Λίγο πριν τις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, το TheTOC συνάντησε την Αγγελική Κανελλακοπούλου, υποψήφια στο Δήμο Κηφισιάς-Νέας Ερυθραίας με τον συνδυασμό του Νίκου Χιωτάκη. Με καταγωγή από την Πελοπόννησο, την Κύπρο και τη Νάξο, ζει από το 1973 στην Νέα Ερυθραία. Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, άνθρωπος που υπηρετεί εδώ και τριάντα χρόνια την εκπαίδευση, έχει τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο να εξηγεί κάθετι που αποφασίζει. Έχοντας ήδη στο μυαλό της μορφοποιημένα όσα πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξουν και τις προτάσεις έτοιμες, εξηγεί τα πάντα, με τον ίδιο τρόπο που εξηγεί ότι θέλει να εμφυσήσει στους μαθητές της τη σημασία της αποφυγής της απάθειας, μέσα από την ανάληψη πρωτοβουλιών και την ενεργό συμμετοχή.
Με οδηγό στη ζωή της το μότο ότι αν βοηθήσουμε ένα παιδί να βρει το δρόμο του, τότε αυτό αξίζει όλη την προσπάθεια που μπορούμε να καταβάλουμε, ρίχνεται στη μάχη των εκλογών, λέγοντας ότι εάν καταφέρει να αλλάξει προς το καλύτερο – έστω και λίγο – την πόλη της, εάν μπορέσει να εμφυσήσει και σε άλλους τη διάθεση να προσπαθήσουν, τότε η προσπάθειά της θα αξίζει.
Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, με βαθιά γνώση σε θέματα εκπαίδευσης, μεγάλη ευαισθησία για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, εξειδίκευση σε νέες τεχνολογίες επικοινωνίας και πάνω από όλα διάθεση για δουλειά και νοικοκύρεμα, πιστεύει και θέλει να είναι χρήσιμη στον Δήμο Κηφισιάς.
Το TheTOC της ζήτησε να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις για την υποψηφιότητά της και τα σχέδια της για τον Δήμο.
-Σε μία εποχή που η υποψηφιότητα στις εκλογές μοιάζει μόδα , ποιοι λόγοι σας ώθησαν να πείτε το «ναι» στον Νίκο Χιωτάκη, στην Κηφισιά, και τον συνδυασμό «+εργαζόμαστε για την πόλη της καρδιάς μας»;
Είναι εύκολο να γκρινιάζουμε συνεχώς και να περιμένουμε να αλλάξει κάτι δια μαγείας. Τίποτε δεν βελτιώνεται, αν κάποιος δεν βρεθεί να ασχοληθεί με αυτό. Οπότε έφτασε για μένα η κατάλληλη στιγμή στη ζωή μου, που έχω πλέον τη δυνατότητα να επενδύσω το χρόνο και τις δυνάμεις μου, για να προσπαθήσω να αλλάξω κάτι. Καταλυτικό ρόλο σε αυτή την απόφασή μου έπαιξε ο ίδιος ο Νίκος Χιωτάκης. Είναι μια ήρεμη δύναμη, ένας άνθρωπος με μεγάλη διάθεση για συνεργασία, που θέλει και μπορεί να ενώσει και να δουλέψει.
-Όλοι μιλούν για είσοδο στην πολιτική, στα κοινά, καινούριων ανθρώπων. Πόσο σύμφωνη είσαστε με αυτό;
Είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη για ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση ανθρώπων που έχουν τα απαραίτητα προσόντα, έχουν το μεράκι και τη διάθεση για δουλειά και που θα μπορέσουν να προσφέρουν ουσιαστικά στις τοπικές κοινωνίες. Και δυστυχώς βρίσκω ιδιαίτερα άκομψη την απαξίωση που επικρατεί για τον μεγάλο αριθμό των υποψηφίων συμβούλων. Από τη μία γκρινιάζουμε ότι τίποτε δεν αλλάζει και τίποτε δεν γίνεται, και από την άλλη μεμφόμαστε τους ανθρώπους που θέλουν να είναι ενεργοί πολίτες και να προσφέρουν χρόνο και τεχνογνωσία. Ένας παλιός μαθητής μου, Κηφισιώτης, μού θύμισε τι έγραφε ο Θουκυδίδης: «Οι ίδιοι, εμείς, φροντίζουμε και τις ιδιωτικές μας υποθέσεις και τα δημόσια πράγματα κι ενώ ο καθένας μας φροντίζει τις δουλειές του, τούτο δεν μας εμποδίζει να κατέχουμε και τα πολιτικά. Μόνο εμείς θεωρούμε πως είναι όχι μόνον αδιάφορος, αλλά και ΑΧΡΗΣΤΟΣ εκείνος που δεν ενδιαφέρεται για τα πολιτικά.» .
-Πόσο κοντά ή πόσο μακριά είσαστε από αυτό που λέμε «κομματική ταυτότητα»; Τι σημαίνει για εσάς πραγματικά ενεργός πολίτης με πολιτική συνείδηση;
Γενικώς δεν μου αρέσουν οι «ταυτότητες». Ας πούμε επειδή κάποιος είναι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός, δεν μπορεί να χαρεί με την ευρωπαϊκή νίκη της άλλης ομάδας... Οφείλουμε να είμαστε πολιτικά όντα. Τα πάντα στη ζωή μας είναι πολιτική, από τα πιο μικρά έως τα πιο σημαντικά. Από το αν θα μαζέψουμε ένα αδέσποτο από τον δρόμο ή θα παραγγείλουμε από το εξωτερικό ένα καθαρόαιμο που το έχουν «δημιουργήσει» για να πουληθεί πληρώνοντάς το αδρά, αν θα ψωνίσουμε προϊόντα από τον μικρό παραγωγό ή από την πολυεθνική αλυσίδα, από το αν θα ανοίξουμε την πόρτα και την καρδιά μας σε αυτόν που έχει ανάγκη ή αν θα κλειδαμπαρωθούμε, από το αν θα υψώσουμε το ανάστημά μας στην αδικία ή αν θα σιωπήσουμε. Ενεργός πολίτης είναι ο πολίτης που δεν σιωπά, αλλά διεκδικεί, μάχεται και ελπίζει. Που δεν το βάζει κάτω.
-Στην Κηφισιά «κατεβαίνουν» 14 υποψήφιοι δήμαρχοι! Αυτό είναι δείγμα ανησυχίας ενεργών πολιτών και ανάγκης αλλαγής του σκηνικού της καθημερινότητας στον Δήμο;
Σαφέστατα. Πρέπει να ομολογήσω ότι η τελευταία πενταετία ήταν μια πενταετία πλήρους απραξίας για την περιοχή μας. Φτάσαμε στο σημείο να μην έχει ο Δήμος λάμπες να αλλάξει στις κολώνες της ΔΕΗ, για να δώσω ένα απλό παράδειγμα. Καλή η εντιμότητα και απαραίτητη, αλλά χρειάζεται να συνδυάζεται με έργο.
-Ποια είναι η λέξη κλειδί για την επόμενη μέρα των εκλογών; Με ποιον τρόπο θα πρέπει να λειτουργήσουν οι άνθρωποι που θα εκλεγούν ως δημοτικοί σύμβουλοι;
Επειδή είναι τόσοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι, αποκτούν κι άλλη βαρύτητα τα κριτήρια επιλογής των συμβούλων. Με το νέο σύστημα της απλής αναλογικής το δημοτικό συμβούλιο την επόμενη μέρα θα είναι ένα αμάλγαμα ανθρώπων που κατέβηκαν με διαφορετικούς συνδυασμούς. Θα πρέπει να είναι σε θέση να συνεργαστούν, ειδικά τώρα που δεν πριμοδοτείται ο νικητής δήμαρχος με επιπλέον θέσεις στο δημοτικό συμβούλιο. Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτούν οι δημότες ποιοι θα καθίσουν την επόμενη ημέρα σε ένα τραπέζι και πώς θα τα καταφέρουν να συνεργαστούν.
-Σε συζήτησή μας αναφέρατε πώς δεν συμφωνείτε με τη λαϊκή ρήση «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες». Εξηγήστε μου τι ακριβώς σκέφτεστε για αυτό για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Σχετίζεται με τη γενικότερη απαξίωση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Υπήρξαν συγγενείς και φίλοι που απόρησαν με την απόφασή μου να ασχοληθώ με τα κοινά, γιατί δυστυχώς υπάρχει αυτή η παγιωμένη αντίληψη ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι «πίτουρα». Πού πας να μπλέξεις, θα σε τρελάνουν, μου έλεγαν. Αν, λοιπόν, σταματήσουμε να θεωρούμε «πίτουρα» την τοπική αυτοδιοίκηση και επιλέξουμε ανθρώπους άξιους, δεν θα υπάρχει πλέον κότα που θα μπορέσει να μας φάει.
Η ανάγκη του δήμου Κηφισιάς-Νέας Ερυθραίας για δημόσιους χώρους
-Αν έπρεπε να υπογραμμίσετε μία μεγάλη ανάγκη του Δήμου Κηφισιάς, που πρέπει να γίνει έργο αποτελεσματικό, ποια θα ήταν;
Για τι να πρωτομιλήσω; Για τα αντιπλημμυρικά έργα, τον καθαρισμό των ρεμάτων, την αποχέτευση; Για την υπερτοπική κυκλοφορία και τη συμφόρηση; Αν με ρωτάτε αυτά είναι τεράστια προβλήματα που αφορούν βασικές υποδομές και διευκολύνσεις. Όμως ταυτόχρονα δεν μπορούμε να μην οραματιζόμαστε και έργα που θα δώσουν προστιθέμενη αξία στην πόλη και στη ζωή των πολιτών μας.
Για εμένα ένα τέτοιο στοίχημα είναι η δημιουργία δημόσιων χώρων που θα μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες μας μια διαφορετική ποιότητα. Χώροι για βόλτα, για διάβασμα, για διασκέδαση, για κοινωνικοποίηση! Έχετε πάει στο άλσος της Νέας Σμύρνης; Για να μη συζητήσουμε για το πάρκο στο Νιάρχειο και το τι δυνατότητες έχει ο επισκέπτης εκεί. Και ξέρετε, είναι ένα έργο μεγάλης αποτελεσματικότητας αλλά και ευκολίας στην πραγματοποίηση, αφού το βασικότερο που χρειαζόμαστε , δηλαδή τον χώρο, τον έχουμε. Απλώς χρειάζεται να τον αξιοποιήσουμε! Δεν θα μπορούσε η Κηφισιά να επαναπροσδιορίσει το χαρακτήρα και τη χρήση του άλσους στο σταθμό και του άλσους Κεφαλαρίου;
-Από το λειτούργημά σας ως εκπαιδευτικού έχετε μία καθημερινή τριβή με τους μαθητές σας. Πιστεύετε ότι το να δημιουργηθούν δημόσιοι χώροι θα λύσει πολλά θέματα για τα νέα παιδιά;
Μιλάω με τους μαθητές μου που πάνε στην Κηφισιά το Σαββατόβραδο, για να κάνουν τι; Να στέκονται στην Κυριαζή και να χασομεράνε; Εάν είχαμε και εμείς τα σωστά διαμορφωμένα άλση μας, δεν θα μαζεύονταν εκεί τα παιδιά; Και θα φροντίζαμε να υπάρχει φύλαξη, φωτισμός, κιόσκια, να έχουν τα παιδιά αυτά που είναι digital native ελεύθερο wifi, να μπορούν να παίξουν τις μουσικές τους, να γίνονται φεστιβάλ, να γίνονται προβολές ταινιών, να κάνουν σε ελεγχόμενες επιφάνειες γκράφιτι... Πρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες τους. Έχω μαθητές που φεύγουν από την Κηφισιά, για να πάνε στη βιβλιοθήκη του ΚΠΙΣ Νιάρχος, για να διαβάσουν στο αναγνωστήριο ή πηγαίνουν σε συγκεκριμένη καφετέρια στο κέντρο της Κηφισιάς για διάβασμα. Και όντως διαβάζουν, τους έχω δει! Γιατί να μην μπορούμε να τους προσφέρουμε ένα δημόσιο χώρο – αναγνωστήριο; Να αρχίσουμε, λοιπόν, να μιλάμε για τον δημόσιο χώρο, να δημιουργούμε δημόσιο χώρο, να φροντίζουμε τον δημόσιο χώρο, να επεκτείνουμε τον δημόσιο χώρο. Αλλιώς θα μας μείνει το όνομα και θα έχουμε χάσει τη χάρη!
-Θα μου αναφέρετε αυτά που θεωρείτε ότι μπορούν να αξιοποιηθούν στον Δήμο Κηφισιάς και θα προσφέρουν πραγματική διέξοδο στους νεότερους δημότες;
Είναι πολύ σημαντικό ο Δήμος να προσφέρει στους δημότες του διεξόδους: να οργανώσουμε θεματικά εργαστήρια για παιδιά, για εφήβους, για ενήλικες... Να προσεγγίσουμε ανθρώπους με συγκεκριμένες δεξιότητες που θα προσφέρουν στον ελεύθερο χρόνο τους τα εργαστήρια αυτά. Να μάθουν τα παιδιά μας φωτογραφία, γλυπτική, αγγειοπλαστική, ζωγραφική, ρομποτική... Και πόσα ακόμα... Θα μπορούσαν οι δράσεις αυτές να πραγματοποιούνταν στο χώρο των σχολείων της πόλης. Να γίνουν κέντρα πολιτισμού και συνάντησης. Να έχουν ζωή και μετά το τέλος των μαθημάτων. Με τη διοργάνωση, τη φροντίδα και τη φύλαξη να είναι βέβαια ευθύνη του Δήμου. Και σε σχέση με όσα προανέφερα για τον δημόσιο χώρο. Δεν θα μπορούσε ο Δήμος να συνεργάζεται με ιδρύματα και μουσεία της περιοχής μας, να ανοίξουν τους κήπους τους και τις εγκαταστάσεις τους για δράσεις του Δήμου; Δράσεις για νεότερους και μεγαλύτερους ανθρώπους. Τόσο απλά.
-Ορισμένοι δημότες της Κηφισιάς και της Νέας Ερυθραίας υποστηρίζουν ότι ο δήμος μαραζώνει. Συμφωνείτε με αυτό; Υπάρχει όραμα που να μπορεί να γίνει πραγματικότητα;
Ο δήμος μαραζώνει. Αυτό δυστυχώς είναι αλήθεια. Τα προάστιά μας υποβιβάζονται συνεχώς. Ξέρετε, η μητροπολιτική Αθήνα γέρνει προς τα νότια προάστια και, αν δεν αναπτύξουμε αντίβαρο, τα παιδιά μας θα φύγουν από την Κηφισιά. Τα βόρεια προάστια ήταν κάποτε το όνειρο των Αθηναίων. Εμείς έχουμε αφήσει τα προάστιά μας χωρίς φροντίδα, χωρίς αγάπη. Και όταν κάτι μένει χωρίς αγάπη, τελικά μαραζώνει. Δηλαδή τι ζητάμε; Να μας ξέρουν μόνο για τα μπαράκια της Κηφισιάς και της Νέας Ερυθραίας; Αυτό είναι το όραμά μας για το δήμο μας;
Η ψηφιακή γενιά
Οι ανησυχίες σας, ιδιαίτερα με την ιδιότητα της εκπαιδευτικού, πόσο αγγίζουν το κομμάτι της τεχνολογίας, της ψηφιακής εποχής που ζούμε;
Τυχαίνει να ολοκληρώνω σε λίγους μήνες ένα μεταπτυχιακό στις τεχνολογίες μάθησης και επικοινωνίας και για αυτό θα έλεγα ότι με ενδιαφέρει πάρα πολύ η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας με μια προσέγγιση πιο ανθρωποκεντρική. Είναι μεγάλης σημασίας η ορθή αξιοποίηση των ψηφιακών εργαλείων. Τα παιδιά είναι συνεχώς συνδεδεμένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι όλη μέρα στον κυβερνοχώρο, ας το χρησιμοποιήσουμε λοιπόν όλο αυτό θετικά, ας του δώσουμε μια άλλη δυναμική. Ας αξιοποιήσουμε τις δεξιότητες αυτής της «γενιάς Ζ», της γενιάς που ξέρει να χειρίζεται τα έξυπνα τηλέφωνα, πριν καλά καλά καταφέρει να μάθει να χειρίζεται το κουτάλι... Είναι η γενιά που είναι ταυτισμένη με το διαδίκτυο. Είναι η δικιά τους πραγματικότητα. Τι είδους πληροφορίες και ερεθίσματα θέλουμε να δώσουμε στους νέους; Οι νέοι κάνουν τα πάντα ψηφιακά. Ακόμα και άνθρωποι στην ηλικία μου πλέον... Αγοράζουν ρούχα, κλείνουν εισιτήρια, κατεβάζουν μουσικές, κάνουν σχέσεις... Δεν θα στηθεί κανείς πια στην ουρά να περιμένει να βγάλει το πιστοποιητικό του. Ο Δήμος πρέπει να αφουγκραστεί την αλλαγή αυτή και να προχωρήσει στα απαραίτητα – και όχι δύσκολα- βήματα της ψηφιακής εποχής.
-Ο Δήμος μπορεί τελικά να εκσυγχρονιστεί και να προσφέρει όσα μπορεί να πάρει από την ψηφιακή εποχή που ζούμε;
Στο πρόγραμμα του συνδυασμού «+εργαζόμαστε» του Νίκου Χιωτάκη υπάρχει ειδική μνεία για όσα μπορεί να κάνει ο Δήμος στο κομμάτι αυτό. Αναφέρω ενδεικτικά κάποια: ψηφιακές δημοτικές υπηρεσίες για λιγότερες επισκέψεις στο Δήμο και ταχύτερη εξυπηρέτηση μέσω ψηφιακών αιτημάτων που θα παρακολουθούνται μέσω διαδικασίας Track and Trace. Δημιουργία application για τον πολίτη στην οποία θα υπάρχει συνεχής ενημέρωση σχετικά με θέματα του Δήμου, θα βοηθά την έξυπνη στάθμευση με ενημέρωση για τις διαθέσιμες θέσεις και αυτόματη πληρωμή μέσω κατάλληλων υποδομών, ενημέρωση κινδύνων και καθοδήγηση, alert button, αλλά και events, προσφορές καταστημάτων από τοπική αγορά.
Δράση στα σχολεία της περιοχής
-Ο δήμος Κηφισιάς και Νέας Ερυθραίας, αν μελετήσει κανείς την ανθρωπογραφία του, αντιλαμβάνεται ότι έχει μία ανομοιογένεια. Κάτι που προφανώς καθρεφτίζεται και στα σχολεία. Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει ο Δήμος;
Ναι, έχουμε στοιχεία ανομοιογένειας στον δήμο και είμαστε ευτυχείς για αυτό. Η Νέα Ερυθραία έχει ένα μικρασιατικό σπουδαίο παρελθόν, η Κηφισιά είχε από παλιά έναν αστικό χαρακτήρα, η Εκάλη γνώρισε μια έκρηξη τα χρόνια που τα βόρεια προάστια ήταν πολύ ανεβασμένα. Είμαστε όμως ένα δήμος. Και όλα τα παιδιά μας έχουν τις ίδιες ελπίδες και τα ίδια όνειρα. Ο Δήμος πρέπει να φροντίσε, ώστε τα σχολειά μας να μην έχουν λειτουργικές ανεπάρκειες. Εδώ μπορεί η συνεργασία με ιδρύματα κοινωφελή να δώσει νέα πνοή στα σχολεία μας. Δουλεύω κοντά 30 χρόνια σε ένα σχολείο που για το κράτος το οποίο το ίδρυσε θεωρείται δημόσιο. Η Γερμανία χρηματοδοτεί τα σχολεία που έχει στο εξωτερικό (στην Ελλάδα έχει ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονικη) και βλέπω πώς μπορεί να ανθίσει ένα σχολείο, όταν ένας δημόσιος φορέας βάζει από πίσω «πλάτες». Ας βάλει επιτέλους ο δήμος μας «πλάτες» για τα σχολεία των προαστίων μας.
Η ασφάλεια των δημοτών
-Την τελευταία περίοδο γίνεται μεγάλη συζήτηση για το θέμα της ασφάλειας στην γειτονιά, στην πόλη. Ποια είναι η δική σας πρόταση για δράση;
Και εδώ θα απαντήσω με σημεία του προγράμματος του συνδυασμού μας. Για να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των δημοτών, δεν χρειάζεται να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, αλλά απαιτείται πρόληψη. Πρέπει να έχουμε μια άρτια εκπαιδευμένη δημοτική αστυνομία, να είναι οι δρόμοι μας καλά φωτισμένοι, να γίνονται νυχτερινές περιπολίες στις γειτονιές των προαστίων μας. Όμως πρέπει να αλλάξει και η στάση του καθενός και της καθεμιάς από εμάς. Δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει μόνο η δικιά μας ασφάλεια. Η προστασία της δικιάς μας περιουσίας. Πρέπει να αποκτήσουμε και εδώ συλλογική συνείδηση. Να νοιαζόμαστε και για το γίνεται δίπλα μας. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στην καλλιέργεια της κοινωνικής συνείδησής μας.
-Αν αναλαμβάνατε να λύσετε βασικά προβλήματα και θέματα που «καίνε» τους δημότες, και βρίσκατε τοίχο γιατί δεν υπάρχουν χρήματα, έχετε σχέδιο δράσης, μία απάντηση;
Αρχικά να σας πω ότι ο Δήμος μας είναι ένας δήμος που ευτυχώς έχει χρήματα. Απλώς η τωρινή δημοτική αρχή μάλλον έχει ως μοναδικό στόχο την αποταμίευση και όχι την εκταμίευση των εισφορών που πληρώνουμε όλοι μας μέσω των δημοτικών τελών για έργα για το δήμο. Σε κάθε περίπτωση ο Δήμος πρέπει να κυνηγάει κονδύλια κρατικά, ευρωπαϊκά και βέβαια να βρίσκεται σε στενή συνεργασία με ιδιώτες που αγαπούν τον τόπο τους. Πιστεύω ότι με την παρουσίαση συγκεκριμένων καλοδουλεμένων δράσεων και ορθού σχεδιασμού θα μπορούσε η δημοτική αρχή να χρηματοδοτήσει δράσεις της με χορηγίες ιδιωτών και ιδρυμάτων.
-«Φιλότιμο και ατομική πρωτοβουλία». Τι σκέφτεστε όταν ακούτε αυτό; Είναι αρκετά πια στην εποχή μας, για να φτιάξουν οι πολίτες μία καλύτερη ζωή στον δήμο που ζουν;
Το φιλότιμο και η ατομική πρωτοβουλία είναι σημαντικό να υπάρχουν. Απλώς χρειάζεται να υπάρχει η συλλογική κοινωνική συνείδηση, όπως τόνισα και πριν. Χωρίς ομαδικότητα τα πράγματα δυσκολεύουν. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε κάθε μορφής συνεργασίες: με άλλους δήμους, με κρατικές δομές, με τοπικές πρωτοβουλίες, με ομάδες ενεργών πολιτών, με ιδιώτες, φορείς, ιδρύματα. Χωρίς πνεύμα συνεργασίας, ακόμη και αν καταφέρει κάτι η ατομική πρωτοβουλία, δύσκολα αυτό θα συνεχιστεί.
Το ευαίσθητο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων
‘Εχει γίνει πια τεράστιο πρόβλημα σε πολλούς δήμους το θέμα των αδέσποτων ζώων, που έχουν μείνει απροστάτευτα. Πιστεύετε ότι ο δήμος Κηφισιάς-Νέας Ερυθραίας έχει ανάγκη να βάλει τα δυνατά του για αυτό το θέμα; Έχετε πρόταση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος;
Το πρόβλημα είναι τεράστιο στο Δήμο μας, δυστυχώς. Γιατί αυτά τα ζωάκια που έρχονται στον κόσμο αυτό είναι αδύναμα και απροστάτευτα και οφείλουμε εμείς να τα προστατέψουμε. Ο Δήμος οφείλει να ενισχύσει τη φιλοζωική πολιτική του, να συνεργάζεται με δραστήριους φιλοζωικούς φορείς, να υποστηρίζει προγράμματα και εθελοντικές δράσεις. Να ενημερώνει για τη σημασία των ζώων συντροφιάς. Να χρηματοδοτεί προγράμματα στείρωσης των αδέσποτων ζώων. Ξέρετε, βέβαια, ότι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας αποτυπώνεται από το πώς συμπεριφέρεται στον αδύναμο και στα ζώα.
Ποια είναι η Αγγελική Κανελλακοπούλου μέσα από το βιογραφικό της
Εκπαίδευση
-Δημοτικό Νέας Ερυθραία (1979)
-Γυμνάσιο - Λύκειο Γερμανική Σχολή Αθηνών (DSA) (1985)
-Ιστορία και Αρχαιολογία / Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1985-1989)
-Κλασική Αρχαιολογία / Πανεπιστήμιο του Μονάχου, Γερμανία (1985-1989)
Διετείς μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Έλαβε μέρος σε ανασκαφές σε Αρχαία Ολυμπία, Κω και Κύπρο
-Επιστήμες της Αγωγής / Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου (2013-2015)
Μεταπτυχιακός τίτλος στις Επιστήμες της Αγωγής (M.A.Ed.) με ειδίκευση στην «Εκπαιδευτική Ηγεσία» και βαθμό (GPA) 4.0/4.0.
-Τεχνολογίες Μάθησης και Επικοινωνίας/ Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου (2016-σήμερα)
Μεταπτυχιακές σπουδές (M.Ed.) με εξειδίκευση στις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση, στον σχεδιασμό και την εφαρμογή ψηφιακών εκπαιδευτικών εργαλείων.
Σταδιοδρομία
-Φιλόλογος / Γερμανική Σχολή Αθηνών (1991-σήμερα)
-Υποδιευθύντρια Γυμνασίου / Γερμανική Σχολή Αθηνών (1998-2005)
-Διευθύντρια Γυμνασίου / Γερμανική Σχολή Αθηνών (2005-2016)
Το 2016 μετά την αναδιαμόρφωση του σχολείου σε «σχολείο συνάντησης» παύει η λειτουργία του Γυμνασίου ελληνικού προγράμματος.
-Υπεύθυνη Παιδαγωγικής Διαχείρισης Ποιότητας/ Γερμανική Σχολή Αθηνών (2014-σήμερα)
-Συντονίστρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης / Γερμανική Σχολή Αθηνών (2015-σήμερα)
- Υποδιευθύντρια Λυκείου/ Γερμανική Σχολή Αθηνών (2018-σήμερα)
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr