Skip to main content

Αθανάσιος Σαββάκης, ένας πρόεδρος στην… Άγρια Δύση

Η ιστορία του πολυσχιδούς προέδρου των βιομηχάνων της Βόρειας Ελλάδας: Τα κονσερβοκούτια, ο Έσπερος και το... γενναίο τρίποντο με τους Ιρλανδούς.

«Εμείς οι επιχειρηματίες, όπως κι εσείς άλλωστε, ξέρουμε ότι για να γίνει κάτι καλό χρειάζεται πολύς κόπος. Κι ο δικός σας μεγάλος κόπος για τον άνθρωπο όλα’ αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε στο τιμόνι της Ορθοδοξίας, είναι το παράδειγμα που οδηγεί κι εμάς τους επιχειρηματίες να αντιμετωπίσουμε τις πνευματικές και υλικές αντιξοότητες της εποχής μας».

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος Θανάσης Σαββάκης απευθυνόμενος πριν από λίγες εβδομάδες στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο θέλησε να αναδείξει τη σχέση της επιχειρηματικότητας με την πνευματικότητα, που τις συνδέει η καθημερινή σκληρή προσπάθεια. Αν μη τι άλλο ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ κατάφερε με αυτό τον τρόπο να αιτιολογήσει πειστικά την πρωτοβουλία του Συνδέσμου να καλέσει τον Πατριάρχη ως επίσημο ομιλητή σε εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του. Μια εκδήλωση που αποδείχθηκε η σημαντικότερη του ΣΒΒΕ εδώ και χρόνια, καθώς εκ της φύσεως, του θέματος και της εξελίξεως της πρόσθεσε πόντους κύρους στον ΣΒΒΕ. Κάτι που πιστώνεται στον πρόεδρο, ο οποίος ως παλιός μπασκετμπολίστας και συστηματικός τενίστας κάτι ξέρει από κερδισμένους πόντους.

Ο Θανάσης Σαββάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1972. Από μικρός ήξερε ότι θα ακολουθήσει την οικογενειακή παράδοση, δηλαδή τις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό άλλωστε σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στην Αγγλία και στη Σκοτία. Άλλωστε ο πατέρας του τον παρότρυνε να δουλεύει τα καλοκαίρια από τότε που ήταν 13 ετών, κυρίως στα κονσερβοποιία της Σκύδρας. Ήθελε ο γιός του να «ψηθεί» σε κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πιέσεως, ώστε όταν θα έφτανε η ώρα να αναλάβει ευθύνες να μπορέσει να ανταποκριθεί.

Κάτι που τελικά συνέβη, αφού όμως μεσολάβησε η περίοδος του αθλητισμού. Με «όπλο» το ύψος του που είναι 1,93 ο Θανάσης Σαββάκης ασχολήθηκε στην εφηβεία του με το μπάσκετ. Έπαιξε στον Έσπερο Θεσσαλονίκης, αλλά η καριέρα του σταμάτησε πρόωρα λόγω τραυματισμού. Το άθλημα, πάντως, τον ακολουθεί: τόσο στην επαγγελματική του ζωή, αφού μέσω του μπάσκετ διδάχθηκε και εκτίμησε την ομαδικότητα σε κάθε δουλειά, όσο και στην προσωπική του ζωή, αφού παίζει ακόμη όποτε του δίνεται η ευκαιρία.

Το 1999 η οικογένεια του Θανάση Σαββάκη δημιουργεί στη Μεθώνη της Πιερίας τη βιομηχανία παραγωγής μεταλλικών συσκευασιών NationalCanHellasAE, στην οποία είναι σήμερα διευθύνων σύμβουλος. Στην ουσία πρόκειται για τη μετεξέλιξη της οικογενειακής επιχείρησης που είχε δημιουργήσει το 1989 ο πατέρας του, ο οποίος βρισκόταν στην αγορά των μεταλλικών συσκευασιών από τη δεκαετία του 1970. Έτσι γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά όλα τα μυστικά για τα κονσερβοκούτια. Γνωρίζει τις δυνατότητες του κλάδου και της συγκεκριμένης επιχείρησης.

