Ι.Μ.Βεροίας: Την Κυριακή 2 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο Λόγο στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού Ημαθίας.
Στο τέλος τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της μακαριστής Φιλοθέης μοναχής, καθηγουμένης της Ιεράς Μονής.
Στη θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο μετείχε και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους Αρχιμ. Ελισσαίος.
Στην ομιλια του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Έρημός εστιν ο τόπος καί η ώρα ήδη παρήλθεν· απόλυσον τούς όχλους, ίνα απελθόντες αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα».
Σέ έναν έρημο τόπο επέλεξε ο Χριστός νά αποσυρθεί, γράφει ο ιερός ευαγγελιστής Ματθαίος. Η είδηση όμως διαδόθηκε γρήγορα μεταξύ τών ανθρώπων, οι οποίοι έσπευσαν κοντά του γιά νά θεραπεύσει τούς ασθενείς τους καί γιά νά ακούσουν τόν λόγο του.
Καί όταν η ώρα πέρασε καί ο Χριστός συνέχιζε νά θεραπεύει ασθενείς καί νά ομιλεί στούς ανθρώπους, τόν πλησίασαν οι μαθητές του καί τού υπενθύμισαν ότι είναι ήδη ώρα νά διαλυθεί τό πλήθος καί νά πάνε οι άνθρωποι στίς κοντινές πόλεις γιά νά αγοράσουν τρόφιμα.
Όμως ο Χριστός έχει διαφορετική άποψη. Δέν αγνοεί τίς σωματικές ανάγκες τών ανθρώπων, δέν αμφισβητεί τό γεγονός ότι τόσες ώρες σέ έναν έρημο τόπο ήταν φυσικό νά είχαν πεινάσει καί νά είχαν διψάσει, αλλά αντιμετωπίζει τό πρόβλημα διαφορετικά από τούς μαθητές του.
Γιατί άν εκείνοι δέν συνειδητοποιούν ποιός είναι ο διδάσκαλός τους, άν εκείνοι δέν θυμούνται ότι αυτός πού έχουν ενώπιόν τους καί τού συστήνουν νά διαλύσει τούς όχλους, γιά νά αναζητήσουν οι άνθρωποι μόνοι τους τροφή, είναι ο Υιός καί Λόγος τού Θεού, ο οποίος έστειλε μάννα εξ ουρανού γιά νά διαθρέψει τόν ισραηλιτικό λαό πού περιπλανάτο επί σαράντα έτη στήν έρημο, αυτό είναι η αλήθεια καί η πραγματικότητα, καί αυτήν θέλει νά τούς υπενθυμίσει καί νά τούς διδάξει ο Χριστός· ότι, δηλαδή, αυτός είναι πού μπορεί νά διαθρέψει τό πλήθος τών πεντακισχιλίων ανδρών, χωρίς γυναικών καί παίδων, όπως σημειώνει ο ιερός ευαγγελιστής, μέ δύο άρτους καί πέντε ιχθύες καί νά περισσεύσουν καί δώδεκα κοφίνια, ώστε νά μήν μπορεί νά αμφιβάλλει κανείς γιά τό θαύμα.
Γι’ αυτό καί στήν προτροπή τών μαθητών του νά απολύσει τούς όχλους, ο Χριστός αντιπροτείνει νά τούς προσφέρουν οι ίδιοι τροφή, ώστε νά συνδυάσουν τήν πνευματική τροφή πού λαμβάνουν μέ τήν αναστροφή τους μαζί του καί μέ τόν λόγο του μέ τήν υλική τροφή, γιά τήν οποία Εκείνος ως Θεός φροντίζει νά εξασφαλίσει στά παιδιά του.
«Έρημός εστιν ο τόπος απόλυσον τούς όχλους, ίνα απελθόντες αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα».
Τό θαύμα τού χορτασμού τών πεντακισχιλίων ανδρών, τό οποίο μάς υπενθύμισε τό σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, δέν είναι όμως ένα θαύμα τό οποίο συνέβη εφάπαξ, συνέβη μία μόνο φορά στήν ιστορία. Η αγάπη τού Θεού γιά τό πλάσμα του δέν εξαντλείται ποτέ, γι’ αυτό καί τό θαύμα συνεχίζει νά επαναλαμβάνεται μέσα στή ζωή τής Εκκλησίας μας καί στή ζωή όσων πιστεύουν στόν Χριστό.
Έρημος τόπος ήταν καί ο τόπος αυτός πρίν νά έρθει εδώ η μακαριστή Γερόντισσα Φιλοθέη, τής οποίας τελούμε σήμερα τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο καί προσευχόμεθα γιά τήν ανάπαυση τής ψυχής της.
Έρημος τόπος ήταν ο τόπος, όταν τήν κάλεσε η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή νά έρθει γιά νά μονάσει κοντά της καί νά τήν διακονήσει.
Καί έκανε υπακοή η μακαριστή Γερόντισσα καί ήρθε στόν τόπο αυτό, καί αγωνίσθηκε καί προσπάθησε νά δημιουργήσει αυτή τήν Ιερά Μονή, νά δημιουργήσει αυτό τό Ιερό Κοινόβιο, τό οποίο από έρημος τόπος εξελίχθηκε χάρη καί στή θαυματουργό εικόνα τής αγίας Κυριακής στό μεγαλύτερο προσκύνημα τής περιοχής, στό οποίο έρχονται οι άνθρωποι καί απολαμβάνουν, όπως καί εκείνοι πού είχαν ακολουθήσει τόν Χριστό στόν έρημο τόπο τής σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όχι μόνο τή φιλοξενία, αλλά καί τήν ανάπαυση τής ψυχής τους καί τήν πνευματική τροφοδοσία καί τά θαύματα πού επιτελεί εδώ η αγία Κυριακή σέ όσους επικαλούνται μέ πίστη τή χάρη της καί ζητούν τίς πρεσβείες της.
Καί όλους αυτούς τούς ανθρώπους τούς διακόνησε επί πολλές δεκαετίες η μακαριστή Γερόντισσα Φιλοθέη μέ αγάπη καί στοργή, προσφέροντάς τους ό,τι είχε, όπως έκαναν καί οι μαθητές τού Κυρίου, προσφέροντας συγχρόνως καί τήν αγάπη καί τή διακονία της καί σέ όλες τίς αδελφές τής Ιεράς αυτής Αδελφότητος, μεριμνώντας καί φροντίζοντας γι’ αυτές καί δίδοντας πρότυπο χριστιανικής αγάπης, απλότητος, ταπεινοφροσύνης καί υπακοής καί στίς νεώτερες αδελφές αλλά καί σέ όλους τούς ευλαβείς προσκυνητές.
Γι’ αυτό καί τή μνημονεύουμε σήμερα μέ αγάπη καί προσευχόμεθα γιά τήν ανάπαυση τής αγαθής ψυχής της.
Καί πιστεύουμε καί ελπίζουμε ότι ο Χριστός, τόν οποίο είχε αγαπήσει από τά νεανικά της χρόνια καί στόν οποίο είχε αφιερώσει τήν ύπαρξή της, θά τήν έχει ήδη κοντά του στόν ουράνιο Νυμφώνα του γιά νά ψάλλει καί στόν ουρανό, όπως τό έκανε καί στή γή μέ τή γλυκύφθογγη φωνή της τήν ωδή τώ Ηγαπημένω.