Γράφει ο π. Κωνσταντίνος Κατσουλιέρης*

Την ερχόμενη Κυριακή, αυτή των Αγίων Πατέρων, το ευαγγελικό ανάγνωσμα περιέχει την ακόλουθη φράση: «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου οὓς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ιωάννης ΙΖ΄)· ο Ιησούς απευθυνόμενος στον Θεό Πατέρα εύχεται η δική τους σχέση να αποτελεί το πρότυπο και για τη σχέση μεταξύ των μαθητών του, δηλαδή μεταξύ των χριστιανών μας.

Πάντα ο άνθρωπος φανερώνει τον πραγματικό του εαυτό όταν ζορίζεται.

Τότε θα φανεί το μέτρο, η καλοσύνη, η δύναμη για προσπάθεια, η καθαρότητα της σκέψης, η ποιότητα της προσευχής και το μέγιστο στους χριστιανούς η αγάπη προς τον πλησίον· εδώ δεν πρόκειται για μια αγάπη που αφορά ένα πιάτο φαγητό ή για μια ελεημοσύνη λίγων ευρώ.

Η αγάπη η χριστιανική και η ελεημοσύνη δεν έχει να κάνει τόσο με χρήματα ή φαγητά αλλά με την ουσία της προσφοράς, που ορίζεται από την καλή διάθεση και την ελεημοσύνη συμπεριφορών.

Αυτή η ευρύτερη έννοια της ελεημοσύνης και της αγάπης προς τον πλησίον δοκιμάζεται σκληρά και στη δύσκολη εποχή μας.

Και ερχόμαστε τώρα να αναρωτηθούμε αν διαθέτουμε ένα ακόμα βασικό στοιχείο της εν Χριστώ ζωής που έχει σχέση με την ενότητα και είναι η ειρήνη.

Και αυτό το λέω γιατί τον τελευταίο καιρό πάρα πολλοί χριστιανοί μας έχουν πάρει μια λεκτική ρομφαία και τους έχουν περάσει όλους από σαράντα κύματα.

Ναι μεν περνούμε δύσκολα από αυτή τη λαίλαπα του κορωναϊού και των επιπτώσεών του αλλά σαν χριστιανοί περνούμε πολύ πιο δύσκολα από αυτή την εκδήλωση συμπεριφορών την οποία μας αποκάλυψε ο κοροναϊός.

Μου φαίνεται πως έχουμε χάσει την ενότητα και αυτό είναι πολύ μεγάλη αμαρτία.

Όλοι έχουν γίνει ειδικοί και σχολιάζουν ως πουλημένους τους άλλους.

Διαβάζουμε και ακούμε συνεχώς προκλητικούς χαρακτηρισμούς, λόγια διχαστικά, προσβλητικές γνώμες.

Όλοι γνωρίζουν πια τα πάντα! Ακόμα και ιερείς βγάζουν πύρινους λόγους, εναντίων όμως ποιων;

Ακολουθούν όλοι οι άλλοι, πιστοί-άπιστοι, έμπιστοι-ευκολόπιστοι, δύσπιστοι, ολιγόπιστοι, αξιόπιστοι-αναξιόπιστοι, (ευτυχώς) ελάχιστοι επίσκοποι, μοναχοί, ιερείς, παπαδιές, καθηγητές, φρούτα πολλά του δάσους.

Νιώθουν όλοι ότι κυνηγιούνται, ότι πετροβολούνται. Δοκιμάζονται λένε. Εμ δε θα δοκιμαστείς και εσύ; Δε θα πονέσεις; Δε θα ματώσεις;

Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια κριτική που θα ήταν και θεμιτή αλλά με μια ισοπέδωση αξιών και συμπεριφορών.

Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι οι επίσκοποί μας συνοδικώς δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων;

Αλήθεια κριτήριο για πολλούς χριστιανούς είναι τι θα κάνουν οι άλλες θρησκείες; Αυτές οι συμπεριφορές δε μας τιμούν. Και αυτή η προφητολαγνεία!

Άντε πάλι που κάποιοι γεροντάδες μας σπρώχνουν να μαζέψουμε τρόφιμα. Τόσες φακές, τόσα ρύζια…..λες και έχει ο κοσμάκης τόσα χρήματα που θα μπορέσει να ψωνίσει τέτοιες ποσότητες.

Συγκρατήστε τις φοβίες και τα καταδικαστικά λόγια σας!

Σε όλους αυτούς απευθύνομαι και τους λέω πως οι επίσκοποί μας, οι Πατέρες μας, παρόλες τις ανθρώπινες αδυναμίες τους, συνοδικώς ενήργησαν κατά το πρέπον, κατά το χριστιανικό τους ήθος και την ορθόδοξη φρόνησή τους.

Ενήργησαν με βάση την ελεημοσύνη προς τον συνάνθρωπο! Έδειξαν αξιοθαύμαστη ενότητα μπροστά στις προκλήσεις.

Όταν οι ιστορικοί θα μελετούν αυτή την εποχή της πανδημίας, το όνομά τους θα γραφτεί με ευγνωμοσύνη στα βιβλία. Αυτό σημαίνει ευθύνη! Όχι να χαϊδεύεις τις φοβίες.

Και αν κάποιοι υπολόγισαν καλύτερα τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε δεν είναι άλλοι από τους επισκόπους.

Αυτοί άλλωστε έχουν την ποιμαντική ευθύνη· κανείς άλλος! Ακόμα και στο τυχόν ανθρώπινο λάθος τους, στηρίξτε τους με καλόπιστη κριτική και με την προσευχή σας. Και μην ξεχνιέστε· η ταλαιπωρία του κορωναϊού δεν τελείωσε.

Τέλος, είναι αλήθεια ότι έχουμε αντιμαχία με τους άθεους· στο κάτω - κάτω αυτοί είναι ξεκάθαροι απέναντί μας.

Δεν είναι όμως ορθό να έχουμε αντιμαχία μεταξύ μας, να απαξιώνουμε τα πάντα, να ζυγίζουμε και τα γραμμάρια.

Αντίθετα, επειδή είμαστε το πλήρωμα της Εκκλησίας, οφείλουμε να καλλιεργούμε την ενότητα και να δίδουμε το παράδειγμα, ειδικά μπροστά στο δύσκολο μέλλον που μας περιμένει.

Ένα είναι σίγουρο· ενωμένοι και συμπαγείς, ψυχικά και νοητικά, οι επιπτώσεις της πανδημίας που μας χτύπησαν και θα μας χτυπήσουν θα είναι μικρότερες!

Για αυτό ας αναρωτηθούμε όλοι, πόσοι και πόσο εργαζόμαστε για την ενότητα κατά το πρότυπο της Αγίας Τριάδος και πόσοι και πόσο για το διχασμό.

Ας κλείσουμε με την προτροπή του αποστόλου Παύλου: «Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Απόστολος Παύλος, Προς Κορινθίους Α 1,10).

* Ο π. Κωνσταντίνος είναι κληρικός της ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου - Παραλίας Αυλίδος