Ο καθένας από εμάς ζει τον δικό του Γολγοθά και τον ανεβαίνει για να φτάσει κάποια στιγμή στη λύτρωση. 

Ο δρόμος αυτός είναι μοναδικός για τον κάθε άνθρωπο, δεν είναι ίδιος. Υπάρχουν άνθρωποι που τον ανεβαίνουν μόνοι τους, παρατημένοι και εγκαταλελειμμένοι, δίχως κανένα δίπλα τους, έρμαια των παθών τους ή επιλέγοντας την μοναχικότητα τους, ζώντας στους δρόμους, χωρίς στέγη και σπίτι. 

Ο δημοσιογράφος Άγγελος Κωνσταντίνου εντόπισε έναν τέτοιον άνθρωπο, έναν άστεγο που το βράδυ της Κυριακής είχε βρει καταφύγιο, σε ένα σημείο της παραλιακής ζώνης της Πάτρας, κοντά στην Ηρώων Πολυτεχνείου. Μόνος του, μέσα στην παγωνιά, αρνούμενος να μπει σε κοινωνική δομή ή έστω να περάσει το βράδυ του στον ξενώνα του δήμου που έχει ανοίξει για τους άστεγους. 

Ο άστεγος παλεύει να μην παγώσει μέσα στην ψυχρή ατμόσφαιρα, έχοντας δίπλα του μια μπουκάλα από κρασί. "Μια ακόμα φιγούρα ενός χαμένου ανθρώπου ποιος ξέρει που βρίσκει δύναμη για να δει την αυγή της επόμενης ημέρας ξεχασμένος από θεσμούς, λογικούς και παράλογους κοινωνικούς μηχανισμούς" γράφει ο δημοσιογράφος Άγγελος Κωνσταντίνου, προσεγγίζοντας ένα κοινωνικό θέμα με τόσο ποιητικό και εσωτερικό τρόπο.

Σε μία ανάρτηση που αποτελεί γροθιά στο στομάχι για όλους εμάς...