Σε δυσμενή θέση μπαίνει η τοπική οικονομία της Θεσσαλίας, λόγω της επιστροφής του προστατευτισμού στην παγκοσμιοποιημένη πλήρως μέχρι πρότινος οικονομία και σε μια περίοδο που η χώρα έκανε προσπάθεια να γίνει εξωστρεφής. Εν αρχή ήταν το ευρωπαϊκό εμπάργκο στη Ρωσία που αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα για την παραγωγική βάση της χώρας και τις τοπικές οικονομίες στην ύπαιθρο. Η Βόρεια Ελλάδα και η Θεσσαλία δεν έχουν ακόμη συνέλθει, αφού ο όρος οικονομική διπλωματία προς αντικατάσταση αγορών που χάνονται, με εξεύρεση νέων, αποτελεί κάτι ξένο για το ελληνικό γραφειοκρατικό κράτος. Το πλήγμα για το επιτραπέζιο ροδάκινο και το μήλο, τεράστιο, επηρεάστηκε λίγο και το ακτινίδιο, αλλά βρήκε νέες αγορές στην Ευρώπη και ανέκαμψε. Αποτέλεσμα, σε Κεντρική Μακεδονία (Πέλλα, Ημαθία) και Θεσσαλία (Τύρναβο, Αγιά) ετοιμάζονται να «ξεπατώσουν» ροδακινιές και μηλιές. Το πράσινο μήλο της Αγιάς διετίθετο σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στη Ρωσία.
Εφέτος τα επιτραπέζια ροδάκινα έμειναν σχεδόν αδιάθετα ή πουλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές στα 20 λεπτά το κιλό, πολύ πιο κάτω από το κόστος παραγωγής. Ευτυχώς κράτησε λίγο το βιομηχανικό ροδάκινο που εφέτος πουλήθηκε στα κονσερβοποιεία κομπόστας και φυσικού χυμού, ένα λεπτό το κιλό περισσότερο από πέρυσι.
Τώρα έρχεται το «εμπάργκο» Τραμπ, με δασμούς 25% σε κομπόστες και χυμούς, αλλά και στα γαλακτοκομικά και τη φέτα, για να επιφέρει ακόμη ένα μεγαλύτερο πλήγμα σε μια περίοδο που χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία, το ελληνικό εμπορικό δαιμόνιο και στις δύο πλευρές και στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ (από τη δραστήρια ελληνική ομογένεια) είχε κατορθώσει να «ξεκλειδώσει» την αμερικανική αγορά στα χρόνια της κρίσης και να προωθεί σημαντικές εξαγωγές, σε αυτά τα δύο βασικά προϊόντα (κομπόστα και φέτα).
Σε όλα αυτά προσθέστε και τη δραματική μείωση της διεθνούς τιμής του βαμβακιού εξαιτίας του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ – Κίνας, που έχει επιφέρει μια καθίζηση στο εισόδημα 80.000 βαμβακοπαραγωγών κατά 20% σε σχέση με πέρυσι, για να αντιληφθείτε ότι η «αποπαγκοσμιοποίηση» πλήττει ιδιαίτερα ευάλωτες οικονομίες χωρίς σχέδιο, όπως η ελληνική.
Είχαμε αναφέρει και σε παλαιότερο σημείωμά μας ότι η παγκοσμιοποίηση δέχεται ισχυρά πλήγματα από εθνικιστές ηγέτες και η χώρα θα πρέπει να οργανώσει την άμυνά της με ένα στρατηγικό σχέδιο που θα τονώνει τις εξαγωγές, αλλά θα επιχειρεί να καλύψει και το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο από την εγχώρια παραγωγή.
Η Θεσσαλία σε αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο θα έπρεπε να παίξει σημαντικό ρόλο γιατί είναι η μεγαλύτερη και πιο εύφορη πεδιάδα της χώρας, αλλά χρειάζεται υποδομές και κυρίως νερό. Θα μπορούσε εδώ και δεκαετίες, για παράδειγμα, να καλύψει το ετήσιο έλλειμμα 2,5 δισ. ευρώ που ξοδεύουμε για την εισαγωγή κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών. Ολα αυτά όμως απαιτούν εθνική συνεννόηση…
Ο κ. Γιάννης Κολλάτος είναι μηχανικός με μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία.
