Πλήθος πιστών στο Πουρναρόκαστρο για τον Προφήτη Ηλία

Την εορτή του Προφήτου Ηλία και προστάτη του γιόρτασε το Σάββατο το γραφικό χωριουδάκι του Πουρναροκάστρου. Μεγάλος αριθμός προσκυνητών ανηφόρισαν στο λόφο του οικισμού και παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία που τέλεσαν ο Εφημέριος του Ιερού Ναού Ελεκίστρας πατήρ Δημήτριος Παναγόπουλος και ο Εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Ρωμανού πατήρ Χρήστος Παναγάκης. 

Στη συνέχεια κόσμος προσευχήθηκε για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων συγγενών και φίλων τους στο νεκροταφείο που βρίσκεται παραπλέυρως της εκκλησίας.

Εκτός από την καθιερωμένη αρτοκλασία, στους πιστούς προσφέρθηκαν υπό των ίσκιο που χάριζαν οι αιωνόβιες πουρναριές (μνημεία της φύσης όπως τα αποκαλούν οι χωριανοί), παραδοσιακά γλυκίσματα φτιαγμένα με μεράκι  από τις Πουρναροκαστρίτισσες νοικοκυρές και χυμοί. Σημειώνεται πως το παραδοσιακό γλυκό του Πουρναροκάστρου ήταν το “Καρύδι”, που είχε ομοιότητα με τον μπακλαβά. Επίσης, το χωριό ήταν ξακουστό για τα γευστικά γλυκά του κουταλιού όπως σύκο, σταφύλι, βύσσινο και κυδώνι.

Σύμφωνα με όσα λέγονται από τους ντόπιους, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία ανακατασκευάσθηκε το 1848 και ενδεχομένως πριν αιώνες να λειτουργούσε στο χώρο αυτό μοναστήρι, πιθανόν κατά το Μεσαίωνα.  Άλλωστε, η περιοχή θεωρείτο από παλαιά οχυρωματική και χρησίμευε ως παρατηρητήριο. Για αυτό το λόγο είχε κατασκευαστεί και κάστρο που σε συνδυασμό με τις τεράστιες εκτάσεις πουρναριάς του έδωσε το τοπωνύμιο Πουρναρόκαστρο. Πλέον σώζεται μόνο η δεξαμενή του ερειπωμένου κάστρου για να θυμίζει τις ιστορικές εποχές που είχε βιώσει το χωριουδάκι.

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση το κάστρο φτιάχτηκε επί Ενετοκρατίας και είχε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Αποτέλεσε πόλο συγκέντρωσης των Ελληνικών δυνάμεων για τον Απελευθερωτικό Αγώνα.