Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Γουμενίσσης. 11/09 11:09

sxoleia goumenissa 8

Ἀνάμεσα στούς γνώριμους ἐκπαιδευτικούς μας καί ὅσους νέους ἀνέλαβαν στήν περιοχή μας αὐτόν τόν ὑπεύθυνο ρόλο, ἐν μέσῳ γονέων καί ἐκπροσώπων τῆς Δημοτικῆς Ἀρχῆς Παιονίας, τελέσαμε τόν Ἁγιασμό τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς στό Α' καί τό Β' Δημοτικό, στό Γυμνάσιο καί τό Λύκειο τῆς Γουμένισσας, πλαισιούμενοι ἀπό τόν πρωτοσύγκελλο ἀρχιμ. Ἀγαθάγγελο Σφονδυλιᾶ, τόν ἱεροκήρυκα ἀρχιμ. Θεόκλητο Κόκκινο, τούς ἐφημερίους π. Χρῆστο Μαυραντώνη, π. Χρῆστο Γραμματικό καί τόν π. Νικόλαο Σταυρόπουλο καί τούς ἱεροδιακόνους Μιχαήλ καί Παντελεήμονα.

Κατά τούς Ἁγιασμούς στή Γουμένισσα, ἐπιδείξαμε στούς ἐκπαιδευτικούς καί τούς μαθητές τήν ἐγκόλπια εἰκόνα μέ τό ἀχειροποίητο αὐτεικόνισμα τῆς ὁλοζώντανης μορφῆς τοῦ πάσχοντος Κυρίου, ἐπικαλούμενοι τήν εὐλογία Του καί προβάλλοντας τό παράδειγμα τῆς τέλειας ὑπακοῆς Του στόν οὐράνιο Πατέρα Του.

Ἦταν ἄλλη μιά εὐκαιρία νά συναντηθοῦμε στούς ἐκπαιδευτικούς χώρους μέ μαθητές καί δασκάλους καί γονεῖς, μέ τήν ἀμεσότητα καί τήν ἀνάλογη ἀσφαλῶς εὐθύνη πού προσφέρεται ἀρτιότερα σέ μιάν ἐπαρχιακή Μητρόπολη. Χαιρετίσαμε μέ τήν ἐπιβαλλόμενη προσήνεια τίς ἐπιμέρους ἐκπαιδευτικές κοινότητες, ἐνῶ κοινοποιήσαμε μέσῳ τῶν Ἐφημερίων ἐκπροσώπων μας καί πρός ὅλους τό ἀκόλουθο Μήνυμά μας.

***

Χαιρετισμός γιά τό ξεκίνημα τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς

Μᾶς ἔφθασε πάλι σύν Θεῷ ἡ ὥρα τῆς ἀμοιβαίας μαθητείας. Φορτισμένη ἀπό συναισθήματα καί αἰσθήματα τῶν μαθητῶν, σκέψεις καί συλλογισμούς τῶν ἐκπαιδευτικῶν, ἀναμνήσεις καί βιώματα γιά τήν κοινωνία ὅλη.

Οἱ πολιτικοί διαχειριστές καί οἱ βαθμιδωτοί ἐντολοδόχοι τῶν ἐκπαιδευτικῶν σχεδιασμῶν μεταθέτουν στή βάση τίς πολιτειακές καί τίς κοινωνικές προσδοκίες καί προπαντός τίς ἄμεσες εὐθύνες γιά τή νέα γενιά.

Οἱ γονεῖς ἀνακουφίζονται, πού ἀποθέτουν στούς δασκάλους τίς ἐλπίδες καί τό δικό τους πρώτιστο χρέος γιά μιάν πληρέστερη στήν πράξη ἐξάρτυση τῶν παιδιῶν τους μέ γνώση καί ἦθος· τό πολύ-πολύ νά μεριμνήσουν γιά τά κάθε λογῆς φροντιστηριακά μορφωτικά συμπληρώματα.

Τά παιδιά μέ μιάν εὔλογη φόρτιση ἐπανεισέρχονται στή διαδικασία τῆς κοινῆς μάθησης γνώσεων καί μεθόδων, τοῦ ἐργαλειακοῦ τους ἐξοπλισμοῦ γιά τό μεθαυριανό ξεπέταγμα στίς κοινωνικές ἀπαιτήσεις.

Πάντως, στό ἐτήσιο κάθε φορά ξεκίνημά της, ἡ ἐκπαιδευτική διαδικασία συνιστᾶ μιάν ἐξαιρετικά σπουδαία καί ὄμορφη ἐμπειρία, ἄλλων γιά τό σήμερα καί τό αὔριο, καί ἄλλων ἀπό τό χθές.

Οἱ μεγαλύτεροι θυμόμαστε τό δικό μας κάποτε ξεκίνημα κάθε νέας μαθητικῆς χρονιᾶς, μέ τήν αὐστηρότητα τῶν δασκάλων μας σέ ὅλην ἐκείνην τήν ἐκπαιδευτική πρακτική καί μέ τήν ἀπομνημόνευση τοῦ στερεότυπου γνωσιακοῦ ὑλικοῦ.

Προσλαμβάναμε τήν ἀπαραίτητη ὑποδομή γιά τήν παραδοσιακή κοινωνικοποίηση, στήν ὁποία συνεισέφερε τά πλείονα ἡ μετέπειτα ἐπιστημονική κατάρτιση, προπαντός ὅμως συνεισέφερε ἡ ἴδια ἡ κοινωνία, διδασκαλεῖο τοῦ πνευματικοῦ (ἐκκλησιαστικοῦ) καί τοῦ πολιτισμικοῦ πλούτου.

Ἐκεῖνα τά στερεότυπα δεκαετιῶν ὁλοένα καί ἀνατρέπονται, γιά νά προσαρμοστοῦν σέ ἕναν κόσμο πού ἀπαρέσκει καί τή φύση καί τήν ἀνθρωπιά καί τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό, μέ προσχήματα ἀτέλειωτων νεωτερισμῶν.

Δέν θά ἀνοίξουμε αὐτό τό κεφάλαιο (ἔχουμε τοποθετηθεῖ ρεαλιστικά καί κριτικά σέ προγενέστερο κείμενό μας μέ ἀναφορά στή “διακοινωνούμενη παιδεία”, πρώτη δημοσίευση στή Romfea.gr καί στή Γνώμη Κιλκίς-Παιονίας 30.01.2019).

Σήμερα μᾶς συνεπαίρνουν τά χαμόγελα τῶν παιδιῶν, τῶν μαθητῶν μας, αὐτή ἡ μόνη εἰλικρινής αἰσιοδοξία τῆς κοινωνίας μας.

Οἱ μαθητές ξαναπερνοῦν εἴτε γιά πρώτη εἴτε γιά μιά νέα χρονιά τή θύρα τῶν σχολείων, γιά τόν κοινό συναγωνισμό τους πρός τή μάθηση καί ὄχι μόνο. Τά μαθητικά καί μαθησιακά πλαίσια προϋποθέτουν ἤ ἐθίζουν τόν καθένα, μέσα στούς πολλούς συμμαθητές, νά ἐπιλέγει ἀναγκαστικά τούς κανόνες τῆς σχολικῆς “τάξης” καί τοῦ σχολικοῦ “χώρου”.

Οἱ γονεῖς καί ἡ κοινωνία ἀπ᾽ ἔξω, οἱ ἐκπαιδευτικοί καί οἱ μαθητές ἀπό μέσα ἀποκρυπτογραφοῦν τοῦτον τόν ἀπαραίτητο σχολικό αὐτοπεριορισμό, πού οἱ μαθητές θά τόν διανοίξουν καί θά τόν διευρύνουν καί θά τόν χαίρονται μόνο μέ τή δυναμική πρόσληψη τῶν διδασκομένων (διεύρυνση καί ἐμβάνθυνση στή γνώση) καί μέ τό ζωντάνεμα τῆς ὅλης ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας (διεύρυνση καί ἐμβάθυνση τῆς κοινωνικῆς καί ἡλικιακῆς συνειδητότητας).

Ἡ παιδαγωγική εὐαισθησία καί ἡ διδακτική ἐπάρκεια τῶν εὐλογημένων ἐκπαιδευτικῶν μας ἐπιμερίζεται τό μεγαλύτερο φορτίο γιά τόν πιό κρίσιμο κοινωνικό ρόλο, τή μόφωση, τή διαμόρφωση καί τήν ἀναμόρφωση τῆς κοινωνικῆς διαδοχῆς.

Ἡ ἴδια ἡ ἐκπαιδευτική διαδικασία συνιστᾶ καί γι᾽ αὐτούς σχολεῖο μιᾶς συνεχοῦς μετεκπαίδευσης. Μπορεῖ νά φαίνονται ὡς κατέχοντες τή γνώση, ὅμως δυό φορές διδάσκονται οἱ ἴδιοι μέ τήν καθημερινή διδακτική τους προσφορά καί παιδαγωγική ἀνάλωση (“ὁ διδάσκων δίς διδάσκεται”, μᾶς θυμίζει ἡ διαχρονική πείρα).

