Χρ. Ι. Στεφανάδης

Όπως ήταν φυσικό προκλήθηκε σάλος, μαζί με την οργή, καθώς ένα τέτοιο γεγονός θα ήταν απαράδεκτο. Αμέσως το πήραν ιστοσελίδες που είναι προσκείμενες στην κυβέρνηση και το διέδωσαν.
Όπως ήταν φυσικό, η ΝΔ το διέψευσε με οργή, τονίζοντας ότι η χελώνα παγιδεύτηκε μόνη της σε σκοινί μιας βάρκας και μόνη της κατάφερε να απελευθερωθεί σε λίγο.

Στο βίντεο μάλιστα, ακούγεται η σύζυγος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να λέει με ανησυχία: «έχει μπλεχτεί, έχει μπλεχτεί» ενώ ο κ. Μητσοτάκης την καθησυχάζει βλέποντας ότι η χελώνα άλλαξε κατεύθυνση.
Όπως ήταν φυσικό, ο λιμενικός σταθμός στο Καστελόριζο επιβεβαίωσε ότι δεν υπήρξε δεμένη χελώνα. Η συγκεκριμένη καρέτα καρέτα πάει συχνά εκεί γιατί βρίσκει τροφή. Η παρουσία της είναι μόνιμη, μαζί με μερικές ακόμη. Το σχοινί που φαίνεται στο βίντεο είναι σχοινί με το οποίο δένονται οι βάρκες στο σημείο.

Διαβάζοντας αυτά τα απίστευτα, θυμήθηκα ένα γνωστό και διαχρονικό μύθο του Αισώπου. Τον λαγό και την Χελώνα…

«Μια φορά και έναν καιρό, μέσα στο δάσος είχαν μαζευτεί πολλά ζώα. Εκεί ήταν και ένας λαγός που όλη μέρα καυχιόταν και έλεγε ότι ήταν ο πιο γρήγορος απ' όλους. Μάλιστα κορόιδευε τη χελώνα, η οποία δεν μπορούσε να τρέξει γρήγορα.
Η χελώνα τότε τον προκάλεσε να κάνουν αγώνα να δούνε ποιος θα κερδίσει. Αυτή η ιδέα βέβαια έκανε το λαγό να βάλει τα γέλια.

"Αχ! Αυτό είναι αστείο, βέβαια!" σκέφτηκε ο λαγός. "Κυρά χελώνα θέλεις να κάνουμε αγώνα; Τι αστείο!" είπε ο λαγός.

"Γιατί κύριε λαγέ; Φοβάσαι μήπως χάσεις;" απαντά η χελώνα.

"Ωραία, τότε! Ας κάνουμε τον αγώνα!" είπε με ενθουσιασμό ο λαγός.

Τα ζώα του δάσους μαζεύτηκαν για να δούνε τον αγώνα με πολύ ενδιαφέρον. Ο αγώνας ξεκίνησε και πολύ γρήγορα ο λαγός, με το γρήγορο τρέξιμό του, άφησε τη χελώνα πολύ πίσω.
Κάπου στη μέση της διαδρομής, ο λαγός σκέφτηκε: "Έχω πολύ χρόνο μέχρι να με φτάσει η χελώνα. Δεν κάθομαι κάτω από αυτό το δέντρο να φάω ένα καροτάκι και να πάρω ένα υπνάκο;"
Έτσι κάθισε κάτω από το δέντρο και κοιμήθηκε.

Η χελώνα αργά αργά προχωρούσε χωρίς να σταματήσει καθόλου.

Όταν ξύπνησε ο λαγός σκέφτηκε ότι πρέπει να συνεχίζει το τρέξιμο γιατί δεν ήξερε πόσο πίσω ήταν η χελώνα.

Όταν έφτανε στο τέρμα βλέπει την κουκουβάγια να βραβεύει τη χελώνα. Απίστευτο! Η χελώνα ήταν η νικήτρια του αγώνα!

"Μπράβο χελώνα", λέει η κουκουβάγια. "Νίκησες με την υπομονή σου τόσο δύσκολο αγώνα."

Ο λαγός ντροπιασμένος έπρεπε να παραδεχτεί την ήττα του.


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα του μύθου;

Αν έχεις υπομονή και προσπαθείς, πάντα κερδίζεις και τα καταφέρνεις στο τέλος (όπως η χελώνα).

Ενώ αν νομίζεις ότι πάντα θα είσαι νικητής χωρίς μεγάλη προσπάθεια και υποτιμάς τους άλλους στο τέλος πάντα χάνεις (όπως ο λαγός)…

Μια αλαζονική κυβέρνηση, κατέλαβε την εξουσία υποσχόμενη όλα σε όλους και παράλληλα αναμοχλεύοντας σχεδόν ξεχασμένα εμφυλιοπολεμικά και διχαστικά πάθη του ταλαιπωρημένου λαού. Επι τέσσερα σχεδόν χρόνια, υποτιμούσε την αντιπολίτευση και ιδιαίτερα την αξιωματική. Νομοθετούσε κατά τρόπο εντελώς απαράδεκτο για την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία, χωρίς να λαμβάνει ποτέ υπ’ όψη της καμία εποικοδομητική πρόταση. Μονομερώς διαπραγματευόταν εθνικά θέματα μεγίστης σημασίας. Προκαλούσε τους συμμάχους μας και τους δανειστές, χωρίς ποτέ να επιδιώξει συναίνεση. Προκαλούσε τις εθνικές ευαισθησίες μεγάλης ομάδας του Ελληνικού λαού, χαρακτηρίζοντας φασιστική κάθε αντίθετη άποψη σχετικά με την υπόσταση του Ελληνικού κράτους… Και πίστευε προφανώς, ότι οι πολιτικοί της αντίπαλοι δεν πρόκειται να έχουν στο ορατό μέλλον καμία τύχη στις εκλογικές διαδικασίες και βέβαια ότι θα μονοπωλούν την εξουσία στο διηνεκές!...

Ο Ελληνικός λαός όμως, στο τέλος της ημέρας έδωσε ηχηρό και συντριπτικό μήνυμα στην αλαζονική κυβέρνηση. Μήνυμα που σίγουρα θα ολοκληρωθεί στις εθνικές εκλογές!
Γιατί πίστευε ότι είναι ο γρήγορος και πονηρός λαγός, που αποκλείεται να χάσει από την χελώνα. Και όμως έχασε!
Όπως συνέβη στον μύθο του Αισώπου!