Εικαστική αναβίωση του «δράκου της Ρόδου»

Rodiaki NewsRoom

Πρόκειται για την κεντρική εκδήλωση εορτασμού των 45 χρόνων λειτουργίας του ξενοδοχείου “Rodos Palace”

Ο μεσαιωνικός μύθος συναντά τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και η εικαστική αναβίωση του «Δράκου της Ρόδου» είναι γεγονός από τον διεθνούς φήμης εικαστικό, Νίκο-Γιώργο Παπουτσίδη, και τα αποκαλυπτήριά του έγιναν προχθές το βράδυ σε μία πολύ όμορφη βραδιά στο «Rodos Palace», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα σαράντα πέντε χρόνια λειτουργίας του ιστορικού ξενοδοχείου.

Πρόκειται για την κεντρική εκδήλωση για τον εορτασμό των γενεθλίων του «Rodos Palace» καθώς θα ακολουθήσουν και άλλες, κατά την οποία ο «μύθος» που περιβάλλει το ξενοδοχείο για πάνω από τέσσερις δεκαετίες συνάντησε έναν από τους μύθους της Ρόδου και πήρε σάρκα και οστά μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία.

Η βραδιά ήταν ξεχωριστή: Καθ’ όλη τη διάρκειά της προβαλλόταν το ντοκιμαντέρ του National Geographic που αναφέρεται στον Δράκο της Ρόδου αλλά περνούσαν και από τις οθόνες στιγμιότυπα από τον «μύθο» του ξενοδοχείου με παρουσίες, όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Ρότζερ Μουρ, η Βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας και τόσοι άλλοι στο πέρασμα των χρόνων.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον εξωτερικό χώρο του γνωστού εστιατορίου του ξενοδοχείου «12 Νησιά», όπου ακριβώς μπροστά εγκαταστάθηκε το καλλιτέχνημα. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν με φαντασμαγορικό τρόπο, αφού οι παρευρισκόμενοι (σ.σ. μαζί με αρκετούς επισκέπτες του ξενοδοχείου) παρακολούθησαν ένα εντυπωσιακό δρώμενο από χορευτική ομάδα με φωτιές μέσα στη λιμνούλα που βρίσκεται μπροστά, με σαφείς παραπομπές στον δράκο και με την ανάλογη μουσική υπόκρουση.

Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον ίδιο τον καλλιτέχνη και την οικοδέσποινα της βραδιάς, κα Μαίρη Καμπουράκη, με τους παρόντες να εντυπωσιάζονται από το καλλιτέχνημα. Ανάμεσα στις εκπλήξεις που επεφύλασσαν οι διοργανωτές στους παριστάμενους είναι ότι μετά τα αποκαλυπτήρια ο καλλιτέχνης έσπασε αποσπώμενα κομμάτια της σιδερένιας κατασκευής και τους τα μοίρασε!

Τον κόσμο υποδέχθηκε στην εκδήλωση βέβαια και ο νέος Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης, ενώ το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Βασίλης Υψηλάντης, ο πρώην Δήμαρχος Ροδίων κ. Μάνος Κόκκινος, ο γνωστός ηθοποιός κ. Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Πρόεδρος της ΝΟΔΕ κ. Παύλος Μπακίρης. Εκεί ήταν, όμως, και αρκετοί νεοεκλεγέντες δημοτικοί σύμβουλοι με τον κ. Καμπουράκη, όπως ο κ. Γιάννης Ιατρίδης, ο κ. Δώρος Κωνσταντίνου, ο κ. Νίκος Καραμαρίτης, ο κ. Τηλέμαχος Καμπούρης κ.α.

Η κα Μαίρη Καμπουράκη σε σχετική δήλωσή της σημειώνει: «Με πολλή χαρά γιορτάσαμε τα γενέθλια του ξενοδοχείου μας, και διαλέξαμε να αναβιώσουμε έναν θρύλο του τόπου μας, μέσα από τη σύγχρονη τέχνη. Η ιστορία, η παράδοση και ο πολιτισμός, είναι πολύτιμα πλεονεκτήματά μας, για τον εμπλουτισμό του τουριστικού μας προϊόντος, την προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού, και την κατοχύρωση της Ρόδου, ως μοναδικού παγκόσμιου προορισμού».

Όσον αφορά στο έργο, ο «Δράκος της Ρόδου» περιγράφεται ως ελληνικός, λιτός, όχι με δυτικά μεσαιωνικά χαρακτηριστικά σαύρας και πουλιού αλλά παιδί της γης να στροβιλίζεται μέσα στους συμβολισμούς του που δεν είναι άλλοι από το φως, τον έρωτα, τη θάλασσα, το σύμπαν και η φύση. Ένας δράκος με κομμάτια σύμβολα όπως οι μέλισσες που έχει επάνω του, σύμβολο εργατικότητας, οι δάφνες που συμβολίζουν τη δόξα, οι καρδιές για τον έρωτα και τα ψάρια για την οικολογική καταστροφή στον πλανήτη.

Οι ομιλίες
Για έναν δράκο…καλό, φιλόξενο και γενναιόδωρο, προϊδέασε τους παριστάμενους, στην έναρξη της εκδήλωσης, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του «Rodos Palace».

Στη συνέχεια, εκπροσωπώντας το ξενοδοχείο μίλησε ο κ. Γιώργος Μπαρμπούτης, ο οποίος έκανε λόγο για «το εμβληματικό εικαστικό γεγονός της χρόνιας», την εικαστική εγκατάσταση του γλυπτού «ο Δράκος της Ρόδου» στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων των 45 χρόνων του «Rodos Palace». Μίλησε και για το συμβολικό μήνυμα που θέλουν να εκπέμψουν με αυτό: Ότι κάθε κύκλος που κλείνει ανοίγει ένας άλλος, καινούργιος, πιο φωτεινός, προς όφελος της Ρόδου.

Και συνέχισε ο ίδιος: «Θεωρούμε υποχρέωσή μας σήμερα να φωτίσουμε έναν μύθο που είναι ταυτισμένος με τη Ρόδο, σφραγισμένος με πολλούς αιώνες ιστορίας της και κρύβει πολλαπλούς συμβολισμούς, να αναβιώσουμε τον μύθο του δράκου, με τον πιο λαμπρό τρόπο στον ίδιο τον προορισμό μας. Η καρδιά του δράκου, λοιπόν, ξαναχτυπά».

Δεν παρέλειψε, ακόμη, να πει ότι πεποίθησή τους ήταν ανέκαθεν ότι πρέπει να συμβάλουν με κάθε δυνατό τρόπο στην ανάδειξη του νησιού και στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η προχθεσινή βραδιά, όπως και μια σειρά εκδηλώσεων που θα ακολουθήσουν, «με γνώμονα τον εμπλουτισμό των εμπειριών των επισκεπτών, την αξιοποίηση των μύθων, των παραδόσεων και των αξιών μας, αντλώντας έμπνευση από την ιστορία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά μας.

Στη συνέχεια, στο βήμα ανέβηκε η επίτιμη πρόξενος της Γαλλίας στη Ρόδο, κα Αλίκη Μοσχή, η οποία, καταρχάς, αναφέρθηκε στα «45 χρόνια αριστείας που γιορτάζει το “Rodos Palace”».

Στη συνέχεια, εξήγησε ότι επιλέχθηκε να μιλήσει στην εκδήλωση γιατί πρόκειται για την αναπαράσταση της ιστορίας ενός νέου, γενναίου, ιππότη, του ντε Γκοζόν, που είχε έρθει στη Ρόδο και, όπως πολλοί άλλοι, την ερωτεύθηκε και θέλησε να την προστατεύσει από έναν κακό δράκο που τρομοκρατούσε τους κατοίκους.

Αυτός, λοιπόν, ο νεαρός-συνέχισε η κα Μοσχή-με γενναιότητα, θάρρος και αυτοθυσία, πολέμησε τον δράκο, τον σκότωσε και απελευθέρωσε έτσι τους κατοίκους, οι οποίοι απαίτησαν να γίνει ο ίδιος Μέγας Μάγιστρος. Και είπε, στη συνέχεια: «Μια υπέροχη ιστορία θάρρους, γενναιοδωρίας, υπέροχη αλληγορία και συμβολισμός για τις σχέσεις που ενώνουν δύο χώρες, τη Γαλλία και την Ελλάδα, σε βάθος χρόνου.

Ειλικρινείς σχέσεις σεβασμού, αγάπης, εκτίμησης και όλα αυτά αμφίδρομα. Και βέβαια πάνω από ένα εκατομμύριο Γάλλοι επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χώρα μας, και ένας μεγάλος αριθμός και τη Ρόδο». Ο μύθος αυτός είναι και μία υπέροχη διαχρονική παγκόσμια αλληγορία που αφορά τον κάθε ένα από εμάς γιατί ο καθένας μας έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά με πολλούς δράκους εκεί έξω αλλά οι πιο τρομεροί είναι οι δράκοι που έχουμε μέσα μας και είναι αυτοί που πρέπει να καταπολεμήσουμε.

Και ο πιο τρομερός από όλους είναι ο φόβος που πρέπει να δαμάσουμε. Βέβαια, αυτή η διαχρονική αλληγορία έχει έναν μόνο περιορισμό στο σήμερα: Κανένας σούπερ ήρωας, κανένας ιππότης από μόνος του δεν δύναται πλέον να σώσει κανέναν τόπο. Πρέπει να υπάρξει συλλογικός ηρωισμός, συλλογική υπέρβαση…», κατέληξε η κα Μοσχή.

Η ιστορία του Δράκου της Ρόδου
Για τον μύθο μίλησε βέβαια ο καταλληλότερος, ο Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κ. Σπύρος Συρόπουλος. Ανέφερε, μεταξύ άλλων:
«...Πολλοί είναι οι δράκοι και τα μεγάλα ερπετοειδή που κόσμησαν τις σελίδες των τοπικών θρύλων και μύθων της Ελλάδας. Ένας τέτοιος δράκος, συνδέθηκε με τη Ρόδο. Το 2013, το κανάλι National Geographic αφιέρωσε ένα επεισόδιο στους μυθικούς δράκους. Ένας από τους πιο δημοφιλείς ήταν ο “Δράκος της Ρόδου”. Πριν λίγες μέρες ένας παλιός Ροδίτης μου αφηγήθηκε ότι στο σημείο όπου βρισκόμαστε τώρα, στο «Rodos Palace», υπήρχε παλιό ιταλικό σπίτι, με έναν τοίχο διακοσμημένο με νωπογραφία της ιστορίας του “δράκου της Ρόδου”, που σκοτώνεται από τον ιππότη.

H βασική πηγή αυτής της ιστορίας είναι μία αφήγηση του Bosio το 1594, και μία μπαλάντα του 1799 με τίτλο “Der Kampf mit dem Drachen”, του Schiller. Εκεί περιγράφεται η μάχη του ιππότη με τον δράκο που ζούσε στο Malpasso. Mία άλλη πηγή μας, έρχεται από τις περιγραφές ενός περιηγητή του 1521 που περιγράφει μία εκκλησία της Παναγιάς του Malapason, ανάμεσα σε Ρόδο και Φιλέρημο, η οποία πήρε το όνομά της από το επικίνδυνο πέρασμα (Malpasso). Αυτή φαίνεται ότι ήταν μία ελώδης περιοχή στον λόφο του Αγ. Στεφάνου, όπου ζούσε ένας δράκος κατασπαράζοντας τα ζώα των αγροτών της περιοχής, αλλά σκοτώνοντας συχνά και ανθρώπους.

Ένας άγνωστος ως τότε ιππότης, ζήτησε από τον τότε Μεγάλο Μάγιστρο την άδεια να σκοτώσει τον δράκο. Εκείνος του αρνήθηκε, λόγω του μεγάλου κινδύνου. Ο ιππότης τότε γύρισε στην πατρίδα του, στο κάστρο της οικογένειάς του και επί έναν χρόνο εκπαίδευσε τα σκυλιά και το άλογό του με τη βοήθεια ενός ομοιώματος του δράκου, ώστε να μην φοβούνται τη θέα του. Όταν γύρισε στη Ρόδο, σκότωσε τον δράκο και το κατόρθωμά του του εξασφάλισε τη θέση του Μεγάλου Μαγίστρου. Ο ιππότης αυτός είναι υπαρκτό πρόσωπο και ονομάζεται Dieudonné De Gozon...».

«...Οι πηγές μας λένε ότι το τέρας είχε κεφάλι σε σχήμα αλόγου, φολιδωτό δέρμα και μεγάλα νύχια. Άλλες προσθέτουν φτερά. Το κρανίο του είχε αναρτηθεί σε μία από τις πύλες της Παλιάς Πόλης και έμεινε εκεί για 200 χρόνια, οπότε και καταστράφηκε σε κάποια περίοδο εργασιών. Μεταγενέστεροι περιηγητές κάνουν λόγο για ένα κρανίο τεράστιου κροκοδείλου. Δεν έχει τόση σημασία να ορθολογικοποιήσουμε την αφήγηση.

Είτε πρόκειται για έναν τεράστιο κροκόδειλο που ξέφυγε από κάποιο πλανόδιο τσίρκο και τρομοκρατούσε την περιοχή, είτε, όπως έχει προταθεί, η ιστορία προήλθε από παραδοσιακές γιορτές της Γαλλίας, που αναπαριστούσαν μάχες ιπποτών με δράκους και προστέθηκε στην ιστορία του Μεγάλου Μαγίστρου για να δείξει πόσο ξεχωριστός ήταν, το σημαντικό είναι η ίδια η ιστορία. Αυτή υπάρχει στ’ αλήθεια. Κι αυτή κάνει ξεχωριστό τον ήρωα, αλλά και τον τόπο στον οποίο εντάσσεται η ιστορία...».