Με δεδομένες και εν πολλοίς δρομολογημένες τις σημαντικές παρεμβάσεις της επόμενης τετραετίας στη Θεσσαλονίκη, εκείνο που αποτελεί διακύβευμα για όσους ψηφίζουν με προγραμματικούς όρους φαντάζομαι είναι σημειακές τομές και ζητήματα της καθημερινότητας και τίποτα περισσότερο.
Γι' αυτούς τους ψηφοφόρους, η επιλογή θα κριθεί από τα μικρά, αλλά πολύ σημαντικά για το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, για τη λειτουργία της πόλης και για την καθημερινότητα.
Στη δική μου λογική οι υποψήφιοι δήμαρχοι έχουν πλέον πολύ περιορισμένη ατζέντα. Κι αυτό διότι οι παρεμβάσεις στο παραλιακό μέτωπο της πόλης έχουν μπει σε μια σειρά, η ανάπλαση της ΔΕΘ το ίδιο, η νέα Τούμπα, το Μουσείο Ολοκαυτώματος και το Πάρκο Μνήμης επίσης, όπως άλλωστε και το μετρό.
Υπάρχουν σημαντικές παρεμβάσεις, που μπορεί να μην έχουν εμβληματικό χαρακτήρα, ωστόσο επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πόλη και τους πολίτες. Περιγράφονται στο αναθεωρημένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο που προσφάτως εγκρίθηκε. Άρα επίσης δρομολογημένες.
Συνεπώς, το όραμα, έστω το βραχυπρόθεσμο, το ξέρουμε και είναι κοινό για όλους. Δεν άκουσα κανέναν να βάζει στο τραπέζι της δημόσιας συζήτησης κάποιο πολύ μεγαλύτερο έργο από τα παραπάνω ή μπορεί αυτή τη στιγμή κάποιο να μου διαφεύγει.
Σε αυτά πρέπει να συμπεριλάβουμε και τα κλασικά προβλήματα της Θεσσαλονίκης, όπου έχουμε διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους υποψήφιους και τα οποία όμως δεν είναι ακριβώς στο χέρι τους. Σε αυτά περιλαμβάνεται η καθαριότητα, όπου έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις, το κυκλοφοριακό, που είναι εξαιρετικά πολυπαραμετρικό ζήτημα και στο οποίο εμπλέκονται πολλοί φορείς, το νερό, όπου επίσης έχουμε από αδιαφορία μέχρι ενεργό εμπλοκή, τις αστικές συγκοινωνίες, όπου καθένας λέει τα δικά του, την αστυνόμευση, όπου μπαίνουν και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις και ο τουρισμός – πολιτισμός, όπου επίσης έχουμε ένα σχεδόν κοινό μέτωπο συνέχισης ενίσχυσής τους, με το βάρος πάντως να ρίχνεται σε διαφορετικές ενέργειες.
Άρα το στοίχημα είναι να διακρίνουμε ποιος είναι πιο ικανός να υλοποιήσει αυτές τις μείζονες παρεμβάσεις και παράλληλα να τρέξει τα μικρότερα έργα. Ποια είναι αυτά; Εδώ λοιπόν έρχεται η προτεραιοποίηση του κάθε υποψηφίου να μας δώσει εντελώς διαφορετική ατζέντα για την επόμενη μέρα της πόλης και διαφορετική από τη σημερινή δημοτική διοίκηση.
Τα κριτήρια γίνονται, σχεδόν ένα μήνα πριν τις εκλογές του Μαΐου, πολύ πιο συγκεκριμένα.
Το πρώτο είναι ποιον θα θεωρήσουμε ικανότερο να υλοποιήσει στο μέτρο που του αναλογεί ως δήμαρχος τα μεγάλα έργα και πού ακριβώς διαφοροποιείται η δική του στάση απέναντι στη στάση της σημερινής διοίκησης του δήμου.
Το δεύτερο είναι κατά πόσο κάποιος υποψήφιος επιδιώκει να εμπλακεί ο δήμος ενεργά στα κλασικά προβλήματα της Θεσσαλονίκης:
-Ο δήμος έχει μεγάλο μέρος της αρμοδιότητας για την καθαριότητα. Θέλει όμως να κάνει πολιτική με τα σκουπίδια ή την αφήνει στην κυβέρνηση; Θέλει να έχει παρεμβατικό και αποφασιστικό λόγο στον ΦΟΔΣΑ ή όχι; Θέλει να πάει σε εναλλακτικές μορφές διαχείρισης, στην εμπλοκή των ΚΟΙΝΣΕΠ, στην εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας και ακόμη έχει ως στόχο τη Θεσσαλονίκη των μηδενικών απορριμμάτων; Θέλει ιδιώτες στην καθαριότητα ή όχι;
-Στο κυκλοφοριακό επίσης ο δήμος εξαρτάται από άλλους φορείς. Εξαρτάται από την αστυνόμευση των όποιων μέτρων ή ολόκληρης της πόλης. Αλλά σχεδιάζει συνήθως χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την Τροχαία (ή έστω να λαμβάνει υπόψη του τις δικές της θέσεις όσο και τις θέσεις μιας ομάδας πολιτών). Ο σχεδιασμός δεν ήταν μέχρι πρότινος στο χέρι του, αλλά ο φορέας που σχεδίαζε καταργήθηκε στην ουσία και ακόμη περιμένουμε να ανασυσταθεί με άλλη μορφή, που την αποφασίζουν άλλοι κι όχι ο δήμος. Εξαρτάται από την Αττικό Μετρό, τον ΟΑΣΘ, την Εγνατία Οδό, την Περιφέρεια, προφανώς την κυβέρνηση και πάει λέγοντας.
-Στο νερό υποψήφιοι λένε ότι υπάρχει η ΕΥΑΘ και άρα ο δήμος δεν έχει κανένα νόημα να ασχοληθεί και άλλοι ότι πρέπει να μπει, μαζί και με τους άλλους δήμους στην εταιρία και να αποφασίζει για μια σειρά από ζητήματα. Είναι θέμα ιδεολογικό και πολιτικό καθαρά. Έχει να κάνει αν θέλετε και με αυτό που όλοι ευαγγελίζονται, τη μητροπολιτικότητα του δήμου Θεσσαλονίκης. Αν δεν έχεις λόγο και παρέμβαση στο κοινωνικό αγαθό που λέγεται νερό τι σόι μητροπολιτικές αρμοδιότητες θέλεις;
-Το ίδιο ισχύει και με τις αστικές συγκοινωνίες. Με τη λειτουργία του μετρό θα πρέπει να αναδιαρθρωθούν, να αλλάξουν δρομολόγια, να καταργηθούν γραμμές, να γίνουν πιο συχνά τα αστικά σε περιοχές που δεν εξυπηρετούνται από το μετρό... Όλα αυτά θα σχεδιαστούν ερήμην του δήμου; Θα αφήσουν τον ΟΑΣΘ να πάρει τις όποιες αποφάσεις, απλώς γνωμοδοτώντας και μετά θα βγαίνουν και θα τον καταγγέλλουν γιατί στην τάδε και τη δείνα περιοχή τα έκανε μαντάρα; Βολεύει, αλλά... Και επίσης, ποιον ΟΑΣΘ; Τον σημερινό αποϊδιωτικοποιημένο; Έναν νέο ιδιωτικό; Πολλούς νέους ιδιωτικούς, σε συνδυασμό με τον κρατικό, διότι έρχεται και η απελευθέρωση του συγκοινωνιακού έργου ως υποχρέωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο τέλος του 2019;
-Στην αστυνόμευση ανεξάρτητα αν ορισμένοι θεωρούν ότι πρέπει να έχουμε ένστολους σε κάθε γωνιά της πόλης ή πρέπει απλώς να ενισχυθεί η παρουσία της αστυνομίας και σε συνδυασμό με το φωτισμό των περιοχών θα βελτιωθούν τα κρούσματα παραβατικότητας, το ζητούμενο επίσης παραμένει: Έχει λόγο ο δήμος; Ή απλώς τα λέμε για να τα ακούν κυβέρνηση και ΕΛΑΣ από τη μια κι οι ψηφοφόροι μας από την άλλη, ώστε με την πρώτη στραβή να λέμε εκείνο το τραγικό «τα έλεγα εγώ»;
Το τρίτο κριτήριο είναι τα μικρότερης εμβέλειας έργα και δράσεις, με άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητα της πόλης. Και τουλάχιστον εδώ όχι μόνο μπορούμε να ελέγξουμε ως ψηφοφόροι την επάρκεια των υποψηφίων, αλλά μπορούμε και να τους πιέσουμε να λάβουν αποφάσεις επωφελείς για την πόλη, το συλλογικό συμφέρον, για το παρόν και το μέλλον μας.
Σε αυτά περιμένω να επικεντρωθεί η αντιπαράθεση μεταξύ τους (και οι προτάσεις) το επόμενο διάστημα μέχρι τις εκλογές. Να δούμε βρε αδελφέ και τι έχουν να μας πουν για τις ξεχασμένες γειτονιές. Να δούμε εάν στις βόλτες τους στους μικρότερους από την Τσιμισκή δρόμους είδαν κι άκουσαν ή απλώς περνούσαν. Να διαπιστώσουμε στο τέλος τέλος αν έχουν συγκεκριμένο σχέδιο, συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την Τούμπα, τη Χαριλάου, τους Λαχανόκηπους, την Ξηροκρήνη, την Άνω Πόλη, την Τριανδρία κτλ.
Μήπως τσάμπα περιμένω; Θα δείξει το επόμενο διάστημα. Να επισημάνω πάντως ότι υπάρχει και ένας πολύ μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων, που επιλέγει ή έχει ήδη επιλέξει με εντελώς διαφορετικά κριτήρια. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτά έχουν να κάνουν με τη Θεσσαλονίκη και την επόμενη μέρα της, γνωρίζω όμως ότι –δυστυχώς- θα την επηρεάσουν σίγουρα.