Νέα όξυνση στις σχέσεις της Βενεζουέλας με την Κολομβία παρατηρείται τις τελευταίες μέρες, με την αντιδραστική κολομβιανή κυβέρνηση του Ιβάν Ντούκε να κατηγορεί την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο ότι στηρίζει την τρομοκρατία με αφορμή την επανασύσταση του νέου αντάρτικου των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-EP). Στην ίδια κατεύθυνση, και η αντιδραστική Εθνική Συνέλευση (Βουλή της Βενεζουέλας, που έχει κηρυχθεί άκυρη η λειτουργία της) και ο αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος Χουάν Γκουαϊδό, αχυράνθρωπος των ΗΠΑ και της ΕΕ, κατέταξαν τις FARC-EP και το άλλο κολομβιανό αντάρτικο, «Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός» (ΕLN), στις «τρομοκρατικές οργανώσεις» που βρίσκουν καταφύγιο στη Βενεζουέλα. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ προχώρησαν στο άνοιγμα «γραφείου για τις υποθέσεις της Βενεζουέλας» στην πρεσβεία τους στην Μπογκοτά της Κολομβίας, για καλύτερο συντονισμό με τον Γκουαϊδό και τους ανθρώπους του.

Από την πλευρά του, ο σοσιαλδημοκράτης Βενεζουελάνος Πρόεδρος αρνήθηκε τις κατηγορίες και κατήγγειλε ότι η αντιδραστική κυβέρνηση του Ντούκε αξιοποιεί τις εξελίξεις στην Κολομβία ως «ελιγμό» για να προχωρήσει τον σχεδιασμό της να «ξεκινήσει στρατιωτική σύγκρουση» με τις πλάτες και των ΗΠΑ, κάτι που προετοιμάζει εδώ και καιρό και αποδεδειγμένα έχει συντονίσει συνωμοτικές κινήσεις και εκπαίδευση ένοπλων ομάδων, που επιχείρησαν πολλές φορές να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις, ανακοίνωσε ότι έχει κηρυχθεί υψηλός («πορτοκαλί») συναγερμός στα σύνορα με την Κολομβία για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης επίθεσης και για αυτόν το λόγο έχουν προγραμματιστεί στις 10 - 28 Σεπτέμβρη στρατιωτικά γυμνάσια. Την ίδια ώρα, ανακοινώθηκε ότι η καμπάνια ενάντια στον αποκλεισμό των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας (εμπορικός και χρηματοπιστωτικός) έχει συγκεντρώσει ήδη 9 εκατομμύρια υπογραφές μέσα στη χώρα, που θα παραδοθούν στον γγ του ΟΗΕ, τις επόμενες μέρες.

Τρία χρόνια μετά τη συμφωνία ειρήνευσης που υπογράφτηκε τον Νοέμβρη του 2016 από το κολομβιανό κράτος (την κυβέρνηση του Χ. Μ. Σάντος) με τις FARC-EP, ύστερα από τετραετείς διαπραγματεύσεις στη Νορβηγία και στην Αβάνα, πολύ λίγα πράγματα από τα συμφωνηθέντα έχουν εφαρμοστεί και την ίδια ώρα συνεχίζονται οι δολοφονίες από ένοπλες συμμορίες λαϊκών αγωνιστών και πρώην ανταρτών, που ξεπερνάνε τις 650, ενώ είναι σε εξέλιξη και διώξεις ηγετών ανταρτών στο όνομα της «απόδοσης δικαιοσύνης», με χαλκευμένες κατηγορίες, ενώ στο απυρόβλητο και ατιμώρητα μένουν αποδεδειγμένα εγκλήματα και θηριωδίες που διέπραξαν παραστρατιωτικές ομάδες και δυνάμεις του στρατού.

