Όλοι έχουμε κρατήσει ένα κουτί της στα χέρια μας. Άλλωστε, με πελατολόγιο που αριθμεί 2.000 επιχειρήσεις εντός και εκτός συνόρων, με επεξεργασία 3.000 τόνων χαρτονιού ετησίως και με παραγωγή 100 εκατομμυρίων κουτιών τον χρόνο, η κυτιοποιία Allbox-Ιωάννης Εμμανουηλίδης από τη Θεσσαλονίκη είναι παρούσα στην καθημερινότητα των καταναλωτών χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν. Από κουτιά για βιομηχανικά προϊόντα (είδη που βρίσκονται στα ράφια των σούπερ μάρκετ) μέχρι κουτιά για την εστίαση, τον κλάδο της υπόδησης, τα φάρμακα και πολλούς ακόμα τομείς, η Allbox εδώ και 43 χρόνια έχει δημιουργήσει χάρτινες συσκευασίες για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.
Μάλιστα, τα κουτιά της δεν καλύπτουν μόνο τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς, αλλά ταξιδεύουν από την Ουγγαρία, τη Γερμανία και την Αγγλία μέχρι την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, με τις εξαγωγές της να ανέρχονται στο 30% του τζίρου της.
Σήμερα η Allbox συγκαταλέγεται μεταξύ των τριών μεγαλύτερων του κλάδου στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ ανήκει στο top 10 της χώρας. Η ανάπτυξή της δε είναι τόσο μεγάλη τα τελευταία χρόνια, που οι αυξημένες παραγωγικές της ανάγκες κάνουν πλέον επιτακτική τη μεταφορά της σε μια νέα μονάδα. Έτσι αυτό τον καιρό η εταιρεία, που έχει την έδρα της στο Ωραιόκαστρο, αναζητά οικόπεδο 20 στρεμμάτων για τη δημιουργία νέου εργοστασίου, επιφάνειας 8.000 τ.μ., σε μια επένδυση που αναμένεται να ανέλθει στα 2 με 2,5 εκατ.ευρώ.
Η Allbox απασχολεί 60 εργαζομένους, έχοντας ξεκινήσει το 1976 με μόλις τρία άτομα.
Ιωάννης Εμμανουηλίδης: Από 13 χρονών μέσα στα κουτιά
Ο Ιωάννης Εμμανουηλίδης έφυγε στα 13 του χρόνια από την Πέλλα από όπου κατάγεται και ήρθε στη Θεσσαλονίκη όπου ξεκίνησε να δουλεύει σε μια μικρή κυτιοποιία-τυπογραφείο. Εκεί έμαθε τη δουλειά και σε ηλικία μόλις 23 ετών, το 1976, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να ιδρύσει τη δική του εταιρεία. Αρχικά ασχολήθηκε με κουτιά για υποδηματοποιούς, αφού στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 το υπόδημα γνώριζε μεγάλη άνθιση.
Η πρώτη έδρα της εταιρείας του ήταν σε ένα μικρό μαγαζί στην Τριανδρία, ενώ επτά χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε σε έναν βιοτεχνικό χώρο στην Κάτω Τούμπα. Με το πέρασμα των ετών και την πτώση του κλάδου του υποδήματος, ο Ιωάννης Εμμανουηλίδης αποφάσισε το 1995 να στραφεί σε κουτιά για την εστίαση, με αιχμή τις πιτσαρίες, τα ζαχαροπλαστεία και τα ψητοπωλεία. Η δουλειά άρχισε να μεγαλώνει και το 1996 η εταιρεία μετακόμισε για δεύτερη φορά, στο Ωραιόκαστρο, σε μια μονάδα 3.500 τ.μ. που αναπτύχθηκε σε συνολική επιφάνεια 6 στρεμμάτων. Με τη μετεγκατάσταση ο Ιωάννης Εμμανουηλίδης επένδυσε σε μηχανολογικό εξοπλισμό, αυξάνοντας την παραγωγική δυναμικότητα της εταιρείας του στο διπλάσιο. Είναι ενδεικτικό πως το 1997 η Allbox μεταποιούσε 500 τόνους χαρτονιού τον χρόνο και σήμερα 3.000.
Η επέκταση με τη δεύτερη γενιά
Το 2003 ο Ιωάννης Εμμανουηλίδης έδωσε τη σκυτάλη στον έναν από τους δύο γιους, τον Άκη Εμμανουηλίδη. Αν και η Allbox ήταν δικό του δημιούργημα, δεν δίστασε να αναθέσει την ευθύνη της στο γιο του και να του αφήσει χώρο για τις δικές του πρωτοβουλίες, οι οποίες αποδείχθηκαν καταλυτικές για την επιχείρηση. Ο ίδιος παρέμεινε βέβαια στην εταιρεία, αφού η παρακαταθήκη του είναι ακόμα και σήμερα πηγή έμπνευσης για τη δεύτερη γενιά.
Ο Άκης Εμμανουηλίδης όλα τα καλοκαίρια της παιδικής του ηλικίας θυμάται να τα περνά στο εργοστάσιο. Από την Γ’ Δημοτικού συναρμολογούσε κουτιά, παρακολουθούσε την παραγωγή και πήγαινε με τον πατέρα του για εισπράξεις. Με σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων είχε στη διάθεσή του το καλύτερο πεδίο για να εφαρμόσει τις γνώσεις του. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε θέλησε να κινηθεί επιθετικά, προχωρώντας σε νέες κινήσεις και επενδύσεις, αφού έβλεπε πως η εταιρεία είχε μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Το 2009, την ώρα που άλλες επιχειρήσεις είχαν αρχίσει να νιώθουν τους πρώτους κραδασμούς της κρίσης, η Allbox μπήκε σε ένα άνευ προηγουμένου αναπτυξιακό σπιράλ.
Η εταιρεία δεν είχε δανεισμό, λόγω της φιλοσοφίας του ιδρυτή της, και ήταν απόλυτα νοικοκυρεμένη και σταθερή. Με αφορμή την κρίση ο Άκης Εμμανουηλίδης προχώρησε σε μια σειρά κινήσεων που είχαν ως αποτέλεσμα να απογειώσουν την επιχείρηση, η οποία το 2009 είχε τζίρο μόλις 1,8 εκατ.ευρώ και το 2019 θα κλείσει με 6 εκατ.ευρώ. Η Allbox μείωσε το κόστος της, έγινε πιο εξωστρεφής, ξεκινώντας εξαγωγές και ανέπτυξε το δίκτυό της σε όλη την Ελλάδα, καθώς μέχρι τότε οι πωλήσεις της περιορίζονταν μόνο στο Βορρά. Τα κουτιά της άρχισαν να φτάνουν στην Ουγγαρία, τη Γερμανία, τη Ρουμανία, την Αγγλία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, ανεβάζοντας ακόμα ψηλότερα τον πήχη. Παράλληλα, έκανε την είσοδό της και στα βιομηχανικά προϊόντα, με το κομμάτι της εστίασης να περιορίζεται.
Κουτιά με μπισκότα, γιαούρτια, κατεψυγμένες πίτες και πίτσες μέχρι κουτιά για πόμολα, για εταιρείες courier, για ρακέτες, ακόμα και για ηλεκτρόδια, μπήκαν στο χαρτοφυλάκιο της Allbox. Έτσι σε λίγα χρόνια, από το 80/20 που κατείχε το δίπολο εστίαση/βιομηχανία στο πελατολόγιό της, η αναλογία έγινε 70/30 υπέρ των βιομηχανικών προϊόντων. Το 2009 επίσης η εταιρεία άνοιξε και υποκατάστημα στην Αθήνα, ενώ δρομολόγησε συνεργασίες με αντιπροσώπους σε Κύπρο και Κρήτη. Μάλιστα, το 2015 η Allbox προχώρησε σε επένδυση 1 εκατ.ευρώ, για να μπει στην παραγωγή κουτιών από κυματοειδές χαρτόνι, με την αγορά τριών νέων μηχανών, θέλοντας να δημιουργήσει ακόμα πιο ανθεκτικά κουτιά, που να μπορούν να φέρουν μεγαλύτερο βάρος.
«Από το 2009 μέχρι σήμερα διανύουμε την πλέον παραγωγική μας περίοδο. Μάλιστα, δεν χωράμε πια στην μονάδα μας στο Ωραιόκαστρο και πρέπει να μεταφερθούμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2020» λέει στη Voria.gr ο Άκης Εμμανουηλίδης, ο οποίος μέχρι και σήμερα ικανοποιείται στη δουλειά μόνο όταν ξέρει ότι είναι ικανοποιημένος και ο πατέρας του.