Η Κιβωτός του Κόσμου ιδρύθηκε το 1998 στην Αθήνα από τον εικοσιεξάχρονο τότε πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά, την ανιδιοτελή προσφορά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας στοργικής φωλιάς και φροντίδας για το παιδί, τον νέο και τον γονιό που βρίσκονται σε ανάγκη και διαβιούν στις χαραμάδες της κοινωνίας, σε μια διαφορετική Αθήνα, συγκεκριμένα στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Πριν από είκοσι χρόνια, λοιπόν, αποφάσισε να πλησιάσει μια ομάδα παιδιών που έπαιζαν μπάσκετ έξω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, με απώτερο σκοπό να τα γνωρίσει και να αφουγκραστεί τις ανάγκες τους.
«Έμενα στην απέναντι πολυκατοικία και είχα καταλάβει ότι αυτά τα παιδιά περίμεναν από μένα μια κουβέντα, μια συμβουλή, τη φροντίδα που ίσως δεν είχαν στο σπίτι. Όμως το ράσο ήταν ένα ταμπού, τους απωθούσε. Μιλάμε για νέους που είχαν εξάρτηση από ουσίες, παιδιά με γονείς φυλακισμένους, εφήβους που είχαν εγκαταλείψει το σχολείο. Το μόνο που μου απέμενε ήταν να τους εκφράσω την αλήθεια μου. Άλλωστε, πώς αλλιώς θα μπορούσα να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους;» αναρωτιέται.
«Το μόνο που γνώριζαν ήταν η παραβατικότητα, η έλλειψη σεβασμού, μια ζωή χωρίς προοπτική για αλλαγή και εξέλιξη, ενώ η επίσημη Εκκλησία τούς αγνοούσε» σημειώνει. Εκείνη ήταν η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος εστίαζε στις δικές τους ανάγκες, άκουγε τα προβλήματά τους και τους έλεγε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος ζωής.
Τότε ξεκίνησε να δημιουργείται η Κιβωτός, αρχικά στους χώρους ενός πρώην καφενείου. Ακόμη και το όνομα το επέλεξαν τα ίδια τα παιδιά. Έλεγαν διάφορες λέξεις, όπως «φωλιά» ή «καταφύγιο». «Φάνηκε πως το ένιωθαν σαν κάτι που τους διαφύλασσε, τους προστάτευε, κι έτσι είπαμε να το ονομάσουμε "Κιβωτό"» λέει.
Ήταν η αρχή μιας δύσκολης διαδρομής, μιας πορείας που διαγράφηκε βήμα-βήμα, που δύο δεκαετίες αργότερα έφτασε στη σημαντική ευρωπαϊκή βράβευση.
Με την ίδια χαρακτηριστική απλότητα, τη γενναιότητα που διακρίνεται στο βλέμμα του, την έμφυτη ευγένειά του, με υποδέχεται, πράος και ειλικρινής, στο γραφείο του. Τι σημαίνει για εκείνον αυτό το βραβείο;
«Προσωπικά, ως ορθόδοξος ιερέας, θεωρώ ότι κάνω το καθήκον μου και δεν χρειάζομαι τα βραβεία για να κάνω ό,τι είμαι υποχρεωμένος να κάνω. Η βράβευση συμβάλλει καταλυτικά στην πιστοποίηση του έργου μας, ώστε να γίνει ακόμα πιο γνωστό και να λάβουμε μεγαλύτερη βοήθεια. Άρα, για την οργάνωσή μας είναι πολύ σημαντική, το έργο μας προβάλλεται σε όλο τον κόσμο και αναγνωρίζεται διεθνώς η δύναμη της Κιβωτού. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι στα είκοσι χρόνια λειτουργίας μας δεν έχουμε λάβει ποτέ μία κρατική δεκάρα και αυτό ήταν κάτι που συνυπολογίστηκε στην ευρωπαϊκή βράβευσή μας. Ό,τι έχουμε καταφέρει οφείλεται στην ενεργοποίηση των καλύτερων κυττάρων της κοινωνίας μας.
Εξακολουθούμε να στοχεύουμε στη μέριμνα και στη φροντίδα της μητέρας, ώστε να μπορεί να μεγαλώσει εκείνη το παιδί της. Έτσι, έχουμε επιτύχει να αποϊδρυματοποιήσουμε πάνω από 800 παιδιά και βοηθήσαμε ώστε να αποκτήσει αξιοπρέπεια η άγαμη μητέρα και ο κακοποιημένος γονιός. Από κει και πέρα, τη στηρίξαμε ως προς αυτά που χρειάζεται, προκειμένου να φτάσει στο σημείο να θαυμάζει το παιδί της. Την ενδυναμώσαμε, την κινητοποιήσαμε, την εντάξαμε σε ένα ολιστικό πρόγραμμα. Πρόκειται για γυναίκες χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον, τις οποίες φροντίζουμε όχι απλώς δίνοντάς τους στέγη αλλά βοηθώντας τες να αποκτήσουν καινούργιο επάγγελμα. Σήμερα, φιλοξενούμε 400 παιδιά στην Αθήνα, μαζί με τα παιδιά του κέντρου ημέρας, ενώ άλλα 200 παιδιά βρίσκονται στα παραρτήματά μας» αφηγείται με ένα χαμόγελο ικανοποίησης.
Εδώ και χρόνια η δράση της Κιβωτού είναι ευρέως γνωστή όσον αφορά τη μέριμνα για μικρά απροστάτευτα παιδιά, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πολλά χωρίς γονείς, που βιώνουν δύσκολες συνθήκες αδιαφορίας, εγκατάλειψης και έλλειψης ιατρικής φροντίδας. Η Κιβωτός καλύπτει εξ ολοκλήρου και φροντίζει όσους χρειάζονται προστασία, από βρέφη μέχρι ενήλικες, όσους έχουν υποστεί κακοποίηση, παραμέληση και έχουν εκτεθεί σε πολύ άσχημες συνθήκες. Τα παιδιά ζουν σε μεγάλα σπίτια με παιδαγωγούς-φροντιστές και είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Τίποτα δεν θυμίζει ιδρυματικού τύπου φροντίδα.
Επίσης, κύριο μέλημα της Κιβωτού είναι, όταν υπάρχει γονέας που ενδιαφέρεται για το παιδί κι έχει την ικανότητα να το φροντίσει, αυτό να μην απομακρύνεται από την οικογένεια. Ακόμα και περιπτώσεις μονογονεϊκών οικογενειών με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα λαμβάνουν στήριξη σε πολύ βασικές τους ανάγκες, όπως τα τρόφιμα, ο ρουχισμός, η ιατρική περίθαλψη και όλα όσα εξασφαλίζουν έναν αξιοπρεπή τρόπο διαβίωσης. Παράλληλα, οι οικογένειες υποστηρίζονται από υπηρεσίες συμβουλευτικής, συμμετέχουν σε ομάδες με ειδικούς σε θέματα οικογενειακών σχέσεων, ενημερώνονται από προγράμματα κατάρτισης, ώστε να ενισχυθούν και να αναλάβουν την ευθύνη των παιδιών τους. Στη συνέχεια, ο πατέρας Αντώνιος ξεκαθαρίζει: «Θέλουμε να ξυπνήσουμε τα παιδιά, να συνειδητοποιήσουν ότι τα άσχημα που συνάντησαν στη ζωή τους έγιναν από άλλους και πως το πιο σημαντικό είναι να βιώσουν τις μαγικές στιγμές της παιδικής τους ηλικίας. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όλοι όταν δεν συγχωρούμε είναι ότι παύουμε να γνωρίζουμε τα στάδια των ετών. Τρέφουμε θυμό, μνησικακία, νομίζοντας ότι τιμωρούμε αυτόν που μας έκανε κακό, ενώ ουσιαστικά το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να τιμωρούμε τον εαυτό μας. Γι' αυτό ο ρόλος μας είναι θεραπευτικός». Tο μεγαλύτερό μου όνειρο είναι ένα σπίτι για κάθε παιδί.
Βασικότερο σύνθημα της Κιβωτού είναι το εξής: «Δεν έχεις αυτό που αγαπάς, αγάπα αυτό που έχεις». Αν χάσεις το παρόν της ζωής σου, δεν υπάρχει επιστροφή. Η Κιβωτός του Κόσμου είναι μια μεγάλη οικογένεια πλέον. Μέλη αυτής της οικογένειας είναι τα παιδιά, οι γονείς, οι συνεργάτες, οι εθελοντές, οι συμπαραστάτες. Είναι μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης, φροντίδας και στοργής που μεγαλουργεί στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Πωγωνιανή και στην Κόνιτσα της Ηπείρου, στον Βόλο και στη Χίο. Τα παιδιά μας, είτε ελληνόπουλα είτε από άλλες χώρες, βιώνουν σήμερα τη στοργή και την ειρήνη της Κιβωτού του Κόσμου, μακριά από την πρότερη φτώχεια, την πείνα, τον ρατσισμό και άλλες πληγές που μαστίζουν καθημερινά την κοινωνία μας» υπογραμμίζει ο πατέρας Αντώνιος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: www.lifo.gr
facebook
youtube
instagram
X