Γι’ αυτό ήξερε πολύ καλά τι έκανε όταν το 2011 συναίνεσε να πουληθεί η εταιρία στον Ιρλανδικό πολυεθνικό όμιλο της ArdaghMetalPackaging, αλλά εξακολούθησε να τη διευθύνει. Όπως, επίσης, ήξερε πολύ καλά τι έκανε όταν δύο χρόνια αργότερα, με το που αντιλήφθηκε ότι οι Ιρλανδοί δεν πίστευαν στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής μεταποίησης, βρήκε κεφάλαια και συνεταίρους για να πάρει πίσω την επιχείρηση. Μια γενναία κίνηση, που δεν έχουμε δει πολλές φορές από Έλληνες επιχειρηματίες.

Εκτός από τις μεταλλικές συσκευασίες ο Θανάσης Σαββάκης ασχολείται, επίσης, με την κομποστοποίηση οργανικών αποβλήτων και την παραγωγή εδαφοβελτιωτικών. Η Biosolids είναι οικογενειακή επιχείρηση, στην οποία συμμετέχει και ο αδελφός του. Οι εγκαταστάσεις της βρίσκονται στην Πέλλα και ο λόγος που οδήγησαν τον πρόεδρο του ΣΒΒΕ να επενδύσει μέσα στην κρίση είναι η πίστη του τόσο στις τεχνολογίες που συμβάλλουν στη βελτίωση του περιβάλλοντος, όσο και στη δυναμική του αγροτοδιατροφικού τομέα της χώρας. Επίσης –όπως ο ίδιος λέει- απολαμβάνει τη διαδικασία της προετοιμασίας μιας επιχείρησης. Της ιδέας αρχικά και του σχεδιασμού αμέσως μετά.

Ο Θανάσης Σαββάκης, που είναι παντρεμένος κι έχει δύο μικρές κόρες, ανέλαβε τον ΣΒΒΕ σε μια εξαιρετικά δύσκολη φάση το 2013 και επανεξελέγη για δεύτερη θητεία το 2015. Στην κορύφωση της κρίσης, την οποία ο δευτερογενής τομέας πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει ακριβά με συρρίκνωση και λουκέτα. Από την έλλειψη ρευστότητας και τις δυσκολίες στη συνεργασία με το εξωτερικό λόγω της δυσφήμισης της χώρας και από την απουσία βιομηχανικής πολιτικής μέχρι την καχυποψία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην επιχειρηματικότητα ο Σαββάκης και από το κλείσιμο των τραπεζών μέχρι τα capital controls η καθημερινότητα στη μεταποίηση εδώ και χρόνια θυμίζει… Άγρια Δύση. Ειδικά το καλοκαίρι του 2015 τα είχε όλα: τους καουμπόηδες, τους ινδιάνους και τα… ροντέο.

Σε αυτό το περιβάλλον ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ προσπαθεί διαρκώς να πείσει για τα αυτονόητα, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο. Τους τελευταίους μήνες επέλεξε οι επαφές του με την πολιτική εξουσία να είναι διακριτικές, αφού η καχυποψία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην επιχειρηματικότητα είναι δεδομένη. Έτσι κατάφερε να δει κατ’ επανάληψη και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ανθρώπους – κλειδιά στις κυβερνήσεις Τσίπρα. Τώρα περιμένει τα αποτελέσματα, αν και δεν είναι πολύ αισιόδοξος, αφού γνωρίζει ότι στην Ελλάδα η απόσταση ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις είναι μεγάλη. Σε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία ο πρόεδρος στηρίζεται εκτός από τους δικούς του ανθρώπους στα αγαπημένα του ακούσματα που έρχονται από τις δεκαετίες του 1980 και του 1990: συγκροτήματα όπως οι Smiths, οι New Order και οι Joy Division κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δεν είναι πάντα αρκετό.