Παπαδόπουλος:Στην ιστορία των λαών υπάρχουν επέτειοι καταστροφής και συμφοράς

«Με την ψυχή γεμάτη πόνο, μαζευόμαστε κάθε Ιούλιο εδώ, για να υμνήσουμε, να θυμηθούμε, να δοξάσουμε και να αποθέσουμε τα άνθη της αγάπης μας στην μνήμη των ηρωικών νεκρών μας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικόλας Παπαδόπουλος, κατά την ομιλία του στο Ετήσιο Μνημόσυνο Πεσόντων κατά το πραξικόπημα και την Τουρκική Εισβολή που διοργανώνει η ΓΟΔΗΚ στον Άγιο Κασσιανό.

Αυτούσια η ομιλία του κ. Παπαδόπουλου:

Φίλες και φίλοι,

Με την ψυχή γεμάτη πόνο, μαζευόμαστε κάθε Ιούλιο εδώ, για να υμνήσουμε, να θυμηθούμε, να δοξάσουμε και να αποθέσουμε τα άνθη της αγάπης μας στη μνήμη των ηρωικών νεκρών μας.

Στους νεκρούς της Κύπρου, σ’ αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους, γιατί περισσότερο από την ζωή τους, αγάπησαν την πατρίδα τους.
Σε αυτούς είναι αφιερωμένη, κάθε χρόνο, αυτή η εκδήλωση.

Σ’ αυτούς που μας στέρησαν την φυσική παρουσία τους, αλλά μας χάρισαν την περηφάνεια να μνημονεύουμε αιώνια τον ηρωισμό τους.
Τους δοξασμένους νεκρούς που θυσιάστηκαν για να υπερασπιστούν το Δικαίωμα των ζωντανών στην Μνήμη.

Δεν έσωσαν μόνο την πατρίδα τους από την ολοκληρωτική καταστροφή, έσωσαν πάνω απ’ όλα την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια ολόκληρου του Έθνους.
Μια αξιοπρέπεια που σπίλωσε η προδοσία και η αφροσύνη της Χούντας των Αθηνών και των εδώ φασιστικών οργάνων της, της ΕΟΚΑ Β’.
Η μικρόνοια της Ελληνικής Χούντας και η αφροσύνη των λεγόμενων «ενωτικών» της Κύπρου, δεν τους άφησε ούτε τις συνέπειες των πράξεων τους να σταθμίσουν, ούτε τις ολοφάνερες προθέσεις των Τούρκων να εκτιμήσουν.

«Μην κτυπάτε τους Τούρκους», διέταζαν από το Γενικό Επιτελείο, απαγορεύοντας στις ελληνικές και ελληνοκυπριακές δυνάμεις, ακόμα και να αμυνθούν.
Αυτές τις απίστευτες προδοτικές διαταγές αγνόησαν τα παιδιά της Κύπρου εκείνο το καλοκαίρι του 1974.

Αγνόησαν την προδοσία και έχτισαν χάμω την ζωή τους, σπονδή στην ανθρώπινη και εθνική αξιοπρέπεια.

Η Τουρκική εισβολή μετάβαλε την ευημερούσα νήσο μας σε ερείπια και σε απέραντη σκηνή τραγωδίας και δράματος.
Αλλά δεν την μετέβαλε και δεν κατέβαλε την ψυχή της Κύπρου μας.

Πρώτιστο χρέος, εθνικό και ιστορικό των επετείων, να θυμόμαστε τους τιμημένους νεκρούς μας.

Ήρωες όμως, που με έργα δοξάστηκαν, με έργα πρέπει να τιμώνται και με έργα πρέπει να δικαιώσουμε τις θυσίες τους.

Φίλες και φίλοι,

46 χρόνια πέρασαν ήδη από το μαύρο καλοκαίρι του 1974.

