Η Μέση Ανατολή σπαράσσεται για άλλη μια φορά από πόλεμο, η Τουρκία σκοτώνει τους Κούρδους, η διεθνής κοινότητα παραμένει ουσιαστικά απαθής.

Οταν ακούει κανείς τη λέξη πόλεμος, πέραν των αρνητικών συναισθημάτων αυτό που του έρχεται στο μυαλό είναι ένα… κινεζικό όνομα. Ο λόγος για τον θεωρητικό του πολέμου, τον Σουν Τσου.

Το όνομα Σουν Τσου (κινέζικα: 孫子, πινγίν: Σουν Τσι, δηλ. «Αφέντης Σουν»), είναι ένας τιμητικός τίτλος που παραχωρήθηκε στον Κινέζο στρατηγό Σουν Ου (544 π.Χ. – 496 π.Χ.), το συγγραφέα της Τέχνης του Πολέμου, ενός αρχαίου κινεζικού βιβλίου στρατιωτικής στρατηγικής, που άσκησε τεράστια επιρροή. Ο Σουν Τσου είναι επίσης ένας από τους πρώτους ρεαλιστές στη θεωρία των διεθνών σχέσεων.

Ο χαρακτήρας Ου στο πραγματικό όνομα του συγγραφέα, Σουν Ου (Sun Wu), σημαίνει «στρατιωτικός», και είναι ο ίδιος με το χαρακτήρα στο σου ου ή πολεμική τέχνη. Στο Σουν Ου δόθηκε επίσης το όνομα ευγενείας, Τσανγκ Τσινγκ.

Ελάχιστα γνωρίζουμε για τον Κινέζο στρατηγό και τη ζωή του κατά την Περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών, αμέσως μετά την παρακμή της δυναστείας Τζόου (Zhou). Πιθανολογείται ότι γεννήθηκε στο κράτος Τσι (Qi, σημερινή επαρχία Σαντόνγκ). Από το 512 π.Χ. υπηρέτησε στο Βασίλειο του Ου (Wu) ως στρατηγός και στρατιωτικός σύμβουλος, οι δε στρατιωτικές του επιτυχίες τον ώθησαν να γράψει την Τέχνη του Πολέμου.

Το έργο του έχει επηρεάσει πολλούς στρατιωτικούς εδώ και εκατοντάδες χρόνια ενώ αίσθηση κάνουν πολλά από τα αποφθέγματά του.

Ας διαβάσουμε ορισμένα:

Προσποιήσου ότι είσαι κατώτερος και ενθάρρυνε την αλαζονεία του εχθρού.

Να φαίνεσαι αδύναμος όταν είσαι δυνατός και δυνατός όταν είσαι αδύναμος.

Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη.

Όταν περικυκλώνεις έναν εχθρό, άφηνέ του μια διέξοδο φυγής.

Το να είσαι ανίκητος εξαρτάται από την άμυνα. Η πιθανότητα να νικήσεις εξαρτάται από την επίθεση.

Οι ευκαιρίες πολλαπλασιάζονται καθώς τις αρπάζουμε.

Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει.

Ο πολεμιστής είναι δυνατός, όταν αναγκάζει τον εχθρό να του απαντήσει. Είναι αδύναμος, όταν αυτός απαντά στον εχθρό.

Όλος ο πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση.

Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική, είναι ο θόρυβος πριν την ήττα.

Οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει.

Καθώς οι φωνές δεν μπορούν να ακουσθούν στη μάχη, τύμπανα και τρομπέτες χρησιμοποιούνται. Και καθώς οι στρατιώτες δεν μπορούν να δουν καθαρά, σημαίες, φανταχτερές στολές και λάβαρα χρησιμοποιούνται.