Το πρόβλημα της μετανάστευσης ήταν κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα μεγάλο για την Κρήτη και την Ελλάδα γενικότερα. Πολλοί Κρητικοί για μια καλύτερη ζωή μετανάστευαν στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μετανάστευση του Χανιώτη, προσωπικού ζωγράφου του Ελευθερίου Βενιζέλου Δημήτρη Κοκότση (1894-1961) που μετά το θάνατο του Ε. Βενιζέλου (1936), 3 χρόνια μετά, μετανάστευσε στις Η.Π.Α. το 1939.
Παρακάτω παραθέτομε χαρακτηριστική καρτ-ποστάλ (Εικονίζεται στη κάρτα το μεγαλοπρεπές ξενοδοχείο ROGER SMITH HOTEL της WASHINGTON.) που έστειλε ο Δ. Κοκότσης σε φίλο του .
Το γράμμα για ευκολότερη ανάγνωση μεταγράφομε στην συνέχεια.
«Ουάσιγκτων 15-4-1941
Φίλε μου Κυριάκο είμαι ευτυχής με την έκθεση που έγινε, πήρα το 1ο βραβείο καλλιτεχνίας.
Τριάντα δύο ζωγράφοι πήραμε μέρος και η προσωπογραφία του γιού του Κένεντυ με βγαλε στα ψηλά.
Ο Δήμαρχος μου ζήτησε να φιλοτεχνήσω τοιχογραφίες στο Δημοτικό Μουσείο και προβλέπω να κάθομαι εδώ κανένα χρόνο.
Είναι ωραία στην Ουάσιγκτων μόνο που κάνει κρύο πολύ.
Τους δύο πίνακες που έπεμψα στην Αθήνα τα λεπτά βάλε τα στην τράπεζα και θάρθει ο σύντεκνος μου από τα Χανιά να του τα δώσεις διότι θέλει να κάνει δύο κάμερες να βολέψει την κόρη του.
Νεότερα θα σου γράψω σε γράμμα μου.
Ό Πάντα φίλος σου Κοκότσης».