Σάββατο 13 Απρίλη 2019 - Κυριακή 14 Απρίλη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 29
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο εγκληματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής αλληλένδετος με τη ναζιστική ιδεολογία της

Η παρέμβαση του Αντώνη Αντανασιώτη, υπεύθυνου του Τμήματος Λαϊκών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ, στην πρόσφατη εκδήλωση της ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ

Από την εκδήλωση
Από την εκδήλωση
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Συμπληρώνονται σε λίγες μέρες τέσσερα χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής.

Το αρχικό ερώτημα που δικαιολογημένα τίθεται από τον νομικό κόσμο, από τους ανθρώπους που την παρακολουθούν και ενδιαφέρονται για την εξέλιξή της και πρώτα απ' όλα φυσικά από τα ίδια τα θύματα και τις οικογένειές τους, που περιμένουν τη δικαίωσή τους, είναι γιατί έχει καθυστερήσει τόσο πολύ αυτή η δίκη, ποιος έχει την ευθύνη γι' αυτό.

Η κυβέρνηση έχει τη βασική ευθύνη για την καθυστέρηση της δίκης

Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι πρόκειται για μια πολυπρόσωπη δίκη, με 69 κατηγορούμενους, δεκάδες δικηγόρους, εκατοντάδες μάρτυρες, για μια ογκώδη δικογραφία με χιλιάδες έγγραφα, που αφορούν όχι μόνο τις τρεις κύριες υποθέσεις που εκδικάζονται, δηλαδή τη δολοφονία Φύσσα στο Κερατσίνι, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες στο Πέραμα, αλλά και δεκάδες άλλες υποθέσεις που συσχετίζονται και αφορούν εγκληματικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε όλη την Ελλάδα.

Ωστόσο, η εξέλιξή της θα ήταν σίγουρα διαφορετική, αν η κυβέρνηση είχε πάρει από την αρχή τα αναγκαία μέτρα για την επιτάχυνσή της, όπως η αποκλειστική απασχόληση των μελών του δικαστηρίου και η διεξαγωγή της στο Εφετείο της Αθήνας, όπως είχαμε επανειλημμένως ζητήσει και ως Πολιτική Αγωγή, μέτρα τα οποία ήταν όχι μόνο αναγκαία, αλλά και εφικτά, όπως αποδεικνύεται σήμερα. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει τη βασική ευθύνη για την καθυστέρησή της.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει διάταξη στο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα που έδωσε για διαβούλευση, με την οποία μειώνονται τα όρια των ποινών για το αδίκημα της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, η οποία, αν ισχύσει, αντικειμενικά θα βοηθήσει την υπόδικη ηγεσία της να πέσει στα μαλακά.

Κανένας πλέον δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τον ναζιστικό - εγκληματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής

Το επόμενο ερώτημα, που εύλογα επίσης τίθεται, είναι τι έχει αναδειχτεί μέχρι σήμερα, μέσα από όλη αυτήν την πολύχρονη ακροαματική διαδικασία της συγκεκριμένης δίκης.

Τόσο από τους δεκάδες μάρτυρες κατηγορίας που εξετάστηκαν όσο και τα χιλιάδες έγγραφα του κατηγορητηρίου και της πολιτικής αγωγής που αναγνώστηκαν (και όταν λέμε έγγραφα εννοούμε και φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά κ.λπ.), αναδείχτηκαν - με τρόπο που δεν νομίζουμε ότι αμφισβητείται - δύο βασικά πράγματα, τα οποία βέβαια ήταν αρκετά γνωστά και πριν ξεκινήσει η δίκη:

Το πρώτο είναι η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής, ως κίνητρο της εγκληματικής δράσης της: Eίναι τεράστιο και συχνά ανατριχιαστικό το υλικό με τα άρθρα και τις δηλώσεις τους, που εξυμνούν τον Χίτλερ, το ναζιστικό καθεστώς και τις θηριωδίες του στο όνομα της ανωτερότητας της Αρίας φυλής, οι φωτογραφίες με τις σβάστικες, τα SS και τα άλλα αποκρουστικά ναζιστικά σύμβολα. Είναι αυτή η ιδεολογία που οπλίζει το χέρι των χρυσαυγιτών να επιτίθενται με μίσος και να δολοφονούν ανυπεράσπιστους μετανάστες, αντιφασίστες, πρωτοπόρους συνδικαλιστές, κομμουνιστές.

Το δεύτερο είναι ο ίδιος ο εγκληματικός χαρακτήρας της, που είναι αλληλένδετος με τη ναζιστική ιδεολογία της. Κι εδώ το υλικό που αποκαλύφθηκε είναι συντριπτικό: Πλήθος από φωτογραφίες και βίντεο, με τα τάγματα εφόδου που δρουν οργανωμένα, ηχητικές συνομιλίες και μηνύματα με εντολές κ.λπ.

Μέσα από το ίδιο αποδεικτικό υλικό, αναδείχθηκε ξεκάθαρα και η ευθύνη της ηγεσίας της, το γεγονός δηλαδή ότι οι εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής συνιστούν οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της, που δρουν όχι αυθόρμητα αλλά κατόπιν εντολών - οδηγιών, ενημέρωσης και έγκρισης της ηγεσίας της, διαμέσου της ιεραρχικής πυραμίδας: Πυρηνάρχης τοπικής οργάνωσης - περιφερειάρχης βουλευτής - αρχηγός, είτε αυτές αφορούν συγκεκριμένους στόχους είτε θέτουν ένα ευρύτερο πλαίσιο στόχων: Μετανάστες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές, κομμουνιστές και γενικά ιδεολογικούς αντιπάλους. Αλλωστε, η Χρυσή Αυγή είναι μια γνήσια ναζιστική οργάνωση, που έχει στο DNA της, όπως έχει αποδειχτεί και ιστορικά, την οργανωμένη και μαζική εγκληματική δράση, για την οποία προϋπόθεση είναι η τυφλή υπακοή στον αρχηγό, μέσω της απαρέγκλιτης ιεραρχίας. Επομένως, κάθε άλλη εκδοχή για επιμέρους μόνο ευθύνες κατώτερων ή μεσαίων στελεχών της, χωρίς να περιλαμβάνει αυτήν της ηγεσίας της, προέκυψε ότι δεν έχει καμία απολύτως βάση.

Αποκαλύφθηκαν τέλος - σε σημαντικό βαθμό - και οι σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας (για παράδειγμα ο ανεκτικός έως προκλητικός ρόλος αστυνομικών στη δολοφονία Φύσσα ή η συμπόρευση της Χρυσής Αυγής με τους εργολάβους και τους εφοπλιστές στη Ζώνη του Περάματος για το χτύπημα του ταξικού σωματείου και του ΠΑΜΕ).

Τα παραπάνω στοιχεία αναδείχτηκαν, καταγράφηκαν και δημοσιοποιήθηκαν. Κανένας πλέον, μετά και από αυτήν τη δίκη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, δεν μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι δεν ξέρει τι πραγματικά σημαίνει Χρυσή Αυγή.

Η καλύτερη απάντηση στο φασισμό μπορεί να δοθεί από τον ίδιο το λαό

Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζεται στις αίθουσες των δικαστηρίων, χωρίς φυσικά να υποτιμάμε και αυτήν την πλευρά, γι' αυτό άλλωστε δίνουμε τη μάχη μας, ως Πολιτική Αγωγή, στη συγκεκριμένη δίκη.

Πιστεύουμε ότι η καλύτερη απάντηση στη Χρυσή Αυγή και γενικότερα το φασισμό στη χώρα μας μπορεί να δοθεί πολιτικά, από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τη νεολαία, με την απομόνωσή της παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, σε κάθε γειτονιά. Με την καταδίκη της στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, με το γκρέμισμά της από την τρίτη θέση και την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Και πάνω απ' όλα, με τον αγώνα για την ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει και τρέφει τέτοια εκτρώματα.

Γιατί, όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, «ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί, παρά μονάχα ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός». Και πράγματι, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα, ο φασισμός αποτέλεσε και αποτελεί επιλογή της κυρίαρχης αστικής τάξης, αφενός ως εναλλακτική λύση όταν άλλα διαχειριστικά και κυρίως σοσιαλδημοκρατικά σχήματα αποτυγχάνουν, αφετέρου ως σιδερένια γροθιά απέναντι στο εργατικό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές. Αντικειμενικά, λοιπόν, η πάλη κατά του φασισμού συνδέεται αναπόσπαστα με την πάλη για μια διαφορετική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