Την Κυριακή 3η Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά την Ανακομιδή των Τ. Λειψάνων του Μεγαλομάρτυρος Αγ. Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και πανηγυρίζει ο Ι. Ναός Αγ. Γεωργίου Ταύρου.

Ο προϊστάμενος του Ναού Αρχιμ. Χριστοφόρος Καμπίτσης οργανώνει κατ' έτος με κάθε επιμέλεια την Πανήγυρη αυτή.

Χοροστάτησε στον Όρθρο και προέστη της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνεία κ. Παντελεήμων.

Θα υπενθυμίσω επιγραμματικά, είπε στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, τί εορτάζουμε σήμερα.

Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Γεωργίου, ένας πιστός υπηρέτης του πήρε το νεκρό σώμα του Αγίου,το μετέφερε στην Παλαιστίνη και το έθαψε στα κτήματα της μητέρας του Αγίου.

Όταν σταμάτησαν οι κατά των Χριστιανών διωγμοί,οι πιστοί της Παλαιστίνης έκτισαν ένα μεγαλοπρεπή Ναό στην πόλη Λύδα.

Εκεί μετέφεραν τα Τ. Λείψανα του Αγ. Γεωργίου. Έγινε δηλ. η Ανακομιδή των λειψάνων Του και έκαναν και τα εγκαίνια του Ναού και αυτό το γεγονός εορτάζουμε σήμερα.

Ο Αγ. Γεώργιος εκπέμπει πολλά μηνύματα. Το βασικότερο, ίσως, είναι ότι ήταν στρατιώτης. Όχι μόνο του Ρωμαϊκού στρατού,όπου ήταν στρατιώτης και αξιωματικός, αλλά στρατιώτης Χριστού. Όμως κάθε πιστός καλείται να είναι στρατιώτης Χριστού.

Γι ´αυτό και η Εκκλησία πάνω στη γη ονομάζεται «στρατευμένη» σε αντίθεση με την εν ουρανοίς Εκκλησία,που ονομάζεται «θριαμβέβουσα». Εκεί ανήκουν όσοι,όπως ο Αγ. Γεώργιος, εθριάμβευσαν στους αγώνες τους για τον Χριστό πάνω στη γη.

Ο στρατιώτης πολεμάει τους εχθρούς. Για τον Χριστιανό στρατιώτη ποιοί είναι οι εχθροί;

α. Ο κακός, ο « παλαιός « εαυτός μας.

Αυτός,που θέλει να μας απομακρύνει από το θέλημα του Θεού. Μέσα μας βρίσκεται ένα πεδίον μάχης. Ο πιστός στρατιώτης Χριστού,δηλ.ο καλός εαυτός μας «ο καινός άνθρωπος» αγωνίζεται να νικήσει τον παλαιό,κακό εαυτό ας. Ένας αγώνας,που διαρκεί όσο και η ζωή μας.

β. Οι επιδράσεις και προκλήσεις από το κοινωνικό περιβάλλον, τον «κόσμον».

Όλοι γνωρίζουμε πόσο επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον,που και αυτό,πολλές φορές,θέλει να μας απομακρύνει από τον Θεό και την Εκκλησία. Είτε με ειρωνείες,είτε

με δυσκολίες διάφορες,που προβάλλει,θέλει να μας πείσει ότι στην εποχή μας δεν μπορείς να είσαι συνεπής Χριστιανός. Και αν το επιδιώξεις,θα αποτύχεις στην ζωή σου.

Και οι προκλήσεις και οι πειρασμοί μας επιτίθενται συνεχώς. Σήμερα μάλιστα ,που υπάρχει ένα ρεύμα εκκοσμικεύσεως και ένας λίβας αθεΐας,που δυστυχώς κατακαίει την πίστη στις καρδιές πολλών συνανθρώπων μας.

Σήμερα που κάθε τι κατάντησε χρήμα και κτήμα προς χρήση και κατάχρηση για κτήση και κατάκτηση.Και εμείς καλούμεθα να φέρουμε το νέο ήθος, που φέρνει ο Χριστός. Και αυτό προϋποθέτει σκληρό αγώνα, πολλές φορές.

Όμως ο Αγ. Γεώργιος μας επαναλαμβάνει το του Αποστόλου: «ούπω μέχρις αίματος αντικατέστητε προς την αμαρτίαν ανταγωνιζόμενο» ( Εβρ. ιβ, 14 ).

Σ´αυτόν τον αγώνα η στρατευομένη Εκκλησία μας παρέχει «τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. ιγ, 12), που είναι «δυνατά τω Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων» (Β Κορ.ι, 4).

Μας δίνει ο Κύριος την Χάρη Του. Την προσευχή. Την μετάνοια,για να κάνουμε πάντα μια νέα αρχή. Τί λέω; Το ίδιο το Σώμα και το Αίμα Του, ώστε να αναχωρούμε από τον Ναό «πυρ πνέοντες ως λέοντες» (Ι. Χρυσόστομος).

Και τότε καμμία δύναμη δεν θα μπορεί να μας νικήσει γιατί «μείζων ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω» (Α Ιωάν. δ, 4) μας διαβεβαιώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης!