Και τώρα, ας χαλαρώσουμε. Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα. Κι ας βουτήξουμε στο απέραντο γαλάζιο, με τη μάσκα και τα βατραχοπέδιλα. Για όση ώρα μπορούμε. Όσο πιο βαθιά μπορούμε. Ως την υποθαλάσσια γκαλερί. Την φωτοθήκη, συγκεκριμένα. Εκεί, μέσα στην σπηλιά, κάτω από τα φώτα, μπροστά από τα καβαλέτα με τα έργα τέχνης. Φωτογραφίες, συγκεκριμένα. Όλα με μιαν ανάσα. Και μια βουτιά. Εντάξει, αν θέλετε και περισσότερες.

Και όταν μιλάμε για το απέραντο γαλάζιο, μιλάμε για το απέραντο γαλάζιο της Αμοργού. Εντάξει, όχι όσο βαθιά βουτούσαν ο Ζαν Μαρκ Μπαρ και ο Ζαν Ρενό στο θρυλικό «Απέραντο γαλάζιο» του Λυκ Μπεσόν, το 1988. Oχι στα 80 μέτρα βάθος, με ελεύθερη κατάδυση. Αν και κάποιοι από τους «ξεναγούς» στην ελεύθερη κατάδυση ως την υποβρύχια φωτοθήκη της Αμοργού όχι απλώς το ‘χουν το ρεκόρ, αλλά φτάνουν και τα 100 μέτρα. Τόσο έχουν προχωρήσει τα πράγματα από το 1988,Από τότε –πριν από τριάντα χρόνια– που ο πολύς μεσιέ Λυκ Μπεσόν έστελνε στη μεγάλη οθόνη την ιστορία του μεγαλωμένου στην Ελλάδα πρωταθλητή στην ελεύθερη κατάδυση Ζακ Μαγιόλ, τόσο πολύ έχουν προχωρήσει τα πράγματα στις καταδύσεις, όπως μου εξηγεί ο ταγμένος στις καταδύσεις Στέφανος Κόντος.

Δεν σας σύστησα. Ο Στέφανος Κόντος είναι λάτρης της ελεύθερης κατάδυσης, αλλά και της υποβρύχιας φωτογραφίας. Έχει συνεργαστεί και έχει συμμετάσχει σε διαγωνισμούς του National Geographic και είναι εκείνος που αποφάσισε να κάνει κάτι πρωτόγνωρο για το… απέραντο γαλάζιο. Μια υποθαλάσσια φωτοθήκη, με καβαλέτα, φωτισμούς, διαδρόμους μέσα σε μια φυσικά φωτισμένη υπόγεια σπηλιά, στο γαλάζιο του Αγίου Παύλου, στην Αμοργό, από την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου. Και αυτό, ενώ «γιορτάζουμε» τα 30χρονα του κινηματογραφικού «Απέραντου Γαλάζιου» του Λυκ Μπεσόν και στην Αμοργό θα πραγματοποιείται το Διεθνές Τουρνουά Ελεύθερης Κατάδυσης «Authentic Big Blue», με τη συμμετοχή κάπου 50 δυτών από ολόκληρο τον κόσμο.

«Με μιαν ανάσα». Κρατείστε αυτό το σύνθημα. Oλα εδώ έτσι γίνονται. Και είχαν εκτεθεί ως τώρα στους διαδικτυακούς τόπους on a single breath (εδώ) και (εδώ). Μιλάμε για φωτογραφίες βυθού από δεκάδες υποθαλάσσιες τοποθεσίες του Αιγαίου Πελάγους (από το Σούνιο ως την Αμοργό), που αποτύπωσε ο Στέφανος Κόντος από το 2013 έως και σήμερα σε τρεις συλλογές οι οποίες θα φιλοξενηθούν στο εσωτερικό ενός υποθαλάσσιου σπηλαίου, σε βάθος 7 – 17 μέτρων.

«Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αθλητής ή πρωταθλητής για να βουτήξει στην Underwater Gallery», μου εξηγεί ο φωτογράφος και δύτης, που είδε το πρώτο υλικό του να φιλοξενείται στην έκθεση «Greece underwater – on a single breath», το 2015, στο Ευγενίδειο Πλανητάριο και να προσελκύει περισσότερους από 30.000 επισκέπτες. «Δεν χρειάζεται να πιεστεί. Μπορεί να βουτήξει για μισό λεπτό ή για τρία λεπτά. Η άπνοια είναι μια φυσιολογική προσαρμογή των θηλαστικών, την οποία έχουμε στο DNA μας. Και χάρη σε αυτήν, στη διάρκεια της βουτιάς, συμβαίνει κάτι που θα το λέγαμε μαγικό. Ξυπνούν ορισμένα βιώματά μας και οι πρωτόγονες, πρωτογενείς προσαρμογές μας. Όταν αποχωριζόμαστε τον αναπνευστήρα ή και τις αναπνευστικές συσκευές γινόμαστε έστω και για λίγο δελφίνια».

Στις βουτιές, μου εξηγεί όταν τον ρωτάω για τον όποιον κίνδυνο, τηρούνται όλα τα πρωτόκολλα της ελεύθερης κατάδυσης, κάτι που κάνει την βουτιά περισσότερο ασφαλή και ακίνδυνη από τα άλλα είδη καταδύσεων. Άλλωστε, «δεν πιέζεσαι ούτε βιάζεις τις δυνατότητές σου. Προσεγγίζεις τον βυθό και ο βυθός μόνος του σε κατευθύνει σε αυτό το υπερβαρικό περιβάλλον, που δημιουργεί προσαρμογές και αντιδράσεις στο σώμα. Κάτι που είναι φυσιολογικό στα θηλαστικά. Η μόνη διαφορά με τα δελφίνια και τις φάλαινες είναι η διάρκεια της άπνοιας και η ανοχή στο διοξείδιο του άνθρακα».

Χώρια ότι με αυτού του είδους την κατάδυση, συνεχίζει να μου εξηγεί ο Στέφανος Κόντος, είσαι πιο αυτόνομος, «χωρίς να κυνηγάς κάποιον άλλον ή να ανταγωνίζεσαι». Γιατί η Αμοργός; Λόγω αυτής της συγκεκριμένης υποθαλάσσιας σπηλιάς στο απέραντο γαλάζιο, την οποία ανακάλυψε πέρυσι στον Άγιο Παύλο. «Ωραία, αμφιθεατρική, με φυσικό φως και περάσματα. Πέρα από τις συνδέσεις με το κινηματογραφικό Απέραντο γαλάζιο». Έτσι, με έναν τρόπο ο επισκέπτης της υποθαλάσσιας γκαλερί δρα, βουτώντας, συγκεντρώνεται ή εστιάζει, μόνος του μαζί με το έκθεμα, και συμμετέχει στο εικαστικό δρώμενο της Underwater Gallery, με την «πρώτη στον κόσμο υποθαλάσσια έκθεση φωτογραφίας Με Μιαν Ανάσα», κατά τους οργανωτές.

The Underwater Gallery trailer from Stefanos Kontos on Vimeo.

Ο Στέφανος Κόντος αγαπούσε τις βουτιές και τη θάλασσα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Κι ας γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια πόλη δίχως θάλασσα (αλλά με μια γραφική λίμνη), όπως τα Ιωάννινα. Ούτε θυμάται από πότε ξεκίνησε αυτή η αγάπη. Και σε αυτήν ήρθε να προστεθεί η… κλοπή της αδιάβροχης κάμερας του – λάτρη της φωτογραφίας – πατέρα του. Για να φτάσει σήμερα να στήσει αυτό το πρωτότυπο εικαστικό δρώμενο, μαζί με τα 16 άτομα της ομάδας του, και μάλιστα δίπλα στους αγώνες των πενήντα πρωταθλητών ελεύθερης κατάδυσης από όλο τον κόσμο και τα 20 άτομα της ομάδας υποστήριξης εκείνων. Σχεδιάζοντας μάλιστα, μαζί με την Μαριάννα Λαλαούνη, ειδικές στολές για τους αρωγούς των επισκεπτών δύτες του, που θα κινούνται δίπλα στα εκθέματα και τους «βουτηχτές», έχοντας μια σειρά από θαλάσσια πλάσματα στα νεοπρέν τους. Φανταστείτε το. Και αφήστε να σας παρασύρει τη σκέψη για λίγο το απέραντο γαλάζιο. Όσοι τουλάχιστον δεν θα υποκλιθείτε – από κοντά – στην γοητεία του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News