Την αναγκαιότητα του έργου έχει μελετήσει ήδη από το 2007 το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και μάλιστα για ολοκληρωμένη διαδρομή 32 χιλιομέτρων
Η κατασκευή συστήματος τελεφερίκ, που θα αλλάξει τα μεταφορικά δεδομένα στο Πήλιο και συγκεκριμένα στη διαδρομή από Πορταριά έως Χάνια σε πρώτη φάση και ίσως μέχρι τον Αη Γιάννη σε δεύτερη φάση, είναι το μεγάλο αναπτυξιακό έργο, που συμφώνησαν να δρομολογήσουν Δήμος Βόλου και Υπουργείο Ανάπτυξης. Η στήριξη του υπουργού Ανάπτυξης Αδωνι Γεωργιάδη προς τον δήμαρχο Βόλου Αχιλλέα Μπέο για τη δρομολόγηση του συγκεκριμένου έργου –οράματος, δόθηκε στη συνάντηση που είχαν στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Ο δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος εμφανίζεται αποφασισμένος να «κυνηγήσει» την υλοποίηση του έργου για το οποίο η συζήτηση έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’90, πλην όμως μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να πάρει «σάρκα και οστά». Όπως δήλωσε ο ίδιος «πολλοί οραματίστηκαν κανείς όμως δεν το πήρε σοβαρά. Εγώ θα κυνηγήσω αυτό το έργο που θα δώσει μεγάλη τουριστική ώθηση στην περιοχή και θα είναι από τα μεγαλύτερα που έχουν γίνει».
Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχει στο αρχείο του μελέτη για την αναγκαιότητα κατασκευής τελεφερίκ. Το 2007 ο φοιτητής Κωνσταντίνος Αδάμος υπό την επίβλεψη των καθηγητών του Π.Θ. Δημήτρη Φιλιππιτζή και Ιορδάνη Στυλίδη, ανέλαβε να την εκπονήσει.
Αντικείμενο της μελέτης ήταν η πλήρης εγκατάσταση συστήματος Τελεφερίκ, το οποίο μεταφορικά θα συνδέσει το Βόλο με επίκαιρα σημεία – θέσεις του Πηλίου.
Μέσα από τη μελέτη πιστοποιείται η αναγκαιότητα της λειτουργίας συστήματος τελεφερίκ. Με αφετηρία την πόλη του Βόλου, εκμεταλλευόμενοι την ομορφιά του βουνού, υποστηρίζοντας την αρχιτεκτονική κληρονομιά και το αξιόλογο φυσικό περιβάλλον στη μελέτη μπαίνουν σταθμοί σε καίρια σημεία – θέσεις. Στόχος είναι η σημαντική αύξηση του τουρισμού, ο εκσυγχρονισμός της περιοχής, η εξυπηρέτηση μετακινήσεων επιβατών και προϊόντων.
Αναγκαιότητα το έργο
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι συγκοινωνίες στο Πήλιο δεν έχουν αλλάξει τα τελευταία ογδόντα χρόνια, κατά τα οποία άρδην άλλαξε η κοινωνική δομή και οι δραστηριότητες της παγκόσμιας κοινωνίας με την υποστήριξη τεχνολογικών προϊόντων που είχαν σαν αποτέλεσμα και την αλλαγή του προορισμού του βουνού με την καθιέρωσή του σαν χώρο περιήγησης, αναψυχής, ορεινών αθλημάτων και θερινών διακοπών, όπως επίσης άλλαξε και ο προσανατολισμός διάθεσης των παραγωγικών πόρων του βουνού, με μεγιστοποίηση και εξειδίκευση καλλιεργειών.
Ωστόσο στα χρόνια που πέρασαν το βουνό δεν έτυχε του απαραίτητου σχεδιασμού και κατ’ επέκταση της αναγκαίας αναβάθμισής του ώστε να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί άλλες περιοχές.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι οι περιοχές αιχμής ανά τον κόσμο που έχουν καταστεί παγκόσμια τουριστικά κέντρα δεν εφησυχάζουν με την υπάρχουσα κατάστασή τους και αναζητούν συνέχεια την εμπλούτισή τους με νέα ενδιαφέροντα, ώστε να βελτιώνουν τη θέση τους και να αποτελούν επιλέξιμα κέντρα διαρκείας.
Η κατασκευή τελεφερίκ θα έχει συγκρίσιμα αποτελέσματα σε επίπεδο πολιτισμικού οφέλους, ανάδειξης του παραδοσιακού χαρακτήρα του Πηλίου, διαφύλαξης του περιβάλλοντος, αλλά και συμβολής στην ανάπτυξη του πρωτογενούς και τριτογενούς τομέα. Το έργο θα προβάλλει την περιοχή και αναμένεται να δώσει ελευθερία στις μετακινήσεις και διακινήσεις προϊόντων κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αύξηση επισκεπτών
Σύμφωνα με τη μελέτη η μεταφορική κίνηση επιβατών στο τελεφερίκ θα απευθύνεται σε επιβάτες αναψυχής (περιήγησης και ορεινών αθλημάτων) αλλά και σε επιβάτες επαγγελματικών μετακινήσεων.
Με βάση στοιχεία του 2005, οι διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχειακά καταλύματα στο νομό Μαγνησίας ήταν 1.226.274 ενώ αν προστεθεί σε αυτά και οι διανυκτερεύσεις σε κάμπινγκ τότε φτάνουμε στης 1.271.994 ενώ οι 20.183 επισκέπτες εξέδωσαν κάρτα διακίνησης στο χιονοδρομικό αναβατήρα. «Οι επισκέψεις στο νομό είναι συνεχείς σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Με τη κατασκευή του έργου είναι σίγουρο ότι ο αριθμός τον επισκεπτών θα πολλαπλασιαστεί από την πρώτη περίοδο του έργου καθώς θα συνδέει τις δυο θάλασσες Παγασητικό και Αιγαίο και θα είναι προσιτό ακόμη και για ημερήσιες εκδρομές από γειτονικές πόλεις και όχι μόνο. Με την διευκόλυνση της μετάβασης είναι βέβαιο ότι και στο χιονοδρομικό κέντρο θα είναι ανάλογη η αύξηση επισκεπτών», εκτιμά η μελέτη.
Δυνατότητα διακίνησης και προϊόντων
Στην ίδια μελέτη καταγράφεται και η δυνατότητα διακίνησης εμπορευμάτων στη γραμμή του τελεφερίκ. Πρόκειται για προϊόντα τοπικής παραγωγής από τον τόπο παραγωγής και συλλογής προς το κέντρο περαιτέρω διακίνησης. «Η μεταφορά των προϊόντων θα γίνεται με εμπορικά κοντέινερ τα οποία μπορούν εύκολα με τον κατάλληλο μηχανισμό να προσαρμόζονται στη μεταφορική γραμμή. Τα ξύλα μπορούν να μεταφέρονται είτε ως κορμοί είτε τεμαχισμένοι μέσα στο κοντέινερ ακριβώς όπως μεταφέρονται και με τα φορτηγά», σημειώνεται στην μελέτη.
Σταθμοί
Το έργο περιλαμβάνει τους σταθμούς μετεπιβίβασης με χώρους υποδοχής, στάθμευσης αυτοκινήτων και εκδοτήρια. Επίσης περιλαμβάνει τους εναέριους καλωδιακούς συρμούς που προβλέπεται να είναι κλειστές καμπίνες των έξι ατόμων, με τα βάθρα και τους μεταλλικούς πυλώνες ανάρτησης των συρματόσχοινων του συρμού. Το τελεφερίκ μπορεί να μεταφέρει με ασφάλεια περισσότερους από 500 τόνους ανά ώρα και να αναπτύξει ταχύτητα κύλισης που να ξεπερνά τα 40 χλμ/ώρα.
Οι προτεινόμενες θέσεις διασύνδεσης και οι μεταξύ τους αποστάσεις του Τελεφερίκ είναι οι εξής:
- Ιωλκός – Πορταριά …………………………….4.040 m
- Πορταριά – Μακρινίτσα ……………………….2.540 m
- Πορταριά – Πλιασίδι …………………………..2.185 m
- Πλιασίδι – Χάνια ………………………………..2.965 m
- Χάνια – Ζαγορά …………………………………9.760 m
- Ζαγορά – Αγιος Ιωάννης ………………………6.720 m
- Αγιος Ιωάννης – Νταμούχαρη ………………..1.020 m
- Νταμούχαρη – Τσαγκαράδα ………………….3.435 m
Η συγκεκριμένη διαδρομή, συνολική απόσταση 32.665 μέτρων επελέγη με σκοπό να εξυπηρετήσει επίκαιρα τουριστικά αλλά και εμπορικά σημεία του Πηλίου. Περνώντας από τις πιο όμορφες διαδρομές, μέσα από το δάσος και περιοχές με πανοραμική θέα, χωρίς να παρενοχλεί κατοικημένες περιοχές και να περνάει πάνω από σπίτια, κάνει τη διαδρομή ακόμη πιο ενδιαφέρουσα για τον επιβάτη. Με αυτό τον τρόπο το τελεφερίκ γίνεται πιο ελκυστικό στο επιβατικό κοινό, αποδυναμώνοντας τις μετακινήσεις φορτηγών λεωφορείων αλλά και ΙΧ.
Σημειώνεται ότι τη μελέτη πλαισιώνουν προτάσεις για την ανάπτυξη υποδομών ανά σταθμό.