Οι συνθήκες και οι συγκυρίες των δεκαετιών που πέρασαν δεν μας επέτρεψαν την πραγματοποίηση έργων σε ανταπόδοση των θυσιών των ηρώων μας.
Δεκαετίες τώρα σύγχυσης, αποπροσανατολισμού, εφησυχασμού και ενασχόλησης με τα ασήμαντα, άφησαν εκτός της προσοχής μας τα σπουδαία και σημαντικά.
Καταπονημένοι για χρόνια, με το αίσθημα της ματαιότητας, αφεθήκαμε στη νάρκη μιας πλαστής ευημερίας και η γενιά μας υπέκυψε σε μια εθνική και πολιτική ατονία.
Είναι καιρός όμως να συνέλθουμε.
Γιατί Φίλες και φίλοι,

Η Κύπρος σήμερα βρίσκεται μέσα σ’ ένα θανάσιμο κλοιό. 
Η μικρή Κύπρος των 800 χιλιάδων, αντιμετωπίζει μια Τουρκία των 80 εκατομμυρίων.
Μια Τουρκία κατακτητική και επιθετική.
Εξ αιτίας της έχει συρρικνωθεί απελπιστικά και κινδυνεύει με περαιτέρω συρρίκνωση.
Τι μας απομένει;
Η αλλαγή πορείας.
Η πολιτική του κατευνασμού, των υποχωρήσεων, του «καλού παιδιού», δοκιμάστηκε επί 4 Προέδρων, για 27 χρόνια και όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά έφερε την Κύπρο στο χειρότερο σημείο που βρέθηκε ποτέ.
Συνέχιση της ίδιας πολιτικής, δεν είναι μόνο παραλογισμός, αλλά και εθνική αυτοκτονία.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, εδώ και χρόνια επισημαίνει την ανάγκη αλλαγής της πορείας μας, την ανάγκη νέας στρατηγικής, που να προκαλεί πολιτικό, οικονομικό και διπλωματικό κόστος στην Τουρκία.
Από το 2017 επισημάναμε την αποτυχία της πολιτικής του κατευνασμού και προτείναμε την εφαρμογή μιας νέας στρατηγικής.

Μιας στρατηγικής η οποία θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων,
• την διαμόρφωση συμμαχιών και συνεργασιών εντός της Ε.Ε.
με στόχο να δημιουργηθεί πολιτικό, οικονομικό και διπλωματικό κόστος στην Τουρκία

• την διαμόρφωση συμμαχιών με σημαντικούς περιφερειακούς παίκτες που μπορούν να μας βοηθήσουν να αξιοποιήσουμε τον φυσικό πλούτο της περιοχής μας 

• την ενίσχυση διμερών συνεργασιών και συμμαχιών με όλες τις χώρες της περιοχής, οι οποίες επίσης έχουν προβλήματα με την Τουρκία,  

Εισηγούμαστε συνεχώς την ουσιαστική ενίσχυση και αναβάθμιση της Εθνικής Φρουράς, ως αποτρεπτικής δύναμης απέναντι στις επιβουλές της Τουρκίας.

Ειδικά, για την Ελλάδα, προτείναμε την ενίσχυση της συνεργασίας μας σε όλα τα επίπεδα, μέσω της σύστασης ενός Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συμμαχίας.
Ξέρουμε ότι αυτός ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αλλά είναι ο μόνος δρόμος.
Και για να τα καταφέρουμε απαιτείται ενότητα, συνέπεια και αφοσίωση στην υπεράσπιση και ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Φίλες και φίλοι,
Ο αγώνας που έχουμε μπροστά μας είναι αγώνες για λύση, αλλά όχι για την οποιαδήποτε «λύση», η οποία θα προδιαγράφει την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον δικό μας αφανισμό.
Ο αγώνας μας πρέπει να προσβλέπει σ’ ένα σίγουρο μέλλον και όχι σ’ ένα αβέβαιο αύριο.
Ο αγώνας μας είναι αγώνας ελευθερίας. 
Αυτή την υπόσχεση δίνουμε στους ηρωικούς νεκρούς μας και σε όλους αυτούς που με αξιοπρέπεια και εθνική ανάταση αντιστάθηκαν στο πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Τους τιμούμε και τους δίνουμε την υπόσχεση, αυτές τις μέρες της οργής, ότι δεν θα υποχωρήσουμε, δεν θα υποκύψουμε, δεν θα παραδοθούμε.

Φίλες και φίλοι,
Πέρυσι, τελέσαμε την εκδήλωση αυτή κάτω από την σκιά ενός Τρίτου Αττίλα:
Της εισβολής της Τουρκίας στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου, υπό τα απλανή βλέμματα των εταίρων μας – και όχι μόνο. 
Σήμερα, η εκδήλωση αυτή τελείται κάτω από την βαριά σκιά της μετατροπής του εμβληματικού μνημείου της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, της Αγίας Σοφίας, σε Οθωμανικό τέμενος. 
Η ενέργεια αυτή του Τούρκου Προέδρου δεν προσβάλλει μόνο τον Ορθόδοξο κόσμο, δεν προσβάλλει μόνο τον Ελληνισμό˙ προσβάλλει όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Η μετατροπή του Βυζαντινού αριστουργήματος σε τζαμί δεν είναι μόνο ένα διμερές θέμα, που αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά και διεθνές θέμα. 
Είναι μια αντιπαράθεση της Τουρκίας με τον πολιτισμένο κόσμο, είναι ένα πρόβλημα με ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Οικουμενικό, λοιπόν, το ζήτημα και οικουμενική και αποτελεσματική πρέπει να είναι η αντίδραση και όχι χλιαρή, όπως αυτή που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες.

Αλλά πού στοxεύει, αλήθεια ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας;
Στοχεύει, στην κατάργηση της κοσμικής Τουρκίας και την αντικατάστασή της με ένα νέο «Ισλαμικό θεοκράτος».

Στοχεύει στην τροφοδότηση του εθνικισμού που τον κρατά στην εξουσία.

Στοχεύει στο να εμφανισθεί ως ο μεγάλος ηγέτης των 1½ δισεκατομμυρίων Μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο. 

Ανομιμοποίητες, βεβαίως οι φιλοδοξίες του κυρίου Ερντογάν, όμως δεν μπορούν να αγνοηθούν. Γιατί οι επεκτατικές διεκδικήσεις του αφορούν την Κύπρο και τον λαό μας, την Ελλάδα και το Αιγαίο, τη Συρία, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο – ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο.

Και η Κύπρος βρίσκεται στο δρόμο του.

Η χάραξη λοιπόν μιας νέας στρατηγικής είναι πλέον αδήριτη ανάγκη.

Η συνέχιση της πολιτικής του κατευνασμού και του καλού παιδιού θα μας οδηγήσει σε δυσοίωνες περιπέτειες.

Ελπίζω ότι η προς κάθε κατεύθυνση κλιμάκωση του απροκάλυπτου επεκτατικού αμόκ που κατέλαβε την Τουρκία, θα έχει πείσει πλέον και τους πιο δύσπιστους, ως προς την πορεία που η Τουρκία του κ. Ερντογάν επέλεξε και απαρέκκλιτα ακολουθεί.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και να περιφρονήσουμε αυτή την πορεία

Γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε πως μια ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού θα είναι πικρή και οδυνηρή.

Δεν αποδεχόμαστε όμως μια λύση που θα είναι διχοτομική και που θα παραβιάζει τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες του Κυπριακού Ελληνισμού.

Ούτε λύση που θα καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία  και θα μετατρέπει το νησί μας σε τουρκικό προτεκτοράτο. 

Φίλες και φίλοι,
Οφείλουμε να αντλήσουμε, ως Λαός, δύναμη και έμπνευση απ’ αυτούς που θυσιάστηκαν αγωνιζόμενοι.
Αυτούς τιμάμε σήμερα.

Να  προσπαθήσουμε με έργα να δικαιώσουμε την δική τους θυσία και να δικαιωθούμε και εμείς έναντι της ιστορίας μας.
Πράγματι, 46 χρόνια τώρα, διανύσαμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στην αβεβαιότητα για το μέλλον μας και ίσως χρειαστεί να διανύσουμε κι άλλο ακόμα.
Αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Δεν μας προσφέρεται άλλος δρόμος:

Είτε συνθηκολογούμε και παραδινόμαστε, είτε αντιστεκόμαστε και αγωνιζόμαστε.

Αν δεν μπερδευτούμε στο δρόμο, αν έχουμε πίστη, συνέπεια και αφοσίωση ως προς τον στόχο μας, θα φτάσουμε σίγουρα στο τέρμα.
Στο αίσιο τέρμα.

Της απελευθέρωσης, της ειρήνης, της ευημερίας.  

Ως Δημοκρατικό Κόμμα, δίνουμε σήμερα αυτή την ιερή υπόσχεση στους ηρωικούς νεκρούς μας.

Δεν θα σταματήσουμε, δεν θα κουραστούμε, δεν θα υποκύψουμε.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση.