Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr. 12/07 22:57

xalkidiki theominia

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοφόρου Χρόνη* στη Romfea.gr


Η κλιματική αλλαγή συντελείται πλέον με ταχύτατους ρυθμούς, τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της αλόγιστης ανθρώπινης παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον.

 

Ακραία καιρικά φαινόμενα, πρωτοφανούς έντασης, μαζί με την αυξημένη σεισμικότητα, συνθέτουν ένα σκηνικό τρόμου, πόνου και θλίψης.

Τα τελευταία 35 χρόνια, η πατρίδα μας, βίωσε το πέρασμα των φυσικών καταστροφών και όπως όλα δείχνουν, οι καταστροφές αυτές ήρθαν για να μείνουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι το 1987 είχαμε 700 θύματα από τον καύσωνα. 

Το 1995 και το 1999, θρηνήσαμε 26 και 143 συνανθρώπους μας, από τους σεισμούς, σε Αίγιο και Αθήνα αντίστοιχα. 

Το 1999, τα θύματα από τις πλημμύρες σε Αθήνα, Πάτρα, Λάρισα, ήταν 9. Από τις φοβερές πυρκαγιές, το 2007 και 2018, σε Πελοπόννησο και Μάτι, είχαμε 43 και 100 θύματα. Προχθές, από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, στη Χαλκιδική, έχασαν τη ζωή τους 7 τουρίστες.

Όλοι θέλουμε να αποφύγουμε τέτοιες καταστροφές, αυτές όμως εξακολουθούν να υπάρχουν. 

Η φυσική καταστροφή αλλάζει δραματικά τη ζωή του ανθρώπου, συντρίβει τις προσδοκίες και τα όνειρά του, και οπωσδήποτε δοκιμάζει την πίστη του στο Θεό (σε τέτοιες περιπτώσεις είναι συνηθισμένες οι ερωτήσεις του τύπου «πού είναι ο Θεός» ή «γιατί ο Θεός το επέτρεψε;»).

Οι καταστροφές αυτές είναι τόσο έντονες, που θα μπορούσαν να παραλληλισθούν με τη διάγνωση του καρκίνου. Μας φέρνουν πρόσωπο με πρόσωπο, με την καταστροφή και το θάνατο. 

Το παράδοξο είναι, ότι σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνουν φυσικές καταστροφές, όταν είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτές, αλλά όταν είμαστε σε κατάσταση χαλάρωσης.

Δύο είναι οι συνηθέστερες ανθρώπινες αντιδράσεις, απέναντι στο πρόσωπο μιας φυσικής καταστροφής. 

Από τη μία είναι η σιωπηλή αμηχανία και από την άλλη, η αγαπημένη εικόνα συγγραφέων και σκηνοθετών, πλήθη να τρέχουν ουρλιάζοντας, προς όλες τις κατευθύνσεις. 

Σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, ο κρατικός μηχανισμός επιβάλλεται να είναι έτοιμος και εκπαιδευμένος, για να αντιμετωπίσει τα επακόλουθα των καταστροφών αυτών. 

Η στοργική μάνα, η Ορθόδοξη Εκκλησία, μπορεί να ασκήσει την ποιμαντική της διακονία, στα πονεμένα και συντετριμμένα, από τις φυσικές καταστροφές, παιδιά της; 

Ασφαλώς και μπορεί και έχει τη δυνατότητα μάλιστα η Εκκλησία, να μετατρέψει το κακό σε αγαθό. 

Να πούμε ότι στην Εκκλησία δεν ποιμαίνουν μόνο οι κληρικοί, αλλά και οι λαϊκοί. Όλοι χρειαζόμαστε στην Εκκλησία και δεν περισσεύει κανένας.

Μπορεί ο κάθε ιερέας, ως κλητός από τον Αρχιποίμενα Χριστό, να ποιμαίνει το ποίμνιό του και να ανησυχεί γι’ αυτό, όμως από μόνος του δεν επαρκεί για το έργο αυτό, αφού «ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι».

Επομένως όλα τα μέλη της Εκκλησίας είναι δεκτικά του ποιμαντικού της έργου. Όλα τα μέλη, νέα και ηλικιωμένα έχουν κληθεί να ποιμάνουν.

Στο πρακτικό μέρος, πώς μπορεί να βοηθήσει ποιμαντικά η Εκκλησία, σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών; 

Ο ποιμένας κυρίως, αλλά και ο κάθε λαϊκός που ασκεί ποιμαντική, οφείλει να καθίσει με τους πληγέντες. 

Θα γίνει ενεργός ακροατής των προβλημάτων τους και θα τους ενθαρρύνει να εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις, η οργή, η θεοδικία, και η θλίψη, είναι φυσιολογικές αντιδράσεις. Θα προσπαθήσει να τους επισκεφθεί στο σπίτι ή στο νοσοκομείο. Θα γίνει ένα με τον πόνο τους. 

Θα συγκεντρώσει χρήματα για τις πρώτες ανάγκες ή τις επισκευές, θα αναζητήσει οικοσκευές (ψυγεία, πλυντήρια), θα μεριμνήσει για φαγητό, για ρουχισμό (σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών το μόνο που μένει στους ανθρώπους είναι τα ρούχα που φοράνε), για φάρμακα, ενεργοποιώντας τους εθελοντές της ενορίας του. 

Μεγάλη η προσφορά του ενοριακού εθελοντισμού, κατά το πρότυπο του πρώτου εθελοντή, του Χριστού, ο οποίος εθελοντικά έθεσε την ψυχή του για χάρη μας. 

Να προσθέσουμε στο σημείο αυτό, ότι για έχει επιτυχία η ποιμαντική μας διακονία, πρέπει να αρχίσει και να τελειώσει με θερμή προσευχή.

Η Εκκλησία πάντα θα εύχεται να μη συμβαίνουν φυσικές καταστροφές, αλλά όταν αυτές έρχονται, Αυτή θα είναι παρούσα, δίπλα στα πονεμένα παιδιά της.


*Ο Πρωτοπρ. Χριστόφορος Χρόνης είναι Δρ. Θεολογίας-Μ.Α. Φιλοσοφίας και κληρικός της Ι.Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Εμφανίσεις: 303723
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το Romfea.gr με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
FOLLOW ROMFEA: