Γράφτηκε από τον/την romfea3. 25/04 13:44

nymfios 1

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr


Βλέπουμε και εφέτος "κρεμάμενον επί του Σταυρού" το Χριστό μας.

Αν έχουμε συναίσθημα, αν έχουμε φιλότιμο, αν έχουμε λεπτότητα, αν έχουμε ευαισθησία, δεν θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα των υποκριτών της εποχής του Ιησού και κάθε εποχής, και της σημερινής, μένοντας ανεπηρέαστοι από το πάθος και τη θυσία Του.

Μια τέτοια στάση είναι ειρωνία και για το Χριστό και για τον εαυτό μας. Όχι, λοιπόν, ανεπηρέαστοι μπροστά στο Σταυρό του Χριστού.

Όμως, ας μη μας φοβίζει ο Σταυρός. Να μας τρομάζουν, ωστόσο, τα καρφιά.

Τα πυρωμένα καρφιά, που βυθίζουμε όχι μόνο στην καρδιά των άλλων, αλλά και στη δική μας καρδιά, και την κάνουμε να αιμορραγεί.

Τα αιχμηρά καρφιά, με τα οποία καρφώνουμε την ύπαρξή μας και διαιωνίζουμε το δράμα μας, γιατί μας εμποδίζουν να γίνουμε τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια, τα αυτιά, το στόμα, η ψυχή του Χριστού.

Γιατί μας εμποδίζουν να χριστοποιηθούμε. Τα ακάθαρτα καρφιά, που μας τσαλακώνουν, μας κάνουν πωρωμένους και ανάλγητους, ανοίγοντας βαθιές ηθικές πληγές.

Τα σκουριασμένα καρφιά της εγωπάθειας, συμφερόντων, της αχαριστίας, που, αν και παρουσιαζόμαστε σαν θερμοί χριστιανοί στα μάτια των ανθρώπων, αποκλείουν στο Χριστό να αγγίξει κάποια χορδή μας και μας οδηγούν στο παθιασμένο και οδυνηρό κατρακύλισμα.

Τα επικίνδυνα καρφιά, που με δύναμη τρυπάμε καθημερινά το σώμα του Χριστού, με αποτέλεσμα οι Ιούδες να μη λείπουν από τη ζωή και η κοινωνία να μη μεταμορφώνεται.

Τα καρφιά, λοπιπόν, να αποφεύγουμε, που είναι το δράμα και η τραγωδία μας.

Το Σταυρό της κάθε στιγμής να τον σηκώνουμε αγόγγυστα. Γιατί είναι αυτός, που θα μας φέρει την εσωτερική ανάσταση. Και θα γίνει το στήριγμά μας.

Και θα γίνει στύλος, πάνω στον οποίο θα ακουμπάμε με εμπιστοσύνη και θα μένουμε ασάλευτοι στις καταιγίδες.

Εμφανίσεις: 302330
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το Romfea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
FOLLOW ROMFEA: