Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Στη Λιτανεία του Τιμίου Σταυρού που λάμβανε χώρα την 1η Αυγούστου στη Βασιλίδα των Πόλεων, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε ολόκληρη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, προκειμένου οι Ποιμένες και το ποίμνιο το οποίο ακολουθούσε να ζητήσουν το έλεος, τη φιλανθρωπία αλλά και την προστασία του Θεού, ο θεοφόρος Γρηγόριος ο Παλαμάς βρίσκει την ευκαιρία να αναφερθεί στο γεγονός της μετανοίας.

Άλλωστε, για να πλησιάσει κανείς τον Θεό, χρειάζεται την μετάνοια.

Για να ζητήσει κάτι από τον Θεό, χρειάζεται πάλι η μετάνοια.

Για να δει το πρόσωπο του Θεού, χρειάζεται η μετάνοια.

Ας διαβάσουμε, λοιπόν, την προτροπή του θεοφόρου πατρός που είναι ιδιαίτερα επίκαιρη...

"Ας μετανοήσουμε λοιπόν, αδελφοί, παρακαλώ και ας παρουσιάσουμε καρπούς άξιους της μετάνοιας, για να κληρονομήσουμε τη βασιλεία των ουρανών· αυτή έφτασε πλησίον μας, ας μην απομακρύνουμε τους εαυτούς μας από αυτήν με τα πονηρά έργα.

Έλαμψε σε μας το ανέσπερο φως· ας βαδίσουμε προς τη λάμψη αυτού με τα αγαθά έργα. Φανερώθηκε η αιώνια ζωή· ας τη διεκδικήσουμε, όσο μας είναι δυνατό με τις αρετές.

Ήρθε σε μας ο Χριστός που μας κάνει μακαρίους· ας προσέλθουμε σ’ αυτόν με προθυμία. Ας αποφύγουμε την αθλιότητα αυτών που κάθονται στο σκότος και στη σκιά του θανάτου.

Ας ποθήσουμε και ας αποκτήσουμε τα έργα της μετάνοιας, φρόνημα ταπεινό, κατάνυξη και πένθος πνευματικό, καρδιά γεμάτη από πραότητα και ευσπλαχνία, που αγαπά τη δικαιοσύνη, που επιδιώκει την καθαριότητα, ειρηνική, ειρηνοποιό, ανεκτική, που αντιμετωπίζει με ευχαρίστηση τους υπέρ της αληθείας και δικαιοσύνης διωγμούς και τις ζημίες και τις ύβρεις και τις συκοφαντίες και τα πάθη, ακούοντας εκείνον που λέγει : «είναι μακάριοι οι ταπεινόφρονες, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών· είναι μακάριοι αυτοί που πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν· είναι μακάριοι οι πραείς, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη· είναι μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη», και όσα λέγονται στη συνέχεια".

(Άγιος Γρηγοριος ο Παλαμάς, Ομιλία ΛΑ' εκφωνηθείσα εν Λιτή τελουμένη κατά την πρώτην του Αυγούστου, ΕΠΕ 10,287)