Κλείνοντας την πόρτα πίσω του, ήξερε πως γράφει τον επίλογο μίας πολύ όμορφης για εκείνον ιστορίας. Τέσσερα χρόνια πέρασαν, όπως μας έδειξε και εκείνος χαρακτηριστικά με τα δάχτυλά του «σαν αστραπή». Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια αποτέλεσε μία από τις «σταθερές» της μεγάλης επιστροφής της ΑΕΚ. Έβαλε και εκείνος το δικό του σημαντικό λιθαράκι ώστε να μπορέσει η Ένωση να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός Κυπέλλου και ενός πρωταθλήματος αλλά και την πρόκριση για δύο συνεχόμενες σεζόν στους ομίλους του Γιουρόπα και του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το πόσο σημαντική ήταν η παρουσία του στο κιτρινόμαυρο ρόστερ, το μαρτυρούν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο οι αριθμοί. Είναι, βλέπετε, από τις φορές εκείνες που λένε όλη την αλήθεια. Φόρεσε τον Δικέφαλο Αετό στο στήθος συνολικά 160 φορές σε όλες τις διοργανώσεις, πετυχαίνοντας σε αυτές 8 γκολ και μοιράζοντας 19 ασίστ. Ίσως στο μυαλό των φίλων της ΑΕΚ να έχουν μείνει πιο έντονα χαραγμένες δύο στιγμές, το γκολ με τη Σέλτικ το καλοκαίρι αλλά και η ασίστ στο περσινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης». Στην περσινή, ονειρεμένη για την ΑΕΚ, σεζόν συμπλήρωσε 46 συμμετοχές, δείγμα του πόσο καθοριστικός ήταν στο να μπορέσει η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ να επιστρέψει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 24 χρόνια αλλά και να πάρει μία σπουδαία πρόκριση από τον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ.
Δώσαμε ραντεβού το μεσημέρι της Πέμπτης στο προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ στα Σπάτα. Θα περνούσε για να διευθετήσει τις τελευταίες του υποχρεώσεις πριν αναχωρήσει για τη Βραζιλία μέσω Λονδίνου. Η πτήση του ήταν προγραμματισμένη για τις 18:30 και έτσι μας είχε υποσχεθεί πως θα έχουμε όλο τον χρόνο να συζητήσουμε. Φτάνοντας, έπεσαν πάνω του κάποια παιδάκια από τις Ακαδημίες της ΑΕΚ που βρισκόντουσαν στο σημείο έτσι ώστε να βγάλουν μία τελευταία φωτογραφία μαζί του. Δεν χάλασε χατίρι σε κανένα. Ένα από αυτά, μάλιστα, τον έκανε να χαμογελάσει λίγο παραπάνω αποκαλώντας τον «Γκαλίνιο».
Φεύγοντας κρατά χαραγμένες στο μυαλό του όλες τις όμορφες στιγμές που έζησε σε αυτό το δεύτερο πέρασμά του από τη χώρα μας. Από την άλλη, εκφράζει και το παράπονό του για την αντιμετώπιση που είχε από το κλαμπ στο θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του αφού όπως ξεκάθαρα λέει, «τι σημασία έχει η ηλικία όταν στο γήπεδο δείχνεις τι μπορείς να καταφέρεις».
Κάνοντας τα τελευταία σου βήματα εδώ στο προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ, ποια είναι τα συναισθήματά σου;
«Ήταν τέσσερα απίστευτα χρόνια εδώ στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ. Ένιωσα υπέροχα που ήμουν μέλος αυτής της ομάδας. Τόσο σε εμένα όσο και στην οικογένειά μου άρεσε πάρα πολύ η Ελλάδα και η ζωή εδώ. Ήθελα να μείνω περισσότερο όμως η συνεργασία μου με την ΑΕΚ ολοκληρώθηκε. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο, ένας παίκτης και μία ομάδα να μην συμφωνούν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΑΕΚ και τους ανθρώπους εδώ στην Ελλάδα. Τώρα είναι ώρα να πάω για διακοπές στη Βραζιλία και μετά θα δούμε τι θα συμβεί».
«Τι σημασία έχει αν είσαι 50 χρονών όταν στο γήπεδο παίζεις καλά;»
Θεωρείς πως θα μπορούσες να έχεις μία ακόμα ευκαιρία στην ΑΕΚ;
«Αισθάνομαι πολύ καλά από άποψη φυσικής κατάστασης, νιώθω πως μπορώ να παίξω πολύ άνετα ακόμα 2 – 3 χρόνια ποδόσφαιρο. Όλοι όμως σκέφτονται μόνο την ηλικία. Σημασία δεν έχει η ηλικία αλλά το τι δείχνεις μέσα στο γήπεδο. Η ΑΕΚ ήθελε μεν να ανανεώσει το συμβόλαιό μου αλλά όχι 100%. Εγώ ήθελα 100% να μείνω εδώ, η ΑΕΚ όχι. Μου έκαναν μία πρόταση για ανανέωση για 1+1 χρόνια και όταν τους είπα όχι έκλεισε οριστικά το θέμα. Δεν προσπάθησαν να βρεθεί μία χρυσή τομή. Όλες τις φορές τους είπα να ξεχάσουν την ηλικία μου αφού έδειχνα στο γήπεδο πως είμαι πολύ καλά. Τι σημασία έχει αν είσαι 50 χρονών όταν στο γήπεδο παίζεις καλά; Δεν είχα κανέναν τραυματισμό, βρισκόμουν πάντα σε καλή κατάσταση. Πολλές φορές όταν δεν θέλεις να ανανεώσεις βρίσκεις δικαιολογίες».
Ποια είναι η αίσθηση που σου αφήνει η σεζόν που τελείωσε;
«Ξεκινήσαμε πολύ καλά. Στο μέσο της σεζόν και τώρα στο φινάλε, όμως, δεν παίξαμε καλά. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν καταφέραμε να πάρουμε το Κύπελλο και τερματίσαμε στο πρωτάθλημα τρίτοι».
«Σημαντική η απώλεια παικτών όπως ο Λάζαρος, ο Αραούχο, ο Βράνιες και ο Γιόχανσον»
Ποιος πιστεύεις ότι ήταν ο λόγος που η ομάδα δεν κατάφερε να πετύχει όσα θα ήθελε στην αρχή της σεζόν;
«Πέρσι το καλοκαίρι έφυγαν σημαντικοί παίκτες όπως ο Λάζαρος, ο Αραούχο, ο Βράνιες και ο Γιόχανσον. Δεν θα πω ότι αυτοί που ήρθαν δεν ήταν καλοί παίκτες αλλά κάποιες φορές όταν παίζουν μαζί κάποιοι νέοι παίκτες δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή ότι θα τα καταφέρουν. Επιπλέον, το καλοκαίρι ήρθε ένας νέος προπονητής ο Ουζουνίδης, αλλάξαμε τον τρόπο που παίζαμε. Μετά ήρθε και πάλι πίσω ο Μανόλο και αλλάξαμε ξανά τρόπο παιχνιδιού».
Αισθάνεσαι πως έλειψαν κάποιες προσωπικότητες μέσα στα αποδυτήρια;
«Πολλές φορές μπορεί να προσπαθήσεις σε μία καινούργια ομάδα αλλά να μην τα καταφέρεις. Συμβαίνει αυτό στο ποδόσφαιρο. Αν η ΑΕΚ θέλει να πετύχει τους στόχους της, πρέπει το κλαμπ να κάνει κάποιες υπερβάσεις».
Πως θα συνέκρινες τους δύο προπονητές με τους οποίους δούλεψες φέτος;
«Δεν θέλω να τους συγκρίνω, είναι και οι δύο πολύ καλοί προπονητές με διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε έναν ξεχωριστά».
«Αν έμενε ο Χιμένεθ πέρσι το καλοκαίρι ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα»
Πιστεύεις πως έπρεπε να παραμείνει ο Χιμένεθ πέρσι το καλοκαίρι;
«Πέρσι τελειώσαμε πολύ καλά με τον Χιμένεθ. Αν είχαμε συνεχίσει μαζί του ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα τη φετινή σεζόν. Παρ’ όλα αυτά, ήρθε ο Ουζουνίδης και προσπαθήσαμε να προσαρμοστούμε σε όσα ήθελε εκείνος. Κάποιες φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλεις και έτσι δεν καταφέραμε φέτος να πετύχουμε τους στόχους μας. Εύχομαι από εδώ και πέρα η ομάδα να επιστρέψει στον δρόμο των επιτυχιών και να κερδίσει και πάλι πολλούς τίτλους».
Κάποιες φορές ακούστηκε η άποψη πως πέρσι κάθε παίκτης της ΑΕΚ έδωσε το 100% σε κάθε ματς, όμως φέτος δεν συνέβη το ίδιο. Το πιστεύεις;
«Για μένα όλοι οι παίκτες έδωσαν και φέτος το 100% των δυνατοτήτων τους αλλά κάποιες φορές μπορεί κάποια παιχνίδια να μην σου βγουν. Μπορεί να παίξεις άσχημα. Πράγματι υπήρξαν φέτος πολλά παιχνίδια που παίξαμε άσχημα ακόμα και αν προσπαθήσαμε στο 100%».
Φεύγοντας ποιες στιγμές ξεχωρίζεις από αυτά τα τέσσερα χρόνια;
«Είναι σίγουρα πολλές οι στιγμές. Ίσως όμως θα ξεχώριζα την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2016 και του πρωταθλήματος πέρσι. Φυσικά, πάντα θα θυμάμαι τις δύο περσινές νίκες με τον Ολυμπιακό τόσο στο Ολυμπιακό Στάδιο όσο και εκτός έδρας».
Οι πιο δύσκολες στιγμές;
«Το ότι χάσαμε τρεις σερί τελικούς Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ. Αυτό ήταν πάρα πολύ άσχημο. Κανείς δεν θέλει να χάνει έναν τελικό αλλά ακόμα περισσότερο τρεις στη σειρά. Αυτό είναι κάτι που… δεν γίνεται».
«Ήταν όνειρο να παίξω στην Αγιά Σοφιά όμως θα τη βλέπω από την τηλεόραση»
Πόσο σημαντικό είναι για το κλαμπ ότι κατασκευάζεται το νέο γήπεδο;
«Όλοι στην ομάδα το περιμένουν πάρα πολύ. Είναι κάτι σπουδαίο το ότι θα φτιάξει η ΑΕΚ ένα τέτοιο γήπεδο».
Ήταν για σένα ένα όνειρο να παίξεις στην Αγιά Σοφιά;
«Ναι, σίγουρα. Τώρα όμως θα το βλέπω μόνο από την τηλεόραση».
«Τα επεισόδια είναι στη νοοτροπία των Ελλήνων»
Έχοντας ζήσει πλέον τόσα χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο θεωρείς πως η βία είναι το μεγαλύτερό του πρόβλημα;
«Εδώ στην Ελλάδα κάθε χρόνο γίνονται τα ίδια. Σταματά το πρωτάθλημα επειδή οι οπαδοί μπαίνουν μέσα στο γήπεδο ή κάνουν επεισόδια. Αυτό είναι πολύ άσχημο και πρέπει να αλλάξει αλλά δεν ξέρω αν γίνεται, πιστεύω πως είναι θέμα νοοτροπίας. Για παράδειγμα όταν παίζαμε εκτός έδρας κόντρα στον Ολυμπιακό ή στον ΠΑΟΚ δεν μπορούσαμε να έχουμε τους οπαδούς μας. Τώρα στον τελικό παίξαμε χωρίς κόσμο. Σε ποιον αρέσει αυτό το ποδόσφαιρο; Είναι σαν φιλικό. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί να μην έχουμε τους οπαδούς μας όταν παίζαμε εκτός έδρας με τον Λεβαδειακό ή την ΑΕΛ».
Η άποψή σου για τη διαιτησία στην Ελλάδα;
«Δεν μου αρέσει να μιλάω για τη διαιτησία. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τους αρέσει να μιλάνε για τη διαιτησία οπότε το αφήνω πάνω τους».
Θα ήθελες να ξαναπαίξεις ποδόσφαιρο στην Ελλάδα σε άλλη ομάδα;
«Ναι. Μου αρέσει πολύ εδώ στην Ελλάδα και αν είχα την ευκαιρία να παίξω ξανά στην Ελλάδα θα το έκανα».
Πως θα συνέκρινες το ποδόσφαιρο εδώ σε σχέση με το ποδόσφαιρο στην Πορτογαλία;
«Αν δεν πας σε κάποια από τις μεγάλες ομάδες της Πορτογαλίας, δεν θα πληρωθείς καλά. Ίσως είναι καλή ευκαιρία για κάποιους πιο νέους παίκτες για να τους δουν οι μεγάλες ομάδες».
Η άποψή σου για τον Δημήτρη Μελισσανίδη;
«Θεωρώ πως σίγουρα έκανε καλή δουλειά. Πήρε την ομάδα σε μία δύσκολη περίοδο και την έφτασε σταδιακά σε πολύ σημαντικές επιτυχίες. Πήρε την ομάδα από την τρίτη κατηγορία και την οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου, του πρωταθλήματος αλλά και σε δύο παρουσίες σε ευρωπαϊκό όμιλο».
«Αυτό ήταν το συστατικό της επιτυχίας της ΑΕΚ»
Ποιο θεωρείς πως ήταν το συστατικό αυτής της επιτυχίας των τριών ετών;
«Ότι η ΑΕΚ κράτησε έναν κορμό παικτών μέσα σε αυτά τα χρόνια. Δεν χρειάστηκε να αλλάξει όλη την ομάδα, παρά μόνο να προσθέσει στο ρόστερ κάποιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που την ανέβασαν επίπεδο».
Ήταν το εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό πέρσι το χρονικό σημείο εκείνο που πιστέψατε πως μπορείτε να κατακτήσετε το πρωτάθλημα;
«Βλέπαμε πάντα παιχνίδι με το παιχνίδι. Παρ’ όλα αυτά το γεγονός πως καταφέραμε μέσα σε λίγα λεπτά στο τέλος να το γυρίσουμε, σίγουρα μας έκανε να πιστέψουμε πως μπορούμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα».
«Αυτά θυμάμαι από το ντέρμπι της Τούμπας…»
Τι θυμάσαι από το περσινό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα που συζητήθηκε τόσο πολύ;
«Μέχρι τα τελευταία λεπτά ήταν 0-0, μετά ο ΠΑΟΚ σκόραρε. Για κάποιους αυτό το γκολ ήταν οφσάιντ, για κάποιους άλλους όχι. Στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ μπήκε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν είχα δει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο στην καριέρα μου. Στη Βραζιλία γίνονται πολλά επεισόδια αλλά δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά κάτι σαν αυτό».
Ποιος ήταν ο καλύτερος αντίπαλος που είχες στην Ελλάδα;
«Έπαιξα απέναντι σε πολύ καλούς παίκτες όπως ο Μιραλάς του Ολυμπιακού ή ο Γκάρι Ροντρίγκεζ του ΠΑΟΚ».
Ο καλύτερος συμπαίκτης;
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Έκανα πολλούς φίλους, παιδιά από την Πορτογαλία, τη Βραζιλία και φυσικά και από την Ελλάδα».
Για τον κόσμο τι θα έλεγες;
«Είναι φυσιολογικό να ασκούν πίεση κάποιες στιγμές, όταν χάνεις. Έτσι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, όλοι θέλουν η ομάδα τους να κερδίζει. Έχω μόνο καλά λόγια να πω για τον κόσμο της ΑΕΚ, ένα μεγάλο ευχαριστώ».
Για το τέλος, ποιο είναι το όνειρό σου;
«Θέλω να παίξω πολλά χρόνια ακόμα ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να πω ακριβώς πόσα αυτή τη στιγμή αλλά θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ τόσο πολύ».
Κοίταξε το ρολόι του, η ώρα είχε περάσει. «Πρέπει να φύγουμε», μας εξήγησε. Δεν τον καθυστερήσαμε άλλο. Του σφίξαμε το χέρι και τον απελευθερώσαμε, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για όταν οριστικοποιηθεί ο επόμενος σταθμό της καριέρας του.