Ἡ μαθητική τελικά προσήνεια δημιουργεῖ τήν καλύτερη προϋπόθεση γιά κάθε φερέλπιδα ἐκπαιδευτικό. Καί μιά τέτοια συναίσθηση καί παραδοχή προφυλάσσει τό δάσκαλο κι ἀπό τή φανερή ἤ τήν ὑπόκρυφη, τή συνειδητή ἤ τήν ὑποσυνείδητη ἔπαρση μιᾶς αὐτάρκειας πού ὑπονομεύει ὅ,τι καλύτερο θά μποροῦσε νά προσφέρει κανείς σάν γνώση, σάν παράδειγμα, σάν σοφό καί μετρημένο συναγέρτη τόσων μαθητευομένων.

Γι᾽ αὐτό ἀκριβῶς, σ᾽ αὐτήν τήν ὡραία καί περισπούδαστη ὥρα τοῦ φετινοῦ νέου ξεκινήματος, καλό εἶναι ὅλοι μας νά ἐμπιστευθοῦμε καί νά πιστέψουμε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, πού οὕτως ἤ ἄλλως δαψιλεύεται καί συντηρεῖ τόν κόσμο ὁλάκερο.

Ἡ ἁπλωμένη παντοῦ ἀγαθή πείρα τῆς διαρκῶς ἐμμέριμνης καί πονεμένης εὐεργετικῆς στοργῆς τόσων συγχρόνων Ἁγίων μᾶς πείθει ὅλους γιά τήν ἀποκλειστικότητα τῆς μακρόθυμης καί σιωπηλῆς παρουσίας τοῦ ζῶντος Θεοῦ προνοητικά σέ κάθε στιγμή καί κάθε μόριο τῆς ζωῆς μας.

Αὐτό τό νόημα καί τό σκοπό ἔχει ὁ Ἁγιασμός τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς καί ἡ πρωινή προσευχή τῆς κάθε ἐκπαιδευτικῆς μέρας. Δέν ἀποτελεῖ μιάν τυπική θρησκευτική τελετή ἄψυχης κοινωνικῆς παραδοχῆς. Κάθε ἄλλο. Ὁ Θεός εἶναι ἀοράτως συνών, καί μᾶς τό φανέρωσε ἐνανθρωπισμένος γιά μᾶς.

Ὁ Θεός ὅμως εἶναι ἀπερινόητος, δέν Τοῦ προσδίδουμε ἐμεῖς “νόημα” ἤ παραδοχή. Ἐμεῖς μετέχουμε σέ Ἐκεῖνον, μέσα ἀπό τήν ἐκλησιαστική μας ἄμεση κοινωνία μαζί Του. Ξανοιγόμαστε σέ Ἐκεῖνον πού εἶναι πάντοτε ἀνοιχτός σέ μᾶς, πού εἶναι ὁ δημιουργός καί προνοητής καί σωτήρας στό εἶναί μας καί στήν προσωπική τοῦ καθενός μας ὕπαρξη.

Στήν προκειμένη περίπτωση, ζητοῦμε τή δική Του ἐνεργό φώτιση καί ἔμπνευση καί καρποδοσία ὅλη ἡ κοινωνία παραδίδοντας τά παιδιά μας στούς δασκάλους καί ἐπιδοτώντας τή φιλοτιμία τῶν ἐκπαιδευτικῶν μας γιά τόν κοινωφελέστατο ρόλο τους.

Κηδεμόνες καί δάσκαλοι καί κοινωνικό σῶμα, ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι, ἄς γινόμαστε ἕνα στόμα καί μιά καρδιά προσευχῆς γιά τά παιδιά μας, γιά τούς μαθητές μας, γιά τούς νέους μας.

Μέ τέτοια ἀνοιχτοσύνη στήν καρδιά καί στίς πολλές ἐλπίδες μας, σάν παλαιός ἐκπαιδευτικός, προμαθητεύσας κι ἐγώ καί εὐεργετημένος ἀπό τούς δασκάλους μου, προσεύχομαι καί εὔχομαι στούς ἐκπαιδευτικούς μας καί στούς μαθητές μας νά καρπωθοῦν τίς ἀκένωτες εὐλογίες τοῦ Χριστοῦ μας, γιά νά ζοῦν καί νά συμμετέχουν καί νά καρπώνονται ἀπό τήν ἀμοιβαία μαθητεία τῆς σχολικῆς μόρφωσης.

†Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου Δημήτριος

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

sxoleia goumenissa 1

Εμφανίσεις: 300740
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το Romfea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
FOLLOW ROMFEA: