«Η ΛΑΡΚΟ αποτελεί εμβληματικό παράδειγμα για το ποιος πληρώνει τις συνέπειες των κατευθύνσεων της ΕΕ», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσαν στις 13 Μάρτη οι ΚΟ Λοκρίδας του ΚΚΕ στην Αταλάντη, σε μια ακόμα πρωτοβουλία του Κόμματος για την αμέριστη στήριξη αυτού του αγώνα.

Συγκεκριμένα, είχε τονίσει:

«Εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα που έχει ιστορία.

Ποιος ξεχνάει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση επέβαλε στη ΛΑΡΚΟ "πρόστιμο κρατικών ενισχύσεων"... Κι αυτό όχι γιατί η επιχείρηση εισέπραττε τίποτα κραυγαλέες κρατικές χρηματοδοτήσεις, αλλά γιατί ήθελαν να τη στραγγαλίσουν οικονομικά έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο μετά να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, της εκποίησης.

Ποιος ξεχνάει ότι με δική τους ευθύνη η ΛΑΡΚΟ υπερχρεώθηκε στη ΔΕΗ; Κι αυτό γιατί το τιμολόγιό της ήταν κατά 40% προσαυξημένο σε σύγκριση με τις άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν οι υπέρογκοι λογαριασμοί.

Γιατί αν, για παράδειγμα, η ΛΑΡΚΟ πλήρωνε με βάση τα τιμολόγια του Στασινόπουλου και του Μυτιληναίου, τότε η ΔΕΗ πρέπει να επιστρέψει στη ΛΑΡΚΟ δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ποιος ξεχνάει ότι, σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ΛΑΡΚΟ δεν ανέπτυξε ποτέ τις δοκιμασμένες και αποδεδειγμένες δυνατότητές της στην κατεύθυνση παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, αλλά η πρώτη ύλη της κατέληγε σε ευρωπαϊκά μονοπώλια και μάλιστα πολύ φτηνά, για να παράγουν αυτά ένα προϊόν μεγάλης αξίας...

Για να μη μιλήσουμε για τους εφοπλιστές, οι οποίοι εισέπρατταν εκατομμύρια ευρώ κάθε μήνα για να μεταφέρουν τη "σκουριά" στον Ευβοϊκό, μολύνοντας και τη θάλασσα, ενώ αντίθετα υπάρχει δοκιμασμένη μέθοδος για να αξιοποιείται η σκουριά στην οδοποιία.

Ποιος ξεχνάει ότι για 6 δεκαετίες έκλεβαν την παραγωγή της ΛΑΡΚΟ με διάφορους τρόπους; Πότε δίνοντας δωρεάν ή με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι το κοβάλτιο και το σίδερο στους πελάτες της.

Και πότε την αξιοποιούσαν για να μπουκώνουν μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι επιδίδονταν σε ένα πραγματικό σκλαβοπάζαρο, αλλά και κομματάρχες, οι οποίοι εκμεταλλεύονταν εργαζόμενους για μια θέση σκληρής εργασίας.

Και ποιος πλήρωνε διαχρονικά τις συνέπειες των παραπάνω;

Πρώτα απ' όλα οι εργαζόμενοι που έχασαν τη ζωή τους από εργατικά "δυστυχήματα", στην πραγματικότητα εγκλήματα, αλλά και από τις επαγγελματικές ασθένειες.

Εχασε όμως και όλος ο λαός της περιοχής από την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Η χώρα μας και ο λαός μας δεν ωφελήθηκαν ποτέ από όλα όσα θα μπορούσε να προσφέρει η ολόπλευρη αξιοποίηση αυτού του πραγματικού χρυσωρυχείου, όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, όχι μόνο για τη Λοκρίδα, αλλά για ολόκληρη τη χώρα.

Ποιος πλήρωνε διαχρονικά τις συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ για τη ΛΑΡΚΟ;

Ολοι οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, όταν, για παράδειγμα, ο Μποδοσάκης εγκατέλειψε την ιδιωτική ΛΑΡΚΟ.

Οπως επίσης οι εργαζόμενοι που απολύονταν από τους μεγαλοεργολάβους, όταν έπεφταν οι τιμές.

Τις ίδιες συνέπειες πληρώνουν και τώρα οι εργαζόμενοι με την εκκαθάριση, τις περικοπές, την κλοπή του μόχθου τους και τις απολύσεις από την κρατική ΛΑΡΚΟ, για να ξαναπεράσει αυτή σε νέο ιδιοκτήτη.

Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και το ΚΚΕ δεν θα σταματήσει στιγμή να τη λέει.

Και τολμούν από πάνω οι κυβερνώντες και διάφοροι άλλοι να κουνάνε το δάχτυλο... Εχουν το θράσος να επιδιώκουν να βγάλουν "λάδι" την πολιτική τους και να πετούν "λάσπη" στους εργαζόμενους.

Ομως, είναι οι ίδιοι υπόλογοι. Η υλοποίηση της πολιτικής απόφασης εκποίησης της ΛΑΡΚΟ έκλεισε πλέον 4 χρόνια και οι συνέπειες "φωνάζουν".

Το "μοντέλο" της "Ειδικής Διαχείρισης και της εκκαθάρισης εν λειτουργία" τριπλασίασε το κόστος παραγωγής, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή της και την περαιτέρω απαξίωση της ΛΑΡΚΟ.

Για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, στα 4 χρόνια που μεσολάβησαν, διατέθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από κεφάλαια της ΛΑΡΚΟ και τον κρατικό προϋπολογισμό, τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της επιχείρησης, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητές της.

Την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι διεκδικούν να υλοποιηθεί ένα σχέδιο συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, η κυβέρνηση παραπέμπει στον νέο ιδιοκτήτη. Το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν χαθεί 700 θέσεις εργασίας, ενώ όσοι εργαζόμενοι απέμειναν, απολύθηκαν τον Αύγουστο του 2022.

Στην πραγματικότητα, το μόνο εισόδημα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, είναι η κατακρεουργημένη από τις αντεργατικές διατάξεις μισθοδοσία και η μόνιμη πλέον αγωνία αν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

Σε ίδια ή παρόμοια θέση βρίσκονται και δεκάδες αυτοαπασχολούμενοι και προμηθευτές της ΛΑΡΚΟ, οι οποίοι χρεοκόπησαν γιατί η επιχείρηση τους "έριξε κανόνι".

Σήμερα, η επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ εξαρτάται, επί της ουσίας, από το αποτέλεσμα που θα έχει ο καβγάς μεταξύ των τμημάτων του κεφαλαίου, που έχουν βάλει στο στόχαστρο τον πλούτο της.

Οι διαγωνισμοί έγιναν, όπως ακριβώς προέβλεπε το σχέδιο της ΕΕ, με το οποίο έχουν συμφωνήσει όλα τα κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο και τη Βουλή, πλην του ΚΚΕ.

Οπως θα γνωρίζετε οι περισσότεροι, η κυβέρνηση, με το αντίτιμο των 6 εκατομμυρίων ευρώ - 6 ευρώ το στρέμμα δηλαδή - έχει ανακηρύξει "προτιμητέο νέο ιδιοκτήτη" της ΛΑΡΚΟ την κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ - AD HOLDINGS.

Ομως, ο ανταγωνιστής ενδιαφερόμενος έχει "παγώσει" με ασφαλιστικά μέτρα τη διαδικασία μεταβίβασης. Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους και τον λαό της Λοκρίδας δεν έχει τελειωμό. Γιατί ενώ η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι θα ανανεωθούν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μέχρι να υπάρξει τριμερής διάλογος κυβέρνησης - νέου ιδιοκτήτη - εργαζομένων, τελικά "μην τον είδατε τον Παναή"...

Και επειδή διάφορα ακούγονται το τελευταίο διάστημα από διάφορες μεριές, τα οποία κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ και των εργαζομένων...

Καλούμε την κυβέρνηση να απαντήσει εδώ και τώρα με σοβαρότητα. Εχει διασφαλίσει την επαναλειτουργία και την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ;

Κανείς τους βέβαια δεν απαντά...

Και τι να πουν; Πως εδώ δεν πρόκειται για "επενδυτή" αλλά, μάλλον, όπως λένε οι εργαζόμενοι, για έναν "παλιατζή - σκραπατζή";

Ετσι, αντί για "την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ", της βάζουν το οριστικό λουκέτο και μαζί υπονομεύουν τη μελλοντική προοπτική για τη συνολική ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα μας. Αντί για θέσεις εργασίας, μεγαλώνουν τις λίστες ανεργίας και καταδικάζουν τις περιοχές γύρω από τις οποίες δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ να ερημώσουν.

Και όλα αυτά με μπούσουλα τις περίφημες "Ευρωπαϊκές Οδηγίες"...

Το ΚΚΕ, ό,τι κι αν γίνει, θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, που μέσα από τα σωματεία τους, με πολύμορφες πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις, έχουν αναδείξει τη ρεαλιστική πρότασή τους, που μπορεί να βάλει σε επαναλειτουργία τη ΛΑΡΚΟ, να την εκσυγχρονίσει και να την αναπτύξει στην κατεύθυνση παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, προϊόντων βιομηχανίας, συσσωρευτών κ.ά. Μπορεί να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει χιλιάδες νέες με πλήρη ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα. Αυτό το σχέδιο απαντά στην ανάγκη ανάπτυξης της βιομηχανίας με ολοκληρωμένη προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων, της ελληνικής οικονομίας, των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος».