H Google τιμά το Πράδο, το μουσείο-κόσμημα της Μαδρίτης

Στις 19 Νοεμβρίου, η Google τιμά με ένα doodle τo μουσείο Πράδο, που άνοιξε σαν σήμερα στη Μαδρίτη πριν 200 χρόνια.

Το Μουσείο Πράδο βρίσκεται πάντα στην πρώτη δεκάδα των πιο μεγάλων μουσείων στον κόσμο. Η Ισπανία θεωρεί το μουσείο της και δικαίως Εθνικό θησαυρό. Το μουσείο Πράδο συμπληρώνει φέτος τα διακόσια του χρόνια και η ιστορία του έχει ακολουθήσει την ταραγμένη ιστορία της χώρας του από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Η έκθεση που σηματοδοτεί τα 200 χρόνια του “Aplaceofmemory”, καταδεικνύει ακριβώς το ρόλο του. Ένα τόπο μνήμης, με μια επισκόπηση της ιστορίας του μουσείου που επικεντρώνεται στον διάλογο μεταξύ αυτού και της κοινωνίας. Όμως το Πράδο δεν είναι μόνο ένας εκθεσιακός τόπος. Είναι το μουσείο που κατάφερε να μετατραπεί ως χώρος σκέψης και μέσα από τις συλλογές και την ιστορική του διαδρομή επέτρεψε στους Ισπανούς και ξένους συγγραφείς, διανοούμενους και καλλιτέχνες να προβληματιστούν για το παρελθόν της χώρας και τη συλλογική ταυτότητά της.

Το Πράδο είναι ένα από τα κτίρια που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κάρολου Γ΄, ως μέρος ενός μεγαλοπρεπούς κτιριακού σχεδίου σχεδιασμένου να δώσει στη Μαδρίτη ένα μνημειώδη αστικό χώρο και προοριζόταν για μουσείο φυσικής ιστορίας. Αυτός που «υπέγραψε» το κτίριο ήταν ο αγαπημένος αρχιτέκτονας του Καρόλου, Juan de Villanueva, που σχεδίασε και τον κοντινό Βοτανικό Κήπο και το Δημαρχείο της Μαδρίτης. Ο βασιλιάς δεν πρόλαβε να δει το έργο του ολοκληρωμένο καθώς ένας ακόμα πόλεμος ξέσπασε στην Ιβηρική Χερσόνησο. Μάλιστα μέρος των εγκαταστάσεων είχαν χρησιμοποιηθεί ως έδρα για το ιππικό και μπαρουταποθήκες για τα Ναπολέοντια στρατεύματα που είχαν ως έδρα τη Μαδρίτη κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Το άνοιγμα ενός σπουδαίου τόπου σκέψης

Το άνοιγμα του μουσείου τον Νοέμβριο του 1819 είχε διπλή σημασία και στόχο. Να προβάλει αφενός τη συλλογή έργων τέχνης που ανήκαν στο ισπανικό στέμμα και να αποδείξει στην υπόλοιπη Ευρώπη ότι η ισπανική τέχνη ήταν ισότιμη σε κάθε άλλη εθνική σχολή. Το Βασιλικό Μουσείο σύντομα γρήγορα μετονομάστηκε σε Εθνικό Μουσείο και στη συνέχεια σε Museo Nacional del Prado, όταν εκθρονίστηκε η Ισαβέλλα Β’, το 1868.

Η συλλογή Ευρωπαϊκής τέχνης του Πράδο σήμερα θεωρείται μια από τις καλύτερες στον κόσμο και φιλοξενεί αριστουργήματα όπως «ο Κήπος των Γήινων Απολαύσεων» του Ιερώνυμου Μπος, «ο Ευγενής με το χέρι στο στήθος» του Ελ Γκρέκο, ο θάνατος της Παναγίας του Μαντένια, «ο αυτοκράτορας Κάρλος β’ στο άλογο» του Τισιανού, «το Μαργαριτάρι» του Ραφαήλ, «Η αυτοπροσωπογραφία» του Ντύρερ, «Η οικογένεια του Carlos IV» του Γκόγια «Οι τρείς χάριτες» του Ρούμπενς και φυσικά το έργο σταρ του μουσείου το περίφημο «Las Meninas» του Βελάσκεθ για χάρη του οποίου έφτασαν στην ισπανική πρωτεύουσα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ζωγράφοι που δεν παρέλειψαν ποτέ να μιλήσουν για την επιρροή του στο έργο τους. Ο Βελάσκεθ όχι μόνο κληροδότησε τα έργα του στο Πράδο, αλλά ήταν αυτός που βοήθησε και καθοδήγησε το μουσείο στο να αποκτήσει τα σημαντικά έργα των Ιταλών ζωγράφων. ‘Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι την είσοδο του μουσείου δεν κοσμεί το άγαλμα κάποιου βασιλιά αλλά το μπρούτζινο άγαλμα του Βελάσκεθ που από το βάθρο του ατενίζει το «Λιβάδι».

Σήμερα το μουσείο κατέχει περίπου 8.200 σχέδια, 7.600 έργα ζωγραφικής, 4.800 εκτυπώσεις και 1.000 γλυπτά, καθώς και πολλά άλλα έργα τέχνης και ιστορικά έγγραφα. Πριν από διακόσια χρόνια, το 1819, στον πρώτο κατάλογο του μουσείου που δημοσιεύθηκε υπήρχαν καταγεγραμμένα 311 έργα ζωγραφικής, αν και εκείνη την εποχή η συλλογή του περιλάμβανε πάνω από 1.510 εικόνες από τις διάφορες βασιλικές κατοικίες. Είναι ακριβώς η εποχή κατά την οποία οι βασιλείς της Ευρώπης δημιουργούν τα μεγάλα μουσεία για να στεγάσουν τις συλλογές τους.

Στη διακοσιοστή του επέτειο το μουσείο εκθέτει περίπου το ένα τρίτο των πινάκων που κατέχει, και περιμένει να ξεπεράσει τους 3.000.000 επισκέπτες που κάθε χρόνο απολαμβάνουν το σύμβολο του πολιτιστικού πλούτου της Ισπανίας που καταφέρνει μέχρι σήμερα να στέκεται με την αίγλη και τη δυναμική του ανεπηρέαστο από κάθε πολιτική κρίση, πιο ψηλά και πιο οραματικά, ανεξάρτητα, όπως οφείλει και κάνει η ίδια η μεγάλη τέχνη. Το Πράδο κατάφερε να γίνει ένα σταθερό σημείο εθνικής αναφοράς πάνω από κάθε διχασμό, είναι για όλους ο αληθινός εθνικός θησαυρός της Ισπανίας, το πετράδι του στέμματος.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr