Άλλα δύο ταξίδια πραγματοποίησε η Μιλού στα παιδικά χωριά SOS μέσω της Ομάδας Βιβλίου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Δ. Θεοτοκόπουλος» την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου και την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου.
Τα μέλη της ομάδας περιγράφουν:
“Αχ! Η καημένη η Μιλού πόσο χαρούμενη ένιωσε σήμερα, που είδε τα παιδιά να την περιμένουν με τόση ανυπομονησία! Πέταξε από τη χαρά της! Ευτυχώς που είναι πουλί και ξέρει να πετάει, αλλιώς…
Πόσα πράγματα δεν έμαθε πάλι από τα παιδιά! Ότι το μισό μιας καρδιάς μοιάζει με σταγόνα, αλλά μοιάζει και με παγωτό. Ότι αν ενώσουμε τα δύο μισά μιας καρδιάς, θα έχουμε… δύο σταγόνες και δύο παγωτά! Και σίγουρα δύο παγωτά είναι καλύτερα από ένα. Μια ολόκληρη καρδιά είναι καλύτερη από μισή!
Μα και η Μιλού δεν τα άφησε παραπονεμένα. Σε ένα μεγάλο τρένο τα επιβίβασε και τα πήγε βόλτα να γνωρίσουν τον φίλο της, τον Μιχάλη!
Α, όλα κι όλα! Τα παιδιά δεν μοιάζουν στον σκανδαλιάρη Μιχάλη, που σκαρφίζεται ένα σωρό σκανδαλιές, για να μην πιει το γάλα του. Τα παιδιά το αγαπάνε το γάλα, όπως αγαπάνε τους φίλους τους, το παιχνίδι, τα παραμύθια, τα μπισκότα και τις πορτοκαλάδες… Ε, λυπούνται πού και πού και τρομάζουν κάποιες φορές, αλλά με μια αγκαλιά και ενα φιλί τα ξεχνούν όλα.
Και στο τέλος… Αχ, αυτό το τέλος! Η Μιλού ακόμα κλαίει. Συγκινήθηκε το πουλάκι μου! Τα παιδιά έκαναν το “ευχαριστώ” τραγούδι και χορό! Μα πώς γίνεται; Γίνεται… μαγικά!
Τη Μιλού δεν τη σταματάει τίποτα, όταν πρόκειται να συναντήσει τους αγαπημένους της φίλους! Ούτε η δυνατή βροχή ούτε οι δρόμοι, που έγιναν ξαφνικά ποτάμια! Πήρε την ομπρέλα της, φόρεσε το αδιάβροχό της και “ταξίδεψε” με το αερόστατό της, την Πέμπτη 29/11, τους μικρούς της φίλους από τα παιδικά χωριά SOS σε μια ιστορία γεμάτη χρώματα και αρώματα της εξοχής!
Με οδηγό τη φαντασία, τα χρώματα και το θεατρικό παιχνίδι ζωντάνεψαν “το χαρούμενο λιβάδι”, με τις δικές τους ασπροκόκκινες πινελιές.
Ε, και τι πειράζει, αν έγινε λίγο μούσκεμα; Τη ζέσταναν οι αγκαλιές των παιδιών!”.