Το τελευταίο “αντίο” είπαν χθες η οικογένειά της, συγγενείς και φίλοι στη γιατρό Κατερίνα Καμπιτάκη-Μαρινάκη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών.
Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη από τον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου στο Ηράκλειο.
Η παθολόγος είχε υπηρετήσει στο Κέντρο Υγείας στο Τζερμιάδο και στο Βενιζέλειο επί σειρά ετών.
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Γιώργος Μηλιαράς αναφέροντας:
“Αγαπημένη μας Κατερίνα,
Το χθεσινό χαμπέρι του μισεμού σου για τη γειτονιά των αγγέλων ήτανε βέλος φαρμακερό στις καρδιές των ανθρώπων που σε γνώρισαν και σε αγάπησαν.
Πολλοί από εμάς που δεν μάθαμε την τελευταία περιπέτεια της υγείας σου, σοκαριστήκαμε διπλά με τα μαύρα μαντάτα σου. Ήταν όμως η σκληρή πραγματικότητα.
Έσβησε το πιο γλυκό χαμόγελο καλοσύνης, ελπίδας και παρηγοριάς που διάβασαν στο πρόσωπό σου οι αμέτρητοι ασθενείς που περιέθαλψες, ως υπηρέτης της υγείας.
Η ξέχωρη ανθρωπιά σου ζέστανε τις καρδιές όλων όσοι είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε, να γίνουμε φίλοι σου και να απολαύσουμε τη συναναστροφή σου.
Τίμησες επάξια τον όρκο του Ιπποκράτη υπηρετώντας με αφοσίωση το δημόσιο σύστημα υγείας.
Στην πολύχρονη παρουσία σου στο Κέντρο Υγείας Οροπεδίου Λασιθίου, οι συντοπίτες μου ένιωσαν τη ζέστη της καρδιάς και των λόγων σου να γίνονται ένα με τη δύναμη της επιστημοσύνης σου και να λιώνει τον πάγο της ανασφάλειας και του ατέλειωτου χειμώνα του Λασιθίου.
Οι Λασιθιώτες αγκάλιασαν τη γιατρό της καρδιάς, της ψυχής και του σωματικού τους πόνου. Και εσύ κρατούσες πάντοτε την πόρτα της δικής σου καρδιάς διάπλατα ανοιχτή για όλους μας…
Για μένα προσωπικά υπήρξες πολύτιμος άνθρωπος.
Με τίμησες με την αγνή και ανιδιοτελή φιλία σου σε δύσκολους καιρούς και στάθηκες δίπλα μου βράχος σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου.
Στήριξες με πάθος τις προσπάθειες ενασχόλησής μου με τα κοινά του τόπου μου και πρόσφερες κάθε δυνατή βοήθεια. Εγώ και η οικογένειά μου θα σου είμαστε αιώνια ευγνώμονες.
Η κοινωνία είχε και έχει Ανάγκη από ανθρώπους σαν και σένα. Κατερίνα…
Γι αυτό και θα μας λείψεις πολύ…
Θα λείψεις από όλους μας και φυσικά περισσότερο θα λείψεις από την οικογένειά σου…
Θα λείψεις από τον Γιάννη σου, τα παιδιά σου, τον εγγονό σου μα και τη χαρά που προσδοκούσες να ζήσεις από την αναμενόμενη γέννα της Όλγας σου… Βιάστηκες όμως να φύγεις…
Θα μας λείψεις αβάσταχτα, Κατερίνα, από σήμερα και μέχρι ο χρόνος να σκιάσει τη μνήμη μας, μα ποτέ την καρδιά μας, όπου θα κατοικείς ισόχρονα μέχρι που θα χτυπά…
Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα…”.