Γνωστή και ωςΤζια, ηΚέα, το πλησιέστερο στις ακτές της Αττικής Κυκλαδονήσι (πλην, ασφαλώς, της Μακρονήσου), είναι ένα νησί με έντονο ανάγλυφο, αξιόλογααρχιτεκτονικά στοιχεία και ενδιαφέρουσες περιπατητικές διαδρομές.

Λόφοι και κοιλάδες, ρεματιές και ήπιες πλαγιές με ελιές, αμυγδαλιές και βελανιδιές, λιθόστρωτα μονοπάτια και ξερολιθιές, διάσπαρτες αγροτικές κατοικίες, μοναστήρια και εκκλησάκια, κρήνες και νερόμυλοι συνθέτουν την ξεχωριστή εικόνα της τζιώτικης υπαίθρου.

ΗΚέα διαθέτει σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, με πλέον χαρακτηριστικό τοΛέοντα της Ιουλίδας(Λιόντα, όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι), κολοσσικό έργο πλαστικής των Πρώιμων Αρχαϊκών Χρόνων (τέλη 7ου/αρχές 6ου αιώνα π.Χ.), λαξευμένο σε βράχο, σε απόσταση 15′ (πλακόστρωτο μονοπάτι) από την πρωτεύουσα του νησιού.

Το ενδιαφέρον των ταξιδιωτών τραβούν κατά κύριο λόγο ηΙουλίδα(Χώρα Κέας), ένα σπάνιο αρχιτεκτονικό σύνολο στην καρδιά του νησιού, το Βουρκάρι, γραφικός παραλιακός οικισμός με κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, η Κορησσία(το λιμάνι), οΚούνδουρος, οιΠήσσες, τοΓιαλισκάρικαι ο Οτζιάς, παραθαλάσσιοι οικισμοί.

Ξεχωριστή εμπειρία αποτελεί η επίσκεψη στους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρουςτης Κέας: ηΙουλίς, σε ύψωμα της Χώρας, ηΚαρθαία, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, ηΚορησσός, κοντά στο λιμάνι, ηΠοιήεσσα, κοντά στις Πήσσες, και ο προϊστορικός οικισμός τηςΑγίας Ειρήνης, κοντά στο Βουρκάρι, μαρτυρούν το απώτατο παρελθόν της Κέας.

Πέραν των προαναφερθέντων, η Τζια ξεχωρίζει και για τοπυκνό δίκτυο των μονοπατιώνστην ενδοχώρα της. Η διασπορά των αγροτικών κατοικιών σε όλη την έκταση του νησιού κατέστησε αναγκαία ήδη από την αρχαιότητα την κατασκευή ενός δικτύου μονοπατιών, που διατηρείται σε καλή κατάσταση μέχρι σήμερα. Το δίκτυο αυτό κατασκευάστηκε με τέχνη, πλακοστρώθηκε και οριοθετήθηκε με ξερολιθιές.

Ταπαλαιά λιθόστρωτα μονοπάτιατης Τζιας διασταυρώνονται, διέρχονται τα δρυοδάσητου Προφήτη Ηλία, του Αγίου Παντελεήμονα και της Πέρα Μεριάς, συναντούν στο διάβα τους λευκά ξωκλήσια, αγροτικές κατοικίες, πηγές με τρεχούμενο νερό και αρχαιότητες (όπως οπύργος της Αγίας Μαρίναςκαι ο Λιόντας), καταλήγουν δε στις γραφικές ακρογιαλιές του νησιού.