Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει μόνος του στην Ελλάδα. Ο Προμηθέας φρόντισε να το υπενθυμίσει σε όλους, μετά τη νίκη - πρόκριση στους "4" του Κυπέλλου Ελλάδας. Είναι σαφές πως σε σειρά αγώνων, το τριφύλλι είναι αυτό που έχει το προβάδισμα, σε παιχνίδια που κρίνουν κάτι σε ένα σαραντάλεπτο όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά ή ξεκάθαρα. Εκεί, το αουτσάιντερ έχει πάντα περισσότερες πιθανότητες να κάνει τη "ζημιά" στο φαβορί. Πόσω μάλλον, όταν παίζει στο γήπεδό του.

Η ομάδα του Μάκη Γιατρά επιβεβαίωσε τον άγραφο νόμο και πανηγύρισε την πρόκριση. Κι από την στιγμή που η τετράδα συμπληρώνεται από ΑΕΚ, Περιστέρι και Διαγόρα Δρυοπιδέων, δεν του απαγορεύει κανείς να πιστεύει ότι έχει αυξημένες πιθανότητες για να κατακτήσει τον πρώτο "μεγάλο" τίτλο της ιστορίας του.

ΣΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΤΟΥ EUROCUP

Η επίθεση του Προμηθέα δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχει δείξει από την αρχή της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Ο Μάκης Γιατράς στηρίζει πολλά στην ικανότητα των περιφερειακών να παίξουν με την μπάλα στα χέρια και να "χτυπήσουν" με προσωπικές φάσεις, με τα δύο τεσσάρια (Δημήτρης Αγραβάνης, Τσέις Φίλερ) να βοηθούν προκειμένου να ανοίξει το γήπεδο αφού μπορούν να απειλήσουν από μακριά. Η απόκτηση του Τζέραλντ Ρόμπινσον (αντί του Ρομπ Λόουερι) έδωσε επί της ουσίας την απαραίτητη ισορροπία στο μπροστινό μέρος, κάτι που επιβεβαιώνεται από τους μέσους όρους του EuroCup (λαμβάνεται ως μέτρο σύγκρισης λόγω υψηλού βαθμού δυσκολίας των αγώνων).

Μετά από έξι αναμετρήσεις στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, ο Προμηθέας είναι η δεύτερη πιο αποτελεσματική ομάδα. Με 1.14 πόντους ανά σουτ, έχει αποδείξει ότι μπορεί να παρουσιαστεί συνεπής στο μπροστινό μέρος του παρκέ, δίχως να προβαίνει σε υπερβολές ή ασυδοσία στην εκτέλεση. Ό,τι έκανε απέναντι στον Παναθηναϊκό (1.13 πόντοι ανά σουτ) δεν είναι παρά η επιβεβαίωση της δεδομένης εκτελεστικής ικανότητας.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Οι δύο πιο "επίπονες" ήττες (από διαφορετική άποψη) του Παναθηναϊκού τη φετινή περίοδο είναι αυτές από Χίμκι και Προμηθέα. Το γεγονός πως σε αυτούς τους δύο αγώνες το τριφύλλι έδειξε περισσότερο ευάλωτο από κάθε άλλο φέτος προφανώς δεν είναι τυχαίο. Στη Mytishchi Arena, η Χίμκι σημείωσε 1.35 πόντους σε κάθε σουτ που έκανε (χτυπώντας πολύ από έξω προς τα μέσα με τους κοντούς), στο "Δημήτρης Τόφαλος" ο Προμηθέας έκανε κάτι αντίστοιχο. Ο Τζέραλντ Ρόμπινσον και ο Λάνγκστον Χολ έκαναν μεγάλη ζημιά μέσα από προσωπικές φάσεις, με τους 1.13 πόντους που δέχθηκε η πράσινη άμυνα να είναι ενδεικτική του προβλήματος.

Γενικότερα, τόσο στην περιφέρεια όσο και μέσα στη ρακέτα, ο Προμηθέας δεν φοβήθηκε να πάει σε προσωπικές φάσεις, να παίξει στο "ένας με έναν". Ο Τζέραλντ Ρόμπινσον και ο Λάνγκστον Χολ έκαναν την αρχή, ο Οκτάβιους Έλις ανέλαβε δράση στην τέταρτη περίοδο, πάνω στο σημείο που το τριφύλλι έκανε την αντεπίθεσή του. Οι γηπεδούχοι έδειξαν αποφασιστικότητα να κερδίσουν τις μάχες και να εκθέσουν κατά βάση την προσωπική άμυνα των παικτών του Αργύρη Πεδουλάκη. Το έκαναν με επιτυχία.

Ο ΤΖΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ

Μέχρι στιγμής στην EuroLeague, ο Παναθηναϊκός έχει να... υπερηφανεύεται ότι διαθέτει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης. Πίσω μόνο από τη Χίμκι σε επίπεδο πόντων ανά αγώνα (85 έναντι 87), πίσω από Χίμκι και ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε πόντους ανά σουτ εντός παιδιάς (1.13 έναντι 1.14 των δύο ρωσικών αγώνων). Η ουσία όμως σε αγώνες που κρίνονται στα τελευταία λεπτά δεν αλλάζει: η άμυνα καθορίζει τα δεδομένα. Κι ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει ακόμη να πείσει ότι μπορεί να "τελειώσει" έναν αγώνα επειδή θα προστατεύσει το καλάθι του.

Ο τρόπος με τον οποίο κλείνει η αναμέτρηση στο "Δημήτρης Τόφαλος" είναι ενδεικτικός, αφού οι γηπεδούχοι καταφέρνουν να βρουν ελεύθερα σουτ (ο Ολεκσάντρ Λίποβι έχασε δύο ελεύθερα σουτ τριών πόντων) και να κερδίσουν, εν τέλει, μέσα από μια φάση απομόνωσης με τον Λάνγκστον Χολ.

Η άποψη πως η επίθεση αποτελεί... τζόγο και η άμυνα τα λεφτά που μπαίνουν στην τράπεζα, βασίζεται ακριβώς πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις.

ΤΟΝ ΕΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ

Στο μεγαλύτερο διάστημα του προημιτελικού, ο Προμηθέας έφερνε την δράση κι ο Παναθηναϊκός την αντίδραση στο παρκέ. Οι παίκτες του Μάκη Γιατρά ήταν κατά βάση ένα βήμα μπροστά, τόσο χάρη στην άμυνα ζώνης (με προσαρμογές) που εφάρμοσαν με μεγάλη επιτυχία, όσο κι επειδή κατάφεραν να οδηγήσουν τους πράσινους σε κάτι αρκετά διαφορετικό από αυτό που έχουν δείξει έως τώρα: να επιμείνουν στο περιφερειακό σουτ.

Στην EuroLeague, ο Παναθηναϊκός εκτελεί το 30.3% των κατοχών του από την περιφέρεια. Επιχειρεί σε πρώτο χρόνο είτε να στηριχθεί στην ικανότητα του Νικ Καλάθη στο πικ εν ρολ, είτε να ακουμπήσει την μπάλα στο καλάθι, κι από εκεί να "διαβάσει" τις προσαρμογές της άμυνας και να χτυπήσει -από μέσα προς τα έξω.

Στο παιχνίδι της Πάτρας εκτέλεσε τα περισσότερα σουτ τριών (31) πόντων από κάθε άλλο παιχνίδι φέτος στην EuroLeague (οι συγκρίσεις γίνονται πάντα λόγω του βαθμού δυσκολίας, που διαφέρει σημαντικά σε σχέση με αυτόν στην ΕΚΟ Basket League όπου γίνεται επί της ουσίας διαχείριση). Ποσοστιαία, το 44.9% των εντός παιδιάς σουτ που έκαναν οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη ήταν από τα 6μ75, την ώρα σε επτά αγώνες στην EuroLeague έχουν "γράψει" μόνο τρεις φορές πάνω από 30% (36.4% με Βιλερμπάν, 36.8% με Χίμκι, 31.7% με Αναντολού Εφές).

ΤΡΙΤΗ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ

Για τρίτο παιχνίδι τη φετινή σεζόν (μετά από αυτά με Βιλερμπάν και Αρμάνι Μιλάνο), ο Παναθηναϊκός ηττάται παρότι έχει την τελευταία κατοχή, κι ως εκ τούτου τη δυνατότητα να καθορίσει την τύχη του. Οι πράσινοι έχουν 0/3 στα σουτ που θα τους έδιναν το προβάδισμα στο φινάλε, με κοινό παρονομαστή το γεγονός πως η μπάλα πήγε στα χέρια του Νικ Καλάθη.

Η πρώτη ανάγνωση αναφέρει πως ο αρχηγός του τριφυλλιού δεν έχει καταφέρει να βάλει ένα νικητήριο σουτ (στο "Δημήτρης Τόφαλος" βέβαια ήταν εκείνος που έφερε το παιχνίδι στο σημείο να κρίνεται από μία κατοχή, αφού ευστόχησε σε δύο τρίποντα σε ένα λεπτό). Η δεύτερη έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Αργύρης Πεδουλάκης εμπιστεύεται τον πιο "ζεστό" παίκτη του σε κάθε μία από τις τρεις περιπτώσεις. Μόνο που απέναντι στον Προμηθέα, ο Νικ Καλάθης μοιάζει να μην πήρε την καλύτερη απόφαση, αφού εκτέλεσε βιαστικά, ίσως έχοντας παρασυρθεί από τον ρυθμό του στο "κλείσιμο" του αγώνα (σημαντική σημείωση: άγνωστο τι ειπώθηκε στο τάιμ άουτ και ποια η απόφαση του τεχνικού επιτελείου, αν δηλαδή δόθηκε εντολή για δίποντο με στόχο την παράταση ή τρίποντο για τη νίκη).

Από εκεί και πέρα, αυτό που δείχνει να αποτελεί πρόβλημα για το "τριφύλλι" από την αρχή της σεζόν είναι το γεγονός πως δεν έχει παρουσιαστεί κάποια άλλη επιλογή αναφορικά με το πού θα ακουμπήσει η μπάλα στην τελευταία κατοχή. Ο Νικ Καλάθης (υπο)λογίζεται ως ο μοναδικός που μπορεί να πάρει την ευθύνη, προφανώς κατόπιν σχετικής εντολής από τον πάγκο. Μία απόφαση που δεν έχει φέρει (θετικό) αποτέλεσμα έως τώρα...