Ως απάντηση σε αυτή την κατάσταση, στις 29 Αυγούστου, με ένα μανιφέστο με τίτλο «Οσο υπάρχει διάθεση για αγώνα υπάρχει ελπίδα για τη νίκη» και μαγνητοσκοπημένο βίντεο, ο Ιβάν Μάρκες, παρουσία του Χεσούς Σάντριτς και άλλων παλιών στελεχών των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-EP) ανακοίνωσαν την έναρξη της νέας αντάρτικης οργάνωσης, που αποτελεί συνέχεια της παλιάς. Ο Μάρκες ήταν ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας των ανταρτών στην Αβάνα και στη συνέχεια στέλεχος στο κόμμα που συγκρότησαν μετά από πανεθνική διάσκεψη, με τα ίδια αρχικά FARC (Fuerza Alternativa Revolucionaria del Comun - Επαναστατική Εναλλακτική Δύναμη της Πλειοψηφίας). Εδώ και καιρό αποτραβήχτηκε στις λεγόμενες «μεταβατικές ζώνες» για την επανένταξη των ανταρτών, δεν δέχτηκε τη θέση βουλευτή που προβλεπόταν στη συμφωνία για το νέο κόμμα για μια μεταβατική περίοδο δύο θητειών και αντιδρώντας στις συνεχιζόμενες δολοφονίες και τη μη τήρηση της συμφωνίας, διατύπωσε την άποψη ότι «το μεγαλύτερο λάθος των ανταρτών ήταν η παράδοση των όπλων», κάτι που οδήγησε τον ηγέτη του νέου κόμματος Ροντρίγκο Λοντόνιο να δηλώσει ότι «θέτει τον εαυτό του εκτός κόμματος».

Επίσης, ο Χεσούς Σάντριτς κρατήθηκε για ένα χρόνο στη φυλακή με την απειλή έκδοσης στις ΗΠΑ, με την κατηγορία του «ναρκεμπορίου», η οποία κατέπεσε, και τον φετινό Ιούνη απελευθερώθηκε.

Στο μανιφέστο σημειώνεται ότι «η εξέγερση δεν έχει ηττηθεί και γι' αυτό συνεχίζουμε στην κληρονομιά του Μανουέλ (σ.σ. Μ. Μαρουλάντα, ο ιστορικός ηγέτης των FARC) και του Μπολίβαρ για την κοινωνική και πολιτική αλλαγή», ενώ δηλώνεται ότι αλλάζει ο τρόπος επιχειρήσεων που θα είναι μόνο απάντηση σε επιθέσεις, ότι στόχος δεν είναι τα ταξικά αδέλφια που είναι οι απλοί φαντάροι, και αποκλείει τις απαγωγές. Οι αντάρτες επανήλθαν με νέα επιστολή την 1η Σεπτέμβρη, που απευθύνουν σε δυνάμεις και ανθρώπους που συνέβαλαν στην προσπάθεια συμφωνίας ειρήνης, λέγοντας ότι πρέπει «να συναντηθούμε στον μεγάλο συνασπισμό δυνάμεων της ζωής, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας για την επίτευξη της αληθινής και τελικής, σταθερής και διαρκούς ειρήνης» και «για να επιτευχθεί αυτό, βασική προϋπόθεση είναι να υπάρξει μια ανοικτή συνταγματική διαδικασία και μια εναλλακτική κυβέρνηση που θα εμπνέεται από ανθρωπισμό, ώστε να βαδίσουμε σε ένα δρόμο συνύπαρξης, όπου προτεραιότητα θα έχουν τα συμφέροντα του λαού και μια πραγματική εθνική ανάπτυξη».

Με την επιστολή απαντάνε και στην έντονη κριτική που δέχτηκαν για την επιστροφή στην ένοπλη πάλη, από την ηγεσία του κόμματος FARC (Επαναστατική Εναλλακτική Δύναμη της Πλειοψηφίας), το Κολομβιανό ΚΚ, την Πατριωτική Ενωση, αλλά και τον ΟΗΕ και χώρες όπως η Κούβα και η Νορβηγία, εγγυήτριες της συμφωνίας, λέγοντας ότι «στο μέλλον θα μπορούσαμε να συναντηθούμε κάτω από άλλες συνθήκες στις οποίες η άλλη πλευρά, το κολομβιανό κράτος, θα συμπεριφέρεται χωρίς μένος να προσπαθεί να διαλύσει την προσπάθεια συμφιλίωσης».