίζει. Αυτός ο χώρος δοξάζει διαχρονικά το ήθος και τη συνέπεια.
Στα μάτια τους αυτόν τον καιρό η Ν.Δ. πολλές φορές δεν είναι Ν.Δ. Η Ν.Δ. σε αρκετές περιπτώσεις μοιάζει με ΠΑΣΟΚ. Στα μάτια τους η Ν.Δ. μοιάζει πιο πολύ Κεντροαριστερά παρά Κεντροδεξιά. Η μετάλλαξή της είναι ραγδαία, το ίδιο και η δυσαρέσκεια των οπαδών της. Εξίσου ραγδαία. Και αν εξαιτίας των συνθηκών, επεκταθεί σε άλλα πεδία όπως η εξωτερική πολιτική -η παράταξη είναι φύσει πατριωτικό κόμμα- και στο Μεταναστευτικό, οι πλάκες θα κινηθούν περισσότερο γρήγορα απ’ όσο νομίζουμε. Βεβαίως πρέπει να πούμε με τόλμη την αλήθεια. Κατά βάθος ούτε ο Κυριάκος είναι Ν.Δ. ούτε και εξελέγη ως κλασικός νεοδημοκράτης.
Ούτε οι οπαδοί της Ν.Δ. είναι μητσοτακικοί, όμως. Με την παράταξη είναι μια ζωή ανεξαρτήτως αρχηγών. Κατ’ ουσίαν σύμβαση αναθέσεως των τυχών της χώρας έγινε μεταξύ των δύο μερών με αποστολή τη διακυβέρνηση. Με εξαιρετικές προϋποθέσεις να μετατραπεί σε σύμβαση αορίστου χρόνου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν απέκρυψε άλλωστε ποτέ τις απόψεις του για το πώς βλέπει το κόμμα. Με μια διαφορά όμως: Όταν το πλήρωμά σου δηλώνει κατά 85% δεξιό στην τελευταία μέτρηση της MRB, είναι μάλλον άτοπο οι καπετάνιοι σου στο κράτος να είναι και να χαράσσουν πορεία κεντροαριστερά. Η ναυτία είναι βεβαία. Αυτά.
