Ο αγαπημένος ερμηνευτής μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ με αφορμή την σημερινή του συναυλία στον Βόλο
Συνέντευξη στη ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Μελωδική περιήγηση στη «Γαλάζια λίμνη» της ευαισθησίας, της ψυχής και των συναισθημάτων του Μάριου Φραγκούλη είναι η συναυλία, που διοργανώνεται σήμερα Δευτέρα στις 9 το βράδυ στο θερινό δημοτικό θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη». Ο διακεκριμένος διεθνώς ερμηνευτής δηλώνει απερίφραστα ότι ψηφίζει «ειρήνη, ελπίδα, δύναμη και αγάπη για όλο τον κόσμο, όχι μιζέρια, έχθρα, αρνητισμό» και επενδύει στο εσωτερικό φως, που εκπέμπει η μουσική. Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ λίγες ώρες πριν τη συνάντησή του με τους δεκάδες θαυμαστές του, εκφράζει την αισιοδοξία του για το μέλλον της Ελλάδας, με το βλέμμα στις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά που καθόρισαν μια πορεία αιώνων.
Γέφυρες επικοινωνίας δημιουργεί η μουσική ενώνοντας τους λαούς, τους απανταχού της Γης Ελληνες, τους ξενιτεμένους και όσους ζουν με το όνειρο της επιστροφής στα πάτρια;
Δυστυχώς, όποιος φεύγει, πολύ σπάνια επιστρέφει, εκτός κι αν του δοθεί μια μεγάλη ευκαιρία ή αν αλλάξουν οι προϋποθέσεις της ίδιας της χώρας, ούτως ώστε η επιστροφή του να είναι ελκυστική. Η μουσική σίγουρα ενώνει τους κόσμους και μας δίνει την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά. Η μουσική είναι η μόνη γλώσσα που μιλά όλος ο κόσμος μηδενός εξαιρουμένου, γιατί, όπως είπατε κι εσείς, δημιουργεί γέφυρες μεταξύ ανθρώπων συναισθημάτων και νοοτροπίας. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα βρισκόμαστε αύριο στον Βόλο για να τραγουδήσουμε αυτά τα τραγούδια των τόσο σπουδαίων δημιουργών που μας έχουν δοθεί απλόχερα από ποιητές όπως ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Γκάτσος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Αρης Δαβαράκης, ο Jose Maria Cano και φυσικά οι μεγάλοι συνθέτες όπως ο Λούτσιο Nτάλα, ο Νικόλα Πιοβάνι, ο Ρέντζο Αρμπορε αλλά, ακόμα και ο Χιώτης που είναι και μέρος του προγράμματος μας.
Ως πρεσβευτής της ελληνικής μουσικής κουλτούρας διεθνώς γίνεστε αποδέκτης δυνατών συναισθημάτων και συγκινητικών στιγμών;
Πιστεύω πως αυτή είναι και η μαγεία ενός καλλιτέχνη, να μπορεί να σε μεταφέρει σε κόσμους μαγικούς, αλλιώτικους, διαφορετικούς, γεμάτους συγκινήσεις, γεμάτους πάθος, όρεξη για τη ζωή, ελπίδα και πολλή – πολλή αγάπη. Αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε στο κοινό μας με την Μυρτώ Βασιλείου, μια εξαιρετική τραγουδίστρια της νέας γενιάς, όπου τραγουδάμε πολλά γνωστά τραγούδια αλλά και τραγούδια από τους καινούργιους μας δίσκους. Ο δικός μου είναι η «Γαλάζια Λίμνη», όπου είχα τη χαρά να συνεργαστώ για πρώτη φορά με την τόσο σπουδαία στιχουργό και ποιήτρια Λίνα Νικολακοπούλου, η οποία έχει και την επιμέλεια όλης της δισκογραφικής μας δουλειάς. Η «Γαλάζια Λίμνη» για μένα είναι από τις πιο σημαντικές δισκογραφικές δουλειές που έχω πραγματοποιήσει στα 32 χρόνια πορείας μου. Η Λίνα έφερε στην παρέα μας τον Αρη Δαβαράκη, την Καίτη Παναγιωτοπούλου, την Δάφνη Αλεξανδρή και τον Πέτρο Κλαμπάνη ο οποίος έκανε τις ενορχηστρώσεις. Δημιουργήσαμε κάτι μαγικό, κάτι που αφορά το σήμερα, που εξηγεί με έναν ποιητικό αλλά και σκληρό, καμιά φορά, τρόπο την αγωνία μας για το τι μας συμβαίνει και ποιος μας περιτριγυρίζει, είτε αυτό είναι οι συνάνθρωποί μας, είτε ο ίδιος μας ο εαυτός, είτε οι δυσκολίες που πέρασε η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να βάλουμε την υπερβολή και το δράμα… Γι’ αυτό τον λόγο το τραγούδι «Η Γαλάζια Λίμνη» είναι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί με τον λόγο της Λίνας περιγράφουμε την τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα. Η Γαλάζια Λίμνη είναι για εμάς το μεγάλο απέραντο γαλάζιο της Ελλάδας, οι θάλασσες μας, ο ήλιος μας, η ενέργεια μας, η ιστορία μας… όλα αυτά που μας κάνουν περήφανους για το ότι είμαστε Έλληνες, αλλά, όπως λέει ο στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου, «Είναι η καρδιά μια Γαλάζια Λίμνη, περνάει η χαρά μ’ αργυρά κουπιά…μα σαν την ματώσαν πορφυρό Καμίνι και αυτό που νόμιζαν δεν θα ‘σαι πια.» Ταξιδεύοντας σε πολλές χώρες του κόσμου από την Κίνα στην Ιαπωνία γενικά σε όλη την Ασία από την Αμερική στην Αφρική σε όλη την Ευρώπη, συνειδητοποιώ ότι η Ελλάδα είναι μια πολύ σπουδαία, μικρή αλλά πολύ μεγάλη χώρα που την αγαπάει ο κόσμος και θέλει να την στηρίξει και βλέπει ότι πάντα η Ελλάδα επιμένει, υπομένει και στο τέλος νικάει. Κερδίζει με την αγάπη της, με την ιστορία της, με το σεβασμό προς τους άλλους λαούς. Έχουμε άλλωστε σαν Ελληνες τη φήμη ότι δεχόμαστε και αγκαλιάζουμε τους άλλους λαούς όταν μας έχουν ανάγκη. Σαν πρεσβευτής της χώρας μου, σαν βέρος έλληνας με το χέρι στην καρδιά σας λέω, πως πάμε καλά και πιστεύω ότι μέσα από την μουσική, την ποίηση, την εκπαίδευση και την ένωση των ψυχών μας και των συναισθημάτων μας, θα ζήσουμε πολύ καλύτερες μέρες.
Με ποια συναισθήματα και εφόδια στις μουσικές σας αποσκευές έρχεστε στον Βόλο για να επικοινωνήσετε μουσικά με τους πολυάριθμους φίλους σας;
Στον Βόλο έχουμε ζήσει πολύ συγκινητικές στιγμές και έχω παρουσιάσει σχεδόν όλες τις παραστάσεις για τις οποίες υπερηφανεύομαι. Με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου παρουσιάσαμε τις Βάκχες του Ευριπίδη σκηνοθετημένη από τον Βασίλη Νικολαΐδη και τις εξαιρετικές χορογραφίες της Ερσης Πίττα. Στον Βόλο τραγουδήσαμε με την Ντέμπορα Μάγιερς και πολλές δικές μου προσωπικές συναυλίες. Ο Βόλος είναι για μένα ένας φάρος, ένας πόλος έλξης, γιατί ξέρουμε ότι υπάρχει κοινή αισθητική και αγάπη γι’ αυτό που παρουσιάζουμε. Εχω πολύ καιρό να έρθω στο Βόλο αλλά πιστεύω ότι όπως έλεγε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Αργά αλλά στην ώρα του». Φέτος παίζουμε στο θερινό δημοτικό θέατρο Βόλου εντός εισαγωγικών «Μελίνα Μερκούρη», αύριο Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, που παρουσιάζουμε και καινούρια τραγούδια αλλά και πολλά αγαπημένα παλιά τραγούδια ελλήνων και ξένων συνθετών, που πιστεύω πως θα ενθουσιάσουν το κοινό του Βόλου και για άλλη μια φορά, θα μας τιμήσει. Όπως μόνο εκείνο ξέρει! Μαζί μου θα είναι οι εκλεκτοί μουσικοί, ο Νίκος Γαρουφαλάκης στο πιάνο, ο Δημήτρης Στασινός στην κιθάρα, ο Αλέξανδρος Τράμπας στο μπάσο, ο Γιώργος Κατσίκας στα Ντραμς και ο Αλέξης Κώστας στα κρουστά.
Ποιο τραγούδι αντιπροσωπεύει την οπτική σας για τη ζωή, τα όνειρά σας για το μέλλον, την Ελλάδα του χθες, του σήμερα και του αύριο;
Σε αυτή την φάση, θα έλεγα, ένας στίχος του Οδυσσέα Ελύτη από τις Μικρές Κυκλάδες που σύνθεσε ο μεγάλος μας Μίκης Θοδωράκης που λέει «δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, λουίζα και βασιλικό… μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω και τι να πρωτοθυμηθώ»… Ετσι λοιπόν όμορφα ρομαντικά αλλά και ανθρώπινα … Είναι πολλές φορές καλό να εκτιμούμε αυτά που έχουμε όχι αυτά που θα θέλαμε ή αυτά που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε. Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι σαν άνθρωποι με όλα τα καλά που μας δίνει ζωή μας, οι άνθρωποι μας, η χώρα μας, ο πλανήτης μας, οι γειτονικές χώρες με τις οποίες θα έπρεπε να έχουμε καλές σχέσεις. Εγώ ψηφίζω ειρήνη, ελπίδα, δύναμη και αγάπη για όλο τον κόσμο, όχι μιζέρια, έχθρα, αρνητισμό. Η ζωή είναι όμορφη φτάνει εμείς να μπορούμε να διακρίνουμε αυτήν την ομορφιά και να την δεχόμαστε, να την αγκαλιάζουμε με όλο μας το είναι.
Μιλώντας για το μέλλον δράττομαι της ευκαιρίας να σας ρωτήσω αν είστε αισιόδοξος για το μέλλον της Ελλάδας…
Φυσικά είμαι και βασίζομαι πολύ στα νέα παιδιά που πασχίζουν μέσα από πολύ δύσκολες καταστάσεις να βρουν αυτό το φως που ίσως πολλοί από εμάς ξεχνάμε ή παίρνουμε ως δεδομένο ή δεν θυμόμαστε πραγματικά από τι υλικό είμαστε φτιαγμένοι. Οι Ελληνες είναι σπουδαίοι και τα νέα παιδιά, δίνουν σε όλους μας τη δύναμη, τη χαρά, την ελπίδα και την έμπνευση να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Σ’ αυτά τα παιδιά, στις νέες ψυχές επενδύουμε, στις μουσικές, στους ποιητές μας, στην αγάπη μας, στο εσωτερικό μας φως. Το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται μόνο από εμάς. Αν εμείς το πιστέψουμε, τότε και θα το αποκτήσουμε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, πρέπει να είμαστε ενωμένοι αλλά και ανανεωμένοι και να μπορούμε να βλέπουμε τα πάντα θετικά.
Εύχομαι να ανταποκριθείτε στο κάλεσμά μας στον Βόλο και να μοιραστούμε μαζί σας το πάθος μας για τη ζωή και την μουσική, να δώσουμε και να μας δώσετε τη χαρά που περιμένουμε με την τελευταία συναυλία της φετινής μας περιοδείας. Ενωμένοι στο μικρό καλοκαίρι που είναι ο Σεπτέμβριος, να ανταλλάξουμε αγάπη και δυνατά συναισθήματα.
