Δεν πα’ να λέει ο Βαγγέλης Μαρινάκης ότι ο βασικός στόχος της ομάδας του, εφέτος, είναι το τρόπαιο του πρωταθλητή Ελλάδας; Τα καλύτερά του παιχνίδια ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς τα έχει κάνει στην Ευρώπη. Εκείνο το εφιαλτικό βράδυ στο Βελιγράδι είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Για να μπει στους ομίλους του Champions League απέκλεισε εύκολα, όσο κανείς δεν περίμενε, και τους τρεις αντιπάλους που βρέθηκαν στο δρόμο του. Δύο από αυτούς, η Μπασάκσεχιρ και η Κράσνονταρ, είχαν μπάτζετ που ο ελληνικός σύλλογος δεν διαθέτει. Αυτό το καλοκαίρι, μάλιστα, συμπλήρωσε 16 αγώνες στα προκριματικά -του Champions ή του Europa League- αήττητος. Η τελευταία φορά που έχασε, ήταν τον Αύγουστο του 2016 (από τη Χάποελ Μπερ Σεβά). Στον όμιλό του δεν έχει νικήσει ακόμη, όμως έκανε καταπληκτικές εμφανίσεις. Απέναντι στην περσινή φιναλίστ του Champions League, Τότεναμ, αλλά και χθες, στην αναμέτρησή του με την ακαταμάχητη Μπάγερν Μονάχου.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα, κόντρα σε ομάδες πολύ μικρότερου βεληνεκούς, κέρδισε χωρίς να ενθουσιάσει. Θυμηθείτε, μόνο, τα τέσσερα παιχνίδια του στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Στο 1-0 με τον Αστέρα Τρίπολης γλίτωσε την ισοφάριση στο 80′. Στο 5-0 με τον Βόλο «λαχτάρησε» στα 70 πρώτα λεπτά. Στο 2-0 με τη Λαμία άνοιξε το σκορ μετά το 60′. Στο 2-1 με τον ΟΦΗ οι Κρητικοί είχαν δοκάρι στο 1-1. Αν δεν υπήρχε ο Σουντανί για να «καθαρίσει»… Το πρώτο του εφετινό ντέρμπι, με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (1-1), ήταν το χειρότερό του παιχνίδι.

Είναι προνόμιο της διοίκησης να καθορίζει τους εκάστοτε στόχους ενός συλλόγου, όμως το ένστικτο του ποδοσφαιριστή αποδεικνύεται, πάντοτε, πιο ισχυρό από τέτοιου είδους στρατηγικές επιλογές. Κανείς πρόεδρος και κανένας προπονητής δεν θα πείσει έναν παίκτη με φιλοδοξίες ότι το ματς με τη Λαμία, ή τον Παναθηναϊκό, είναι πιο σημαντικό από εκείνο με την Τότεναμ, ή την Μπάγερν. Οι ευρωπαϊκοί αγώνες, ιδίως του Champions League, είναι οι στιγμές που κάθε επαγγελματίας της μπάλας ονειρεύεται να ζήσει. Η βιτρίνα για να επιδείξει τα προσόντα του. Η ευκαιρία του να παίξει σε μεγαλύτερο σύλλογο, ή σε καλύτερο πρωτάθλημα.

Ο Μαρτίνς φαίνεται να συμφωνεί, σε αυτό, με τους παίκτες του. Κι ας μην το εκφράζει. Αν και δίνει την εντύπωση πως συντάσσεται με την ιεράρχηση του Μαρινάκη (δεν μπορεί να κάνει αλλιώς), διψά κι εκείνος για ευρωπαϊκές επιτυχίες. Δεν μπορεί να αποφύγει τον πειρασμό, επειδή γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν ότι η ομάδα που έχει δημιουργήσει είναι επιπέδου Champions League, κι όχι ελληνικού πρωταθλήματος. Ετσι εξηγείται και η αυτοπεποίθηση -στα όρια της άγνοιας κινδύνου- με την οποία αντιμετώπισε, χθες, την Μπάγερν.

Απέναντι στον ποδοσφαιρικό γίγαντα από τη Βαυαρία, που στα δύο πρώτα παιχνίδια του στον όμιλο είχε σκοράρει 10 γκολ (τρία στο Μόναχο εναντίον του Ερυθρού Αστέρα και… επτά στο Λονδίνο επί της Τότεναμ), παρέταξε έναν «κανονικό» Ολυμπιακό, που ολοκλήρωσε το ματς με δύο σέντερ φορ (Ελ Αραμπί, Γκερέρο) και άλλους τρεις επιθετικούς (Λοβέρα, Ποντένσε, Ραντζέλοβιτς). Ο πορτογάλος τεχνικός δεν φοβήθηκε τον διασυρμό, ούτε μετά το 1-3, και έπαιξε για να νικήσει. Χωρίς να έχει στη διάθεσή του τους δύο «εγκέφαλους» της ομάδας: τον Φορτούνη και τον Βαλμπουενά. Το μόνο που άλλαξε σε σχέση με έναν συνηθισμένο αγώνα, ήταν ότι πρόσθεσε έναν αμυντικό χαφ (Καμαρά).

Ο Ολυμπιακός δεν πήγε να «κλέψει» το ματς, αλλά να παίξει την μπάλα του, εξαντλώντας τις πιθανότητές του για ένα θετικό αποτέλεσμα. Δεν τα κατάφερε, κυρίως εξαιτίας αυτού του πολωνού «δαίμονα», Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, του πιο φορμαρισμένου φορ στην Ευρώπη αυτή την εποχή, που έχει σκοράρει 21 γκολ σε 17 αγώνες της Μπάγερν σε όλες τις διοργανώσεις, τρομοκρατώντας τους αντιπάλους της. «Ζόρισε», όμως, μια ομάδα που αξίζει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ όσο ποτέ στο παρελθόν, κι όσο κανένας από τους άλλους ελληνικούς συλλόγους που τη συνάντησαν τα τελευταία 40 χρόνια. Της έκανε έξι τελικές προσπάθειες, της έβαλε δύο γκολ, την απείλησε με ισοφάριση στο 87′, και την υποχρέωσε να κοιτάζει ανήσυχη το χρονόμετρο στα 20 τελευταία λεπτά του αγώνα.

Ηταν μια θρυλική ήττα. Ναι, υπάρχουν και τέτοιες – και συχνά προλογίζουν θριάμβους. Το θερμό χειροκρότημα των θεατών στο φινάλε αντανακλά την περηφάνια τους για τη γενναία προσπάθεια, αλλά και την αναγνώριση της καλής δουλειάς που κάνει ο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός του γίνεται όλο και περισσότερο μια ομάδα με προοπτικές καριέρας στην Ευρώπη. Εστω κι αν ο Μαρινάκης προτιμά να κερδίσει την ΑΕΚ την Κυριακή, από μια νίκη επί της Μπάγερν Μονάχου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News