Αν και τα κάλαντα του Λαζάρου είχαν σταματήσει για πολλά χρόνια να ακούγονται στα Μάλια, πριν από πέντε χρόνια ξεκίνησε η αναβίωση του εθίμου, όταν η Χορωδία Μαλίων με χοράρχη τον κ. Ν. Αντωνακάκη, δημιούργησε την Παιδική-Νεανική Χορωδία. Η αρχή έγινε από το πρώην Δημαρχείο Μαλίων κι έτσι για άλλη μια χρονιά τα παιδιά, σεργάνισαν τις γειτονιές και τους δρόμους της πόλης για να αναγγείλουν την Ανάσταση του Λαζάρου.
Κρατούσαν στα χέρια τους καλάθια στολισμένα με μυρωδάτα άνθη της άνοιξης για να μαζεύουν τ’ αυγά και φορούσαν λουλουδένια στεφάνια στα μαλλιά. Κι έτσι μαγικά, με όχημα τις αισθήσεις, η μνήμη άρχισε να θυμάται, να τρέχει σαν το νερό της βροχής πίσω στο χρόνο και να σταματά εκεί στην παιδική ηλικία. Εκεί που οι αισθήσεις ακούν, βλέπουν, μυρίζουν, αγγίζουν και γεύονται και έτσι με καθαρή καρδιά και άδολη αγάπη αποθηκεύουν τα υλικά με τα οποία θα χτιστεί το μέλλον.
“Περπατήσαμε -επισημαίνουν οι διοργανωτές- με τα παιδιά στα σοκάκια του χωριού και οι φωνούλες τους χρωμάτιζαν την πλάση. Το χωριό έχει άλλη ομορφιά κάθε τέτοια μέρα. Σιγόνταρε και ο ήλιος και νιώθεις πραγματικά τυχερός που είσαι κομμάτι αυτής της στιγμής. Ταυτόχρονα, διαπιστώνεις με θλίψη, βλέποντας άδεια σπίτια, σιωπηλά, σε κάθε γειτονιά, ότι έφυγαν από τη ζωή πολλοί άνθρωποι, με τους οποίους έζησες και μεγάλωσες. Λίγοι έμειναν πια από τους παλιούς και σίγουρα περιμένουν περισσότερο από όλους να ακούσουν αυτά τα κάλαντα. Και οι καταστηματάρχες αλλά και οι σπιτονοικοκυρές μ’ ένα διάπλατο χαμόγελο χαράς και γεμάτα τα χέρια με αυγά, σοκολατάκια και καραμέλες, ανταμείβανε τα παιδιά για τα κάλαντα.
Η χαρά των παιδιών ίδια με τη δική μας, όταν ήμασταν παιδιά και ας έχουν πολύ περισσότερες λιχουδιές σήμερα”.