Στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου το δίλημμα είναι διαφορετικό από αυτό των ευρωεκλογών. Είναι το δίλλημα της επιλογής, ποιος και με ποιο πρόγραμμα θα κυβερνήσει. Ποιος και με ποιο πρόγραμμα θα συνεχίσει το έργο της επαναφοράς της κανονικότητας που τους τελευταίους μήνες ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η έξοδος από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018, η σταθεροποίηση της οικονομίας και η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών επέτρεψε στην κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες, με την αναίρεση πολιτικών και μέτρων λιτότητας να δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής για το πώς θα επαναφέρει την αξιοπρέπεια στην καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη.
Το δίλημμα στης 7ης Ιουλίου είναι ανάμεσα στη συνέχεια της προοπτικής ή την επιστροφή στο παρελθόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ν.Δ. δεν είναι ένα κόμμα που γεννήθηκε χθες. Δεν είναι το νέο που φέρνει ελπίδα. Ούτε ο κ. Μητσοτάκης είναι το νέο στην πολιτική σκηνή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις περιόδους διακυβέρνησής τους, τα τεράστια ελλείμματα, τη λεηλασία των δημοσίων ταμείων, την ύφεση και την ανθρωπιστική κρίση που ακολούθησε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, ποιοι δημιούργησαν συνθήκες γαλέρας στον εργασιακό χώρο, ποιοι μείωσαν μισθούς και συντάξεις, ποιοι εισήγαγαν τον εξευτελιστικό υποκατώτατο μισθό, ποιοι οδήγησαν τα παιδιά μας σε μαζική μετανάστευση.
Μετά από 8 χρόνια κρίσης είναι φυσικό ο Έλληνας πολίτης να ανυπομονεί για την επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι φυσικό τα σοβαρά αδιέξοδα και τα βάρη που η μεγάλη μερίδα των Ελλήνων σήκωσε, να δημιουργούν δυσαρέσκεια και κούραση.
Όμως την κανονικότητα μπορούν να την εγγυηθούν μόνο οι προοδευτικές δυνάμεις με τις προγραμματικές θέσεις όπως ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για δίκαιη, βιώσιμη ανάπτυξη που θα απλώνει δίχτυ σωτηρίας στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, που θα δημιουργήσει νέες αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με αύξηση των μισθών και ρύθμιση της αγοράς εργασίας, και με στοχευμένες φοροελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη που σήκωσε το βάρος της κρίσης. Με ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης δηλαδή, που έρχεται σε αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της Ν.Δ., που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.
Αλήθεια ποιο είναι το πρόγραμμα της ΝΔ; Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται μεταρρυθμίσεις, μειώσεις δαπανών και φοροελαφρύνσεις χωρίς να μας λέει ξεκάθαρα τι εννοεί. Αρνείται την προγραμματική αντιπαράθεση που του πρότεινε ο Αλέξη Τσίπρας. Αλήθεια γιατί επιλέγει να μην γίνει επαρκής προεκλογικός διάλογος για τα αντιπαρατιθέμενα κυβερνητικά προγράμματα; Τι επιδιώκει να κρύψει προεκλογικά από τους πολλούς πολίτες; Μήπως ότι το πρόγραμμα και η πρότασή της ΝΔ είναι τα μέτρα που οδήγησαν στην χρεοκοπία: νέοι φόροι για τους πολλούς, αντικοινωνικές μεταρρυθμίσεις, φορολοελαφρύνσεις για τους λίγους;
Ας μας απαντήσει λοιπόν έστω και την τελευταία στιγμή ξεκάθαρα ο κος Μητσοτάκης:
Τι θα κάνει με τις φοροελαφρύνσεις που η κύβερνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε για το 2019 και ήδη εφαρμόζονται (πχ μείωση ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά και έως 30% για μικρές και μεσαίες ιδιοκτησίες, μείωση φόρου επιχειρήσεων για το 2019 κατά 1%, μείωση ΦΠΑ στην εστίαση, τα τρόφιμα και την ενέργεια κ.λπ.);
Τι θα κάνει με τη 13η σύνταξη που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Θα ιδιωτικοποιήσει την επικουρική ασφάλιση;
Θα ακυρώσει εργασιακά δικαιώματα όπως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις;
Θα επαναφέρει τον απαράδεκτο θεσμό της διαθεσιμότητας για τους δημοσίους υπαλλήλους, του οποίου ήταν ένθερμος υποστηριχτής ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ή μήπως επαναφέρει ένα σύστημα αξιολόγησης στο Δημόσιο με προκαθορισμένα ποσοστά βαθμολογίας κάτω από τη βάση (ώστε κατόπιν να μπορούν να δικαιολογούνται απολύσεις); Θα επαναφέρει το μνημονιακό κανόνα «1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις» δημοσίων υπαλλήλων ακυρώνοντας έτσι τις δρομολογημένες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσλήψεις 15.000 εκπαιδευτικών;
Θα προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους των παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ παράλληλα με αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος (όπως έκαναν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2008-2013 όπου είχαμε 60% αύξηση στην τιμή του ρεύματος σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ όπου από το 2015 και μετά είχαμε συνεχείς μειώσεις);
Τα τελευταία 4 χρόνια ήταν δύσκολα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αγωνίστηκε και κατόρθωσε, σε περίοδο ακραίας κρίσης, να εξασφαλίσει σχολεία ανοιχτά στην ώρα τους με βιβλία και δασκάλους, νοσοκομεία που λειτουργούν πλέον εύρυθμα και είναι ανοιχτά και για τους πιο αδύναμους όπως τα 2,5 εκατ. ανασφάλιστων, δημιούργησε κοινωνική προστασία με υπερτριπλασιασμένο προϋπολογισμό και νέα προγράμματα όπως η επιδότηση ενοικίου, νέα στοχευμένα εργαλεία χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας, καθώς και της Αυτοδιοίκησης, όπως ο «ΦιλόΔημος».
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που σε περίοδο κρίσης ολοκλήρωσε έργα υποδομής της Κρήτης βαλτωμένα για χρόνια όπως ο δρόμος της Μεσσαράς, ενώ έβαλε σε τροχιά υλοποίησης έργα υποδομής που αποτελούσαν ζητούμενο χρόνων όπως ο ΒΟΑΚ και το αεροδρόμιο στο Καστέλλι.
Ο δρόμος για την ανασυγκρότηση της χώρας είναι μακρύς και χρειάζεται συνολική προσπάθεια για να αντιστραφεί ο όλεθρος της περιόδου 2010-2014 ιδίως για τα παιδία μας, τη νέα γενιά. Όμως η χώρα έχει ήδη γυρίσει σελίδα. Και σήμερα έχουμε την επιλογή να κάνουμε πράξη τη δημιουργία μιας νέας προοπτικής στη μεταμνημονιακή εποχή.
Μαζί με την δική σου στήριξη συνεχίζουμε
Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά και δεν γυρίζει πίσω.
Στις 7 Ιουλίου αποφασίζουμε για τη ζωή μας, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
* Ο Σωκράτης Βαρδάκης είναι υποψήφιος βουλευτής Ν. Ηρακλείου με τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία