Γιὰ 13η ἡμέρα συνεχίζονται τὰ ΕΟΡΤΙΑ στὸν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἐλευθερίου Ἀχαρνῶν. Σήμερα, Παρασκευὴ 20 Δεκεμβρίου ἐ.ἔ. , τελέσθηκε τὸ πρωὶ Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

Τὸ ἀπόγευμα ἔγινε ὁ Ἑσπερινὸς καὶ ἀκολούθησε Παράκληση στὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο καὶ τὴν μητέρα του Ἀνθία.

Ἔψαλε ὁ Γυναικεῖος Βυζαντινὸς χορὸς ὑπὸ τὴν Διεύθυνση τῆς κ. Μύριαμ Μαρίνου.

Τὴν κεντρικὴ ὁμιλία τῆς ἡμέρας εἷχε ἡ Γερόντισσα Θεολογία, Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Σιδηροκάστρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σισανίου καὶ Σιατίστης. Θέμα τῆς ὁμιλίας: «Μηνύματα Μοναχισμοῦ στὴν σύγχρονη γυναίκα».

Με βαθιά πνευματικὸ θεολογικὸ λόγο ἡ Γερόντισσα κατέδειξε ὅτι ὁ μοναχισμὸς καὶ ὁ ἔγγαμος βίος ἔχουν κοινὴ προέλευση, κοινὸ στόχο καὶ ἑπομένως κοινὰ στοιχεῖα. Χαρακτηριστικὰ εἶπε ὅτι ἡ ἀντίθεση γάμου καὶ ἐν Χριστῷ ἀγαμίας εἶναι φαινομενική.

Πρόκειται γιὰ τὶς δύο ὄψεις τοῦ ἴδιου μυστηρίου. Γιατὶ οἱ ἀρετὲς τῶν μοναχῶν, παρθενία, ἀκτημοσύνη καὶ ὑπακοή, λιτότητα, ἁπλότητα βίου μποροῦν νὰ βιωθοῦν καὶ στὸν γάμο. Ἀπὸ τὸν μοναχισμὸ ἡ σύγχρονη γυναὶκα διδάσκεται ὅτι ἡ καθολικὴ ἐγκράτεια τιθασεύει τὰ πάθη καὶ μπορεῖ νὰ μεταποιήσει τὸ γάμο σὲ πνευματικὸ γυμναστήριο· ἀπὸ τὴν μοναχικὴ ὑπακοὴ μαθαίνει νὰ ὑποχωρεῖ γιὰ τὴ διατήρηση τῆς οἰκογενειακῆς εἰρήνης καὶ κερδίζει τὴν ἐκτίμηση καὶ τὴν εὐλογία· τὸ λιτοδίαιτο τῶν μοναχῶν τὴν ὁδηγεῖ νὰ χρησιμοποιεῖ καὶ νὰ μὴν καταχρᾶται τὰ ἀγαθὰ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φυλάττει τὴν μερίδα τοῦ φτωχοῦ. Ἡ λαίλαπα τοῦ φεμινισμοῦ ὁδήγησε τὰ δύο φύλα σὲ ἀνταγωνισμὸ.

Ἀπὸ συνεργάτες κατάντησαν ἀντίπαλοι. Δὲν ἀνέχονται ὁ ἕνας τὸν ἄλλο καὶ δὲν μποροῦν νὰ συμβιώσουν στὸ πλαίσιο τῆς οἰκογένειας. Στὸν μοναχισμὸ ὅμως δὲν ὑπάρχει ἀνταγωνισμὸς.

Ἡ ἀσκήτρια γυναίκα συναγωνίζεται τὸν ἀγωνιστὴ μοναχὸ λειτουργώντας μὲ μητρικὴ εὐαισθησία πρὸς πᾶσα κατεύθυνση. Στὴ συνέχεια ἔθιξε τὸ θέμα τῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν λέγοντας ὅτι ἡ ἱερωσύνη δὲν εἶναι θέμα ἀξιωσύνης ἀλλὰ διαφορᾶς ἁρμοδιοτήτων.

Ὁ ἄκρατος καὶ ὑπερβολικὸς καλλωπισμὸς χαλιναγωγεῖται μὲ τὴν ἀποφυγὴ τῆς ἐξεζητημένης ἀμφίεσης καὶ στολισμοῦ.

Γιὰ τὴ μάστιγα τῶν ναρκωτικῶν τόνισε ὅτι ἡ ἐμπειρία τῶν μοναστηριῶν δείχνει ὅτι ἡ ἀπεξάρτηση καὶ ἡ λύτρωση εἶναι δυνατὴ, ἐὰν δὲν ἔχει καταστραφεῖ ἡ νόηση, μὲ τὰ μέσα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ προσευχὴ ἐξάλλου εἶναι ἕνα πεδίο ποὺ συναντιῶνται ὁ ἔγγαμος βίος καὶ ὁ μοναχισμός, καθώς ἔγγαμες γυναῖκες προσφεύγουν στὶς προσευχὲς καὶ μεσιτεῖες τῶν μοναχῶν.

Στὸ θέμα τοῦ θανάτου καὶ στὸ γιατὶ συμβαίνει στὀν ἄνθρωπο, οἱ μοναχοὶ καὶ οἱ μοναχὲς ἔχουν τὸ βεβαιώτερο λόγο παραμυθίας νὰ προσφέρουν γιατὶ πιστεύουν στὴν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ θανάτου.

Κατέληξε λέγοντας ὅτι τὸ μοναστήρι εἶναι ἡ καλύτερη μαθητεία γιὰ τὴν Χριστιανὴ πρὶν παντρευτεῖ.

Μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁμιλίας ἀκολούθησε τὸ Ἐνοριακὸ Ἀρχονταρίκι, ὅπου ἡ Γερόντισσα Θεολογία συζήτησε μὲ τὸ ἀκροατήριο θέματα ὀρθοδόξου πνευματικότητος.

Στὴ συνέχεια ἔγινε τὸ Μικρὸ Ἀπόδειπνο μετὰ χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Καὶ τὶς λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις αὐτῆς τῆς ἡμέρας ἔκλεισε ἡ Κατανυκτικὴ Ἱερὰ Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Θεμιστοκλέους.

Ἱερουργὸς της ἦταν ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεμιστοκλῆς Χριστοδούλου, Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου - ὁδοῦ Ἀχαρνῶν. Ἔψαλαν οἱ κ.κ. Χάρης Συμεωνίδης καὶ Κωνσταντῖνος Κωνσταντακόπουλος, Πρωτοψάλτης καὶ Λαμπαδάριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου - ὁδοῦ Ἀχαρνῶν.

Συμμετεῖχε πλῆθος πιστῶν καὶ παιδιῶν τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων τῆς Ἐνορίας καὶ στὸ τὲλος τῆς ἀγρυπνίας εὐχήθηκαν στὸν π. Θεμιστοκλὴ γιὰ τὰ ὀνομαστήριά του.