Οι ομορφότεροι προορισμοί της χώρας! Τα πιο εντυπωσιακά πολιτιστικά και φυσικά κάλλη της Ελλάδας, όπως τα συναντάει κανείς στο πέρασμά του ή στην στάση της διαδρομής του που καταλήγει εκεί. Που; Εκεί που ακουμπάει το βλέμμα των Θεών!

1. Φάρος Ταίναρου 

Γιατί να πάτε: Είναι το νοτιότερο ηπειρωτικό άκρο της χώρας μας όπου τα βράχια, το ξερό χώμα και η θάλασσα συνθέτουν έναν τόπο σκληρό και όμως ελκυστικό. Ο δρόμος σταματά στον μικρό οικισμό Κοκκινόγεια και στο λιμανάκι Πόρτο Στέρνες. Εδώ οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι βρίσκονταν οι πύλες του Αδη. Στο σημείο αυτό βρίσκεται και το ερημοκλήσι των Αγίων Ασωμάτων. Κτίσθηκε με υλικά του ναού του Ταινάριου Ποσειδώνα του 5ου αι. π.Χ., αλλά σήμερα είναι σχεδόν ερείπιο. Ακολουθώντας το μονοπάτι θα ανηφορίσετε για λίγο και όσο θα πλησιάζετε τον ύψους 16 μέτρων φάρο, θα εντυπωσιασθείτε από τη δύναμη του τοπίου. 

Πότε: Όλο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 40 λεπτά – και άλλα τόσα για να γυρίσετε. Καλό είναι να έχετε μαζί σας νερό και ίσως λίγα τρόφιμα. Ακολουθώντας το μονοπάτι σε μισό χλμ. θα συναντήσετε το ψηφιδωτό δάπεδο αρχαίου ναού ή σπιτιού, το περίφημο Αστρο της Αριά.


2. Καταρράκτες Νέδας 

Γιατί να πάτε: Δύο καταρράκτες δημιουργούν βάθρες με τιρκουάζ νερά ανάμεσα σε βράχια και πλατάνια. Ομως η Νέδα έχει και άλλα να σας προσφέρει. Μπορείτε να κατεβείτε με τη βοήθεια ορειβατικού σκοινιού από την κάτω βάθρα στην κοίτη του ποταμού λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από ένα σπήλαιο, το Στόμιο. Είναι αυτό που έδωσε διέξοδο στο ποτάμι ώστε να «δραπετεύσει» από την αγκαλιά των βουνών και να εκβάλει στον Κυπαρισσιακό κόλπο. Λίγο πριν από την είσοδο του σπηλαίου νέοι καταρράκτες εμφανίζονται, ενώ μπαίνοντας σε αυτό, το λιγοστό φως που έρχεται από την κορυφή δημιουργεί χρωματικές ανταύγειες από τα νερά που σκάνε από ψηλά μέσα στο σπήλαιο, ενώ τα κόκκινα τοιχώματα και οι σταλακτίτες συμπληρώνουν τη μαγική εικόνα. 

Πότε: Το καλοκαίρι 

Συμβουλή: Αν μπορείτε, αποφύγετε τα Σαββατοκύριακα καθώς έχει πολύ κόσμο. Από το χωριό Πλατάνια θα πάτε στο γεφύρι των Καταρρακτών από όπου ξεκινά το μονοπάτι που σε 15 λεπτά θα σας βγάλει στους καταρράκτες. 


3. Λιτόχωρο 

Γιατί να πάτε: Γιατί είναι το βασικό ορμητήριο προς τον Ολυμπο. Επίσης αν έχετε τετρακίνητο όχημα μπορείτε να πάτε στην πίσω πλευρά, στο Ξερολάκι. Εκεί οι οξιές, τα πλατάνια και τα ελατοδάση αποτελούν το σκηνικό όλης της διαδρομής και αν ο καιρός το επιτρέψει θα θαυμάσετε τις κορυφές οι οποίες από αυτό το σημείο μοιάζουν να είναι πολύ κοντά. Το αρχαιολογικό Πάρκο του Δίου θα σας εντυπωσιάσει με τα εκθέματά του. 

Πότε: Όλο τον χρόνο. Ακόμη και το καλοκαίρι καθώς στην περιοχή υπάρχουν πολλές παραλίες από τον Πλαταμώνα έως την Κατερίνη. 

Συμβουλή: Περπατήστε στο παραδοσιακό τμήμα του οικισμού, στο φαράγγι του Ενιπέα και στους καταρράκτες του κοντά στο μονοπάτι του Αγίου Διονυσίου. Από το Λιτόχωρο επίσης μπορείτε εύκολα να φθάσετε στο ψηλότερο ξωκκλήσι της περιοχής, τον Προφήτη Ηλία. Βρίσκεται μέσα στον Εθνικό Δρυμό και η θέα που προσφέρει είναι εντυπωσιακή. 


4. Παλιά πόλη Καβάλας (Παναγιά) 

Γιατί να πάτε: Διότι είναι σημείο αναφοράς για ολόκληρη την πόλη καθώς ήταν ο αρχικός της πυρήνας, ο οποίος διατηρεί μέχρι σήμερα στα σοκάκια του στοιχεία του παρελθόντος. Επίσης εδώ βρίσκεται και η ακρόπολη-κάστρο, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος οικοδομήθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα με τους χώρους του να χρησιμοποιούνται σήμερα για διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η πόλη κλείστηκε στη μικρή οχυρή χερσόνησο για 2.500 χρόνια και στις αρχές του 16ου αιώνα επεκτάθηκε έξω από αυτήν, ενώ από το1928 άρχισε να παίρνει τη σημερινή, γοητευτική μορφή. Κομβικό σημείο είναι η Πλατεία του Μοχάμεντ Αλι όπου υψώνεται το άγαλμά του ανάμεσα στο κονάκι του (σπίτι της οικογενείας του) και στην εκκλησία της Παναγιάς. 

Πότε: Όλο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Επισκεφθείτε το σπίτι του Μοχάμεντ Αλι και το Ιμαρέτ, κτίριο ισλαμικής αρχιτεκτονικής όπου λειτουργεί ξενοδοχείο πολυτελείας. Αξίζει να πάτε στις άκρες του παλιού τείχους από όπου θα έχετε εντυπωσιακή θέα στη πόλη, στις καμάρες (υδραγωγείο) και στο λιμάνι. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι καπναποθήκες στη σύγχρονη πόλη και φυσικά οι Αρχαίοι Φίλιπποι (περίπου 20 χιλιόμετρα από την Καβάλα), όπου ο Απόστολος Παύλος ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία επί ευρωπαϊκού εδάφους. 


5. Πρέσπα 

Γιατί να πάτε: Διότι εκτός από τις δύο λίμνες, θα γνωρίσετε μικρούς οικισμούς, βυζαντινά μνημεία και τους αργούς ρυθμούς της μικρής, φιλόξενης τοπικής κοινωνίας. Με το όνομα Πρέσπα ορίζεται η περιοχή που περιλαμβάνει τα ελληνικά τμήματα των λιμνών Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, αλλά και τις γύρω τους χερσαίες εκτάσεις. Η περιοχή κηρύχθηκε το 1971 καταφύγιο προστασίας των πουλιών και το 1974 Εθνικός Δρυμός, ενώ στο τέλος της ίδιας χρονιάς η Μικρή Πρέσπα περιελήφθη στους υγροτόπους διεθνούς σημασίας της Σύμβασης Ραμσάρ. 

Πότε: Όλο τον χρόνο, γιατί ανάλογα με την εποχή τα χρώματα της φύσης εναλλάσσονται από το πράσινο έως το πορτοκαλί ή ακόμη και το λευκό του χιονιού. 

Συμβουλή: Μην παραλείψετε να περπατήσετε σε ένα από τα ομορφότερα νησιά και μάλιστα λιμναίο, το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου. Εκεί βρίσκεται και ο ομώνυμος ναός ο οποίος κτίστηκε μετά το 983 ή το 986 από τον τσάρο των Βουλγάρων Σαμουήλ. Επίσης αξίζει να επισκεφθείτε τα ασκηταριά στη Μεγάλη Πρέσπα. 


6. Γεφύρι Πλάκας 

Γιατί να πάτε: Επειδή δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο σε μήκος μονότοξο πέτρινο γεφύρι των Βαλκανίων, αλλά και ένα ιστορικό σύμβολο. 

Η γέφυρα της Πλάκας, στην ομώνυμη περιοχή των Δυτικών Τζουμέρκων, ενώνει τις δυο όχθες του Αράχθου. Εχει συνολικό μήκος 61 μ. και η αίσθηση που δίνει είναι ότι αιωρείται πάνω από το νερό, αφού το άνοιγμα της καμάρας της είναι 40 μ. Την έχτισε ο πρωτομάστορας Κώστας Μπέκας το 1866, ύστερα από δυο αποτυχημένες προσπάθειες. Οι Γερμανοί το 1943 επεχείρησαν να την ανατινάξουν, ενώ τα χρόνια του Εμφυλίου υπεγράφη εδώ, παρουσία του Αρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντος Ζέρβα, η συμφωνία του ΕΛΑΣ με τον ΕΔΕΣ – γνωστή ως Συμφωνία της Πλάκας. 

Πότε: Ολο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Αξίζει τον κόπο να γνωρίσετε όλη τη γύρω περιοχή αλλά και να κάνετε ράφτινγκ. 


7. Νεκρομαντείο της Εφύρας 

Γιατί να πάτε: Είναι το σπουδαιότερο και αρχαιότερο νεκρομαντείο της χώρας. Βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Μεσοπόταμος, κοντά στη μυκηναϊκή αποικία Εφύρα. Από εδώ οι αρχαίοι πίστευαν ότι περνούσαν οι ψυχές των νεκρών προς το υπόγειο βασίλειο του Αδη. Μελετώντας την ιστορία του, εντυπωσιάζεται κανείς με τον τρόπο που εξαπατούσαν οι ιερείς όποιον ήθελε να έρθει σε επαφή με κάποιον νεκρό συγγενή του. Ο ενδιαφερόμενος ζούσε για μερικές ημέρες σε αυτούς τους χώρους και «προετοιμαζόταν» με προσευχές, παραισθησιογόνες ουσίες και «κατάλληλη» δίαιτα, ενώ οι ιερείς κινούνταν ανάμεσα στους τοίχους για να μαθαίνουν τα πάντα για αυτόν. Οταν κρινόταν έτοιμος, τον κατέβαζαν από έναν λαβύρινθο στον θολωτό και θεοσκότεινο χώρο του υπογείου, στην κρύπτη, κάτω από το δάπεδο της αίθουσας, όπου με ένα είδος γερανού κατέβαινε απέναντί του ένας ακόμα ιερέας ντυμένος στα λευκά και του μιλούσε για όλα αυτά που είχαν μάθει από τον ίδιο. Αυτός έβλεπε τον «συγγενή» του και φυσικά έφευγε εκστασιασμένος αλλά και φτωχότερος λόγω των προσφορών που είχε είδη κάνει. 

Πότε: Ολο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Κατεβείτε οπωσδήποτε στην κρύπτη. Επίσης, αν ο καιρός το επιτρέπει, μπορείτε να κάνετε ράφτινγκ, ιππασία ή βαρκάδα στο πλωτό τμήμα του Αχέροντα.


8. Βλαχοχώρια Τζουμέρκων 

Γιατί να πάτε: Γιατί είναι δύσκολο να πεις ποιο χωριό από τους Καλαρρύτες, Συρράκο και Ματσούκι είναι ωραιότερο. «Οι Καλαρρύτες το 1815 αριθμούσαν 580 βλάχικες οικογένειες εγκατεστημένες σε έναν τόπο που θα ταίριαζε περισσότερο να φωλιάζουν αετοί παρά άνθρωποι» έγραψε ο γάλλος περιηγητής Φραγκίσκος Πουκεβίλ. Σήμερα, φτάνοντας στο χωριό, την προσοχή τραβά η εκκλησία του Αγίου Νικολάου του 15ου αι. όπου φυλάσσονται χαρακτηριστικά δείγματα αργυροχοΐας των καλαρρυτινών μαστόρων. Μάλιστα οι σημερινοί γνωστοί οίκοι κοσμημάτων Bulgari (Βούλγαρης) και Nessi (Νέσση) ιδρύθηκαν από οικογένειες Καλαρρυτινών! Το ανακαινισμένο με πέτρα Συρράκο είναι η πατρίδα του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη αλλά και του πρώτου συνταγματικού πρωθυπουργού Ιωάννη Κωλέττη. Για να φτάσετε στο Ματσούκι, θα πρέπει να ακολουθήσετε τον στενό δρόμο που ανηφορίζει στις απότομες πλαγιές της Κακαρδίτσας μέχρι να καταλήξει στο χωριό που είναι κρυμμένο στα 1.100 μ. 

Πότε: Από άνοιξη μέχρι φθινόπωρο. 

Συμβουλή: Επιβάλλεται να επισκεφθείτε τη Μονή Κηπίνας και αν αντέχετε μισή ώρα περπάτημα από το Ματσούκι, τη Μονή Βύλιζας. 


9. Δρακόλιμνη Τύμφης 

Γιατί να πάτε: Φαντασθείτε, σε μια βουνοκορφή, μια λίμνη, με επιβλητική θέα προς όποια κατεύθυνση και να κοιτάξετε. Πρώτη η Αστράκα (2.436 μ.) καθρεφτίζει το τοπίο στη στιλπνάδα των νερών της και από την άλλη πλευρά η Γκαμήλα (2.497 μ.) δημιουργεί το δικό της είδωλο. Το μονοπάτι που φτάνει μέχρι εκεί ξεκινά από το Μικρό Πάπιγκο και ανηφορίζει στις πλαγιές της Αστράκας μέχρι το ομώνυμο ορεινό καταφύγιο, όπου μπορείτε να πάρετε ανάσα και να συνεχίσετε μέχρι τα 2050 μ. όπου βρίσκεται η λίμνη. 

Πότε: Ιδανική εποχή είναι το τέλος της άνοιξης μέχρι τις αρχές Ιουνίου. 

Συμβουλή: Τους καλοκαιρινούς μήνες ξεκινήστε νωρίς το πρωί. Το μονοπάτι είναι έντονα ανηφορικό και καλό είναι να είστε σίγουροι για τη φυσική σας κατάσταση. Θα συναντήσετε 5 πηγές με καθαρό νερό, ενώ μπορείτε να διανυκτερεύσετε κατόπιν συνεννόησης στο καλά οργανωμένο καταφύγιο. Θα χρειαστείτε τρεισήμισι με τέσσερις ώρες μέχρι το καταφύγιο και από εκεί μιάμιση με δύο ώρες μέχρι τη λίμνη. 


10. Καταρράκτες Παλαιοκαρίτη 

Γιατί να πάτε: Διότι έχει δημιουργηθεί ένα σπάνιας ομορφιάς τοπίο. Ο Παλαιοκαρίτης δεν είναι από τα γνωστά ποτάμια, αλλά κάποτε έπαιζε σημαντικό ρόλο στην τοπική κοινωνία καθώς χώριζε τα χωριά της Δυτικής Θεσσαλίας από τα Τρίκαλα. Ο ποταμός διασχίζει ολόκληρη τη χαράδρα της Παλαιοκαρυάς και δημιουργεί όμορφες εικόνες, με την περιοχή στο πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς του 16ου αιώνα να αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής. Εκεί έχουν δημιουργηθεί δύο καταρράκτες που ο μεγαλύτερος φτάνει σε ύψος τα 12 μέτρα. 

Πότε: Από άνοιξη έως και το φθινόπωρο, ειδικά ύστερα από βροχή. 

Συμβουλή: Μετά την Πύλη ακολουθείτε τον δρόμο προς Ελάτη μέχρι την πρώτη μεγάλη διασταύρωση, όπου στρίβετε αριστερά προς Στουρναραίικα και Παλαιοκαρυά. Σε μικρή απόσταση, ένα μικρό πρανές αριστερά οδηγεί προς τους καταρράκτες. Αξίζει να δείτε και την εκκλησία της Πόρτας Παναγιάς έξω από την Πύλη. 


11. Κύθνος 

Γιατί να πάτε: Διότι η Χώρα του νησιού διατηρεί την αυθεντική κυκλαδίτικη ομορφιά της. Λείπουν τα μαγαζιά με τουριστικά είδη και δεν είναι γεμάτη πινακίδες «rooms to let». Θα συναντήσετε μία φροντισμένη μονάδα δωματίων στην είσοδο της Χώρας, λίγες περιποιημένες ταβέρνες και μπαράκια που δεν αλλοιώνουν την αύρα του οικισμού και πολλές εκκλησίες που αποτελούν βασικό στοιχείο του τοπίου. Επίσης, στο νησί βρίσκεται το κάστρο Ωριάς. Για να το επισκεφθείτε, θα ακολουθήσετε μονοπάτι που διασχίζει μια επιβλητικής ομορφιάς περιοχή ανάμεσα σε πλαγιές και χαράδρες της βορειοδυτικής πλευράς του νησιού. Από εκεί ψηλά, όπου βρίσκονται οι εκκλησιές της Αγίας Ελεούσας και η ερειπωμένη Αγία Τριάδα, θα έχετε εντυπωσιακή θέα που φτάνει μέχρι την Τζια και τις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου. Η πεζοπορία διαρκεί 20-30 λεπτά. 

Πότε: Από άνοιξη έως φθινόπωρο. Το καλοκαίρι θα ανακαλύψετε και πολλές όμορφες παραλίες. 

Συμβουλή: Αν επισκεφθείτε το κάστρο Ωριάς το καλοκαίρι, να έχετε μαζί σας νερό και καπέλο. Επίσης, επισκεφθείτε το χωριό Δρυοπίδα, ενώ στις παραλίες όπου φθάνουν μόνο χωματόδρομοι το πιθανότερο να είστε μόνοι σας. 


12. Τήνος 

Γιατί να πάτε: Δεν είναι μόνο το νησί της Μεγαλόχαρης αλλά και των γνωστότερων ελλήνων μαρμαρογλυπτών και ζωγράφων. Το χωριό Πύργος μοιάζει με υπαίθριο μουσείο καθώς το μάρμαρο είναι το βασικό υλικό διακόσμησης του χωριού. Υπέρθυρα, σκαλιά, πόρτες, γωνιές των δρόμων, βρύσες και οι περίφημοι περιστερώνες με σχέδια σαν δαντέλες μαρτυρούν βενετσιάνικη και βυζαντινή επίδραση στη μαρμαροτεχνία. Στο χωριό άφησαν το καλλιτεχνικό στίγμα τους οι διάσημοι γλύπτες Χαλεπάς, Φιλιππότης, αλλά και ο ζωγράφος Γύζης, ενώ εδώ υπάρχουν η Σχολή Καλών Τεχνών, το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας και το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά – και είναι όλα επισκέψιμα. Στο νησί όμως υπάρχει ακόμα ένα χωριό το οποίο προσφέρει θέαμα που δεν συναντάται εύκολα. Πρόκειται για το χωριό Βώλαξ, που βρίσκεται ανάμεσα σε διάσπαρτους γρανιτένιους ογκόλιθους με πολλά από τα σπίτια του να έχουν για τοίχους τμήματα αυτών. 

Πότε: Ολο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Αξίζει να επισκεφθείτε τη Μονή Κεχροβουνίου του 10ου αιώνα, αλλά και να παρατηρήσετε τους περιστερώνες του νησιού. Για μεγαλύτερη άνεση στις μετακινήσεις σας αποφύγετε τις ημέρες που γιορτάζει η Μεγαλόχαρη. 


13. Αμοργός 

Γιατί να πάτε: Διότι ακόμα και σήμερα δικαιώνει τη φήμη της για εναλλακτικό τουρισμό. Στις παλιές στράτες της υπάρχει σχεδόν πάντα κίνηση, καθώς οι ντόπιοι μετακινούνται συχνά με τα πόδια ακόμη και σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτά τα σηματοδοτημένα μονοπάτια την έχουν κάνει διεθνώς γνωστή, καθώς ακολουθώντας τα θα σκαρφαλώσετε στη βραχώδη ράχη της, θα μυρίσετε τα βοτάνια της, θα γνωρίσετε την ιστορία της μέσα από τις μονές με πρώτη και καλύτερη τη Χοζοβιώτισσα, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της, αλλά και τη λαμπερή Χώρα με το κάστρο της. Ομως οι επιλογές σας δεν σταματούν εκεί, καθώς πρόκειται για ένα ακόμα καλά οργανωμένο τουριστικά νησί. Αν και δεν φημίζεται για τις τεράστιες σε μήκος αμμουδιές της δεν σημαίνει ότι οι παραλίες της δεν καλύπτουν κάθε γούστο, με αυτήν της Αγίας Αννας να είναι η πιο δημοφιλής καθώς εκεί έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας του Λικ Μπεσόν «Απέραντο Γαλάζιο». 

Πότε: Από άνοιξη μέχρι φθινόπωρο. 

Συμβουλή: Δοκιμάστε το παραδοσιακό κέρασμα του νησιού που είναι η ψημένη ρακή. Γλυκόπιοτο λικέρ το οποίο πίνεται ζεστό, σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά και παγωμένο 


14. Λίμνη Τσιβλού: 

Γιατί να πάτε: Πνιγμένη στα πεύκα, τα έλατα και τα πλατάνια, μοιάζει με καθρέφτη που αντικατοπτρίζει την ομορφιά της περιοχής με τις γύρω κορυφές σαν να συναγωνίζονται για το ποια θα πάρει καλύτερη θέση προκειμένου να φανεί το είδωλό της στα πράσινα νερά της λίμνης. Είναι μικρή και αν την δεις από ψηλά, συγκεκριμένα από τον δρόμο που οδηγεί στην Ανω Ποταμιά, θα νομίζεις ότι δημιουργήθηκε από την καθίζηση του θόλου κάποιου ηφαιστείου. Ομως έγινε ακριβώς το αντίθετο. Η ιστορία της ξεκινά το 1912 όταν το ύψωμα Βαρνή εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα κατολίσθησης. Τελικά η καθίζηση του εδάφους που έγινε τον Μάρτιο του 1913 κατέστρεψε τους οικισμούς Συλίβαινα και Τσιβλό προκαλώντας το φράξιμο του ποταμού Κράθι. Ετσι δημιουργήθηκε η λίμνη η οποία βρίσκεται σε ύψος 780 μ. 

Πότε: Όλο τον χρόνο. 

Συμβουλή: Νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα τα νερά της είναι ακίνητα και στην επιφάνειά τους καθρεφτίζονται τα πάντα με εντυπωσιακή λεπτομέρεια.