Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr

Όπως και κάθε χρόνο έτσι και φέτος παραμονή της μνήμης της μετακόμισης τοων λειψάνων του Αγίου Νικολάου πιστοί προσκυνητές από τις γύρω περιοχές του Κεφαλόβρυσου, των Ελληνικών, του Αιτωλικού, του Μεσολογγίου και όχι μόνο ως ταπεινοί προσκυνητές ανέβηκαν την νότια πλαγιά του Αρακύνθου για να φθάσουν στον Άγιο Νικόλαο τον Κρεμαστό και να τον τιμήσουν αλλά και να τον παρακαλέσουν να μεσσιτεύει στον Πανάγαθο Θεό για ότι η ψυχή του καθενός ποθεί.

Εκεί τελέσθηκε εσπερινός μετ' αρτοκλασίας παρουσία πλήθους κόσμου που ούτε η ζέστη αλλά ούτε και το δύσβατο της περιοχής τους πτόησε και ανηφόρισαν στο σπηλαιώδες μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Ενώ κάποιοι από αυτούς παραμένουν εκεί αγρυπνώντας όλο το βράδυ.

Πρόκειται για ένα σπήλαιο που ο χρόνος κρατούσε κρυμμένο για αιώνες και η ιστορία το είχε λησμονήσει μεν αλλά ένας Αιτωλικιώτης περί το 1900 μ.Χ εντόπισε το σπήλαιο του Αγίου Νικολάου ύστερα από ένα θαυμαστό γεγονός.

Το σπήλαιο έχει στην είσοδο άνοιγμα 6 μέτρων ενώ το βάθος του φτάνει τα 12 μέτρα.

Το ιερό από τον κυρίως ναό τον χωρίζει ένα λιθόκτιστο τέμπλο ενώ στο κέντρο του ναού υπάρχει μια δεξαμενή στην οποία συγκεντρώνεται το βρόχινο νερό και σίγουρα ήταν αξιοποίηση για τις ανάγκες των ασκητών που έζησαν εκεί.

Ο ιδρυτής της Μονής του 10ου αιώνα ήταν ο μοναχός Νίκανδρος όπου της απέδωσε το προσωνύμιο κρεμαστούς εξαιτίας του βραχώδους και απόκρημνου της περιοχής που φαντάζει σαν το τότε μοναστήρι να κρεμόταν κυριολεκτικά στα γκρέμια.

Το μοναστηριακό συγκρότημα επεκτάθηκε τους επόμενους αιώνες με την πιο κυρία συμβολή να αποδίδεται στον Ιωάννη τον Απόκαυκο και μάλιστα αποτέλεσε κέντρο αναπαραγωγής αρχαίων κειμένων από αρχαία και κατεστραμμένα χειρόγραφα καθώς είχε βιβλιογραφικό εργαστήριο αλλά και πολύ πλούσια και φημισμένη βιβλιοθήκη.

Χειρόγραφα από την μόνη του Κρεμαστού συναντάμε σε πολλές βιβλιοθήκες της Δυτικής Ευρώπης.

Εντός του σπηλαίου υπάρχουν εξαιρετικής τέχνης βραχογραφίες αγίων καππαδοκικής τεχνικής οι οποίες στην πάροδο του χρόνου έχουν υποστεί αρκετές φθορές και τώρα γίνονται κάποιες προσπάθειες ώστε να βρεθεί τρόπος συντήρησης τους, ενώ σύλλογος από το Αιτωλικό έχει φροντίσει κατά καιρούς κατά το δυνατόν το εσωτερικό του σπηλαίου αλλά και την επιδιόρθωση του μονοπατιού που οδηγεί στην σπηλαιώδη μονή με δημιουργία μικρών ξύλινων γεφυριών τα οποία συντόμευσαν αρκετά την διάρκεια περιπατιτικής διαδρομής η οποία πέρα από το κατανυκτικό σπήλαιο που θα αντικρύσει κανείς θα μπορεί εκεί να αγναντεύσει την υπέροχη θέα της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου-Αιτωλικού.

Πέριξ του σπηλαίου υπάρχουν πολλά μικρά σπήλαια στα οποία σύμφωνα με μελέτες κατοικούσαν αρκετοί ασκητές ενώ υπάρχουν στα βράχια εξωτερικά του σπηλαίου και ίχνη βραχογραφιών τα οποία είναι εκτεθημένα στις καιρικές συνθήκες και από τα οποία μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι υπήρχαν κι άλλοι χώροι λατρείας πέραν του σπηλαίου για τους οποίους όμως ακόμη και σήμερα η ιστορία μας αποκρύβει πολλά στοιχεία τους τα οποία χάθηκαν ανά τους αιώνες ύστερα από προφανή παρακμή της μονής.

Φέτος μάλιστα σύλλογοι και προσκυνητές κατόπιν ενεργειών τους φρόντισαν ώστε να αγιογραφηθεί μια ευμεγέθης εικόνα του αγίου Νικολάου του Κρεμαστού από τον Αιτωλικιώτη αγιογράφο Φώτιο Σ. Κόκκαλη την οποία και μετέφεραν για τον εορτασμό στον σπηλαιώδη ναό.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός ας πρεσβεύει για κάθε ταπεινό και ευλαβικά προσκυνητή αλλά και για κάθε έναν που τον επικαλείται.

Χριστός Ανέστη...!